Akay-akay ni Danver si Ayella. Pumasok sila sa loob ng silid ni Danarah maasayang umahon sa ibabaw ng kama.
"Let's play the game!" Usal ng tatlo na tuwang-tuwa.
Parang naghihingi naman ng saklolo si Jiro na nakatingin lang kay Danarah. Pinanlakihan siya nito ng mata.
"Ahm, you know what kids. You better go to sleep. I think I'm sleepy too." Turan ni Jiro at kunwari hinihikab na. "We're going to play on the other time, okay?" Dugtong pa niya at saka binuhat si Ayella.
"Boys! Come! Let's sleep on the other room. Your ate is too tired and she need to rest alone." Wika niya sa kambal. Mukang nakaisip na naman si Jiro ng paraan.
Dinala ni Jiro ang tatlong bata sa kabilang silid para doon patulugin ang mga ito. Pero bago pa iyon, binilinan niya muna si Danarah na wag maglock ng pinto. Sumunod naman si Danarah sakaniya.
Bakit ba pagdating kay Jiro hindi siya makatanggi. Kasi naman mahal niya ito. Mahal na mahal niya ang kaniyang asawa.
Humihilik ang dalawang tyanak este ang dalawang kambal. At si Ayella naman mukang napagod ito sa kadadaldal at katatanong tungkol sakanilang mga magulang kayaahimbing na ang tulog kahit pa nagpapaligsahan ang mga kambal sa lakas ng hilik.
Napangiti si Jiro. Ito na ang pagkakataon nila ni Danarah. Sa wakas ay masosolo na niya ang kaniyang asawa at wala ng iistorbo pa. Dahan-dahan siyang umalis sa ibabaw ng kama. Pinaligiran niya ng mga unan ang buong kama para may protekta para sa mga bata.
Dahan-dahan siyang humakbang palabas.
Maging si Cholo ay kay lakas ng hilik na natutulog sa sopa. Nagtungo siya sa silid ni Danarah. Sana lang ay wag naman si Dave ang mang-istorbo sakanila.
Hindi nga nilock ni Danarah ang seradura ng pintuan. Ibig sabihin ay guato rin ng asawa ang gagawin nila. Excited na siya.
Nakita niyang nakaupo si Danarah sa at nagbabasa ng magazine. Lalo pa siyang nanabik sa asawa ng nakapagpalit na ito ng manipis na night gown.
Agad siyang sumampa sa kama. Langhap niya ang kabanguhan nito. Wala sa isip niya na hindi pa pala niya naisara ng maayos ang pintuan.
Binaba ni Danarah ang hawak na magazine.
"Ang mga bata?" Tanging usal ni Danarah. Kinakabahan siya maaaring mangyari.
"Dont worry sweetheart. Tulog na tulog na sila. Humihilik pa nga ang mga kapatid mo eh."
Napangiti si Danarah.
"You are so beautiful sweetheart." Turan ni Jiro na pinagmamasdan ang nulha ng asawa.
"Really?"
"Bakit? Nagsisinungaling ba ako?"
Tinitigan lang ni Danarah ang asawa. Naramdaman niya ang paghaplos nito sa kaniyang mukha habang si ang isang kamay nito ay nakahawak na sakaniyang baba.
"Your natural red lips teasing me so much, sweetheart. I can't control my self."
Kinabig ni Danarah ang batok ng asawa. Maging siya ay nananabik na ring makulong sa mga bisig nito.
Masuyo siyang hinalikan ni Jiro.
"I love you sweetheart."
"I love you too sweetheart! Sabihin ko sa akin ngayon na mas mahal mo ako kaysa kay Marisse."
"Hindi lang mas mahal kundi ikaw lang ang pinakamamahal ko noon at magpakailanman. Tandaan mo lagi yan. Walang papalit sayo sa puso ko."
Ngiti lang ang tinugon niya at siya na mismo ang nagkusang humalik kay Jiro.
BINABASA MO ANG
THE LEGEND OF LADY WARRIOR (BOOK2: SHE IS DANGEROUS) BY: APPLE
ActionNapabalikwas si Danarah. Dinig na dinig niya ang pinag-uusapan mula sa labas kung saan siya nakapihit sa makakapal na rehas at matataas na pader na gawa sa naglalakihang bato. Anim na taon na ang kaniyang pagdurusa. Tama na! Kailangan na niyang guma...