Destiny's พรหมลิขิตกั้น [END]

ตอนที่ 4

"ขอจบการนำเสนอเพียงเท่านี้ค่ะ"

แปะๆๆ

     สิ้นการนำเสนอก็ตามด้วยเสียงปรบมือดังสนั่นทั่วห้องเรียน

"เมื่อคืนแกมาเอาโปรเจ็กต์ที่มหาลัยเหรอริช"

     ฉันถามหลังจากกลับมานั่งที่เรียบร้อยแล้ว พร้อมรอการนำเสนอโปรเจ็กต์ของกลุ่มถัดไป

"เปล่าๆ"

"อ่าว...ไหนว่าลืมไง"

"ก็...ฉันให้ซันย่ามาเอาให้อ่ะดิ"

"ลำบากเพื่อนอีกตามเคย=_="

     ซันย่าบอกหน่ายๆ
ริชไม่ตอบแต่เชิดหน้าเดินนำไปโรงอาหารของมหาลัยก่อนใครเพื่อน

"แกกินไรปะ"

     ซันนี่หันมาถามฉันเมื่อมาถึงโรงอาหารแล้ว

"งั้นเบอร์เกอร์ละกัน"

     ฉันบอกพร้อมยื่นเงินให้ซันนี่เพราะเจ้าตัวรู้ดีว่าฉันต้องเคลียร์งานกลุ่มอีก
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะเพราะแต่ละนางต้องไปซื้อหาอะไรกินซึ่งฉันก็โดนใช้แรงงานเคลียร์งานที่เหลือไปคนเดียวโดยปริยาย

"เธอหน้าคุ้นๆนะ"

     เสียงของผู้ชายแปลกหน้าที่มีเรือนผมสีทอง ดวงตาสีฟ้า ผู้ชายคนนี้เหมือนเคยเจอที่ไหนน่าคิดยังไงก็คิดไม่ออก?( •̥́ ˍ •̀ू ) ผมทองๆ หน้าหล่อๆ ผิวขาวๆ ...

"เฮ้! ^_^! อย่าจ้องฉันขนาดนั้น จนตาจะถลักแล้วเนี้ย"

(╯3╰)-_-b

     สงสัยฉันจะจ้องเขานานไปหน่อย
แต่เขาก็หล่อจริงๆนี่หน่า แต่ว่าหมอนี่เป็นใครเนี้ย

"นายเป็นใคร=_=?"

     ฉันถามออกไปตามตรง ถึงจะพอคุ้นอยู่บ้างก็เถอะ

"ฉันอยู่ชมรมเดียวกันกับเธอ ชื่อโดโลธี มือกลองไง"

"อ่อ.."

จำได้ล่ะแก็งหน้าหล่อหัวทองนี่เองๆ ถึงว่าหล่อขนาดนี้~

"แล้วมีไรกับฉันล่ะ? "

     ฉันเลิกคิ้วถาม จะมาขอไลน์ก็ได้นะ!!! ฉันได้แต่แอบคิดในใจ