De busreis van RoDa

Hoofdstuk 21

Het is donderdag 13 april, half tien in de ochtend, het is "The day after". Het was gister avond laat geworden. Wat heb ik vannacht fijn geslapen. Al de reacties van gister waren zo positief, zo lief, zo... David komt gapend de woonkamer inlopen en wrijft in zijn ogen. 'Goedemorgen!' zeg ik blij maar toch nog half slapend. David wrijft nog een keer in z'n ogen, 'Ben jij al wakker?' vraagt hij op een slaperige toon. Ik moet lachen, 'Jij niet zo te zien..' David blijft staan, 'Dat heb jij heel goed gezien!' 

Ik sta in de badkamer en neurie een liedje van Julia, 'Een nieuw begin'. Ik borstel m'n haar en sta voor de spiegel. Dan hoor ik dat de deur zacht kraakt. Ik stop met borstelen en kijk naar de deur. Ik pak de deur klink vast en doe de deur open. David en Julia kijken me geschrokken aan. 'Je bent toch niet overgestapt naar Julia hé?' zegt David op een zielige toon. Ik moet lachen. 'Wat denk je nou zelf..' Ik lach naar Julia. 'Ken je dat liedje?' vraagt Julia. Ik knik. 'Zal ik jou vandaag is helpen? Dan gaan we samen dat nummer zingen!' zegt ze dan op een enthousiaste toon. Ze kijkt eerst mij aan en dan David. 'Ja maar...' begint David. 'Nee! Ik ga vandaag met haar oefenen, lekker puh!' zegt Julia op een kinderachtige manier en ze steekt haar tong naar David uit. David doet hetzelfde terug. Ik moet lachen.

De voorstelling van gister voelde als een soort van première voor mij... De eerste keer voor kennissen en vrienden. De eerste keer dat ze mij op dat podium echt konden zien stralen. De eerste keer dat ze mij zagen doen wat ik echt leuk vind. Ik lig op de bank en houd m'n telefoon onhandig boven m'n hoofd. Ik app met de "Môguhh" groep. Ze zijn heel enthousiast over gister en ze zijn heel trots op me. Al mijn vrienden zijn vandaag de eerste 2 uur vrij. Het is inmiddels tien uur. De meeste zijn nu op school. Ik word plots gebeld door Phebe via what's app. Ik neem op. 'Hallo?' zeg ik. De camera gaat bij Phebe aan, ik zie de hele klas staan. 'Hoi Ro! We wilde nog even met z'n alle zeggen hoe trots we op je zijn!' De klas gaat uit z'n dak. ze staan in de bovenbouw aula van de school. Ik sla een hand voor m'n mond. David komt binnenlopen, ik schrik en laat onhandig m'n telefoon op m'n gezicht vallen. David schiet net niet in de lach. Ik pak m'n telefoon weer en kijk naar het beeld. 'Wat ontzettend lief van jullie!' zeg ik dan. David komt aanlopen en zakt achter de leuning neer om in beeld te komen. 'Hallo vrienden van Rosanna!' zegt hij dan lachend. Yvette, die ook in beeld staat, slaat haar hand voor haar mond, 'David!!!' Ik zie dat mensen elkaar aanstoten. Ik ga rechtop zitten en trek David meer in het beeld. 'Nou jongens, dit is dus David waar ik jullie heel vaak over vertelt heb!' Op dat moment komt Julia binnen lopen, 'Wat is hier aan de hand?' vraagt ze dan lachend. David wenkt Julia dat ze moet komen. Julia loopt naar ons toe. 'En dit is dus Julia waar ik jullie ook over vertelt heb!' Julia staat nu ook in beeld en zwaait naar de lens. 'Dit is m'n school!' Fluister ik naar haar. 'Dat dacht ik al!' fluistert ze dan terug. 

Een half uur later zitten we eindelijk aan het ontbijt. Ik eet een bolletje en heb een kop thee naast m'n bord staan. Ik kijk naar buiten en zie dat het mooi weer is. Ik zucht. 'Wat is Ro?' vraagt David dan. 'Hmm?' Ik kijk op. 'Je zuchtte zo..' zegt hij dan lachend. 'Ik wil nog niet weg..' zeg ik dan lachend. 'Tja... Ik wil ook niet dat je weg gaat... Maar je moet ook naar school en die mooi afronden zodat je de opleiding kan doen die je wilt..' zegt hij op een motiverende toon. Ik moet inderdaad school nog afmaken. 

Ik zit nu in 4 VWO en hoop dat ik m'n VWO diploma ook kan halen. Veel mensen vragen me welke opleiding ik wil volgen. Ik twijfel nog over 4... Toneel, musical, ALO of marrechaussee. En nee, dat is niet omdat David toevallig marechaussee is geweest. Sinds ik 10 was zei ik altijd al dat ik op schiphol wilde werken omdat ik de vliegtuigen er bewonderde. Ik wilde alleen niet in zo'n stom rokje rond lopen. Toen zag ik een keertje mensen van de marechaussee rond lopen op schiphol. Dat was het moment dat ik marechaussee wilde worden... Daarna wilde ik in Disneyland werken. Dat ging gelukkig weer snel voorbij en kwam marechaussee weer terug. Sinds 2 VWO wil ik ook al naar de ALO. Daardoor vergat ik de marechaussee een beetje. De ALO is een opleiding tot docent lichamelijke opvoeding. Aangezien ik heel veel van sport houd (ja nog steeds...) is dat eigenlijk een perfecte opleiding voor mij. En toen kwam eind 3 VWO en 4 VWO, wat echt alleen maar focussen was op een toneel of musical opleiding. Doen wat ik vroeger ook al deed. Maar ja... Al deze opleidingen zijn HBO en MBO. Mensen vragen me dan vaak waarom ik VWO blijf doen. Zelf heb ik eigenlijk geen idee, het is natuurlijk wel fijn om een hoog diploma op zak te hebben..

Ik loop samen met Julia het repetitie lokaal in. 'Ken je de tekst uit je hoofd?' vraagt ze. 'Naja.. Bijna...' zeg ik dan lachend. 'Jij lacht veel..' zegt ze dan. Ik probeer niet te glimlachen, 'Goed toch?' Julia knikt. 'Goed, ga maar klaar staan, dan zoek ik even de muziek op!' Ik loop naar de spiegel toe, waar een barre hangt. Ik leg m'n voet erop. Ik ben best lenig door karate en jiu jitsu. Ik strek m'n been en sta helemaal recht op. 'Ballet ervaring?' vraagt Julia opeens vanaf de andere kant van het lokaal. Ik laat m'n been vlug zakken. 'Nee...' zeg ik een beetje geschrokken. 'Nah, zag er niet slecht uit..' zegt ze en zet dan het nummer op, 'Klaar?' Ik knik, 'Zet maar aan!'

Ik plof bij David thuis op de bank neer. We hebben zeker ander half uur gezongen. M'n kaken doen er pijn van.. Maar het was gezellig! David komt binnen lopen, 'Jullie waren lang weg!' Ik moet lachen, 'Tja.. Ik mocht niet weg..' zeg ik op een serieuze toon en kijk Julia serieus aan, maar dan schiet ik in de lach, 'Nee, we hadden het heel gezellig!' David lacht, 'Mooi zo!' 

De dag is voorbij gevlogen. In de avond, na de Grote 3, heb ik samen met David en Julia nog de bordspel versie gespeeld van "Draw my thing", wat tot tranen van het lachen leidde... Wat ga ik dit missen zeg, deze gezelligheid en deze prachtige liefde die we kunnen delen voor musical...