ตอนที่ 12

245 12 0
                                    


~โดโลธีทอร์คอ็อฟเดอะทาวน์~

ผมชื่อโดโลธีเป็นมือกลองของวง Zimmerman  (ปรบมือ)

ตอนนี้เนี่ยผมโดนแฟนคลับลากไปขึ้นรถตูที่จริงผมต้องไปขึ้นคันแรกเพราะเตี๊ยมกันกับเพื่อนเอาไว้ เสียแผนหมด!

"โดโลธี~ ไปขึ้นรถคันนั้นกับพวกเราเถอะน๊าาา"

"ไปคันนั้นกับฉันดีกว่าพวกเราจะเซอร์วิซอย่างดีเลยน๊ะ นะ คะ"

"ขอโทษนะ! โดโลธีเขาต้องไปกับฉันเท่านั้น!"

เสียงหวานตะหวาดลั้นแหวกผู้หญิงสี่ห้าคนมาพาผมออกจากตรงนั้นทันที

"นี่โดโลธีแกมัวแต่ชักช้าแบบนี้ได้ไงยัยอลิซหลับไปแล้ว-_-^"

ซันนี่พูดขึ้นหลังจากพาผมออกมาได้แล้ว

"ห้ะ! หลับ?"

"ใช่ รีบขึ้นไปบนรถเลยแกหน่ะ อย่าลืมที่ตกลงกันไว้หล่ะ"

"ไม่ลืมหรอก"

ผมยิ้มให้ซันนี่ก่อนที่จะไปขึ้นรถแต่ก็ถูกเรียกไว้ก่อน

"ขอถามอะไรหน่อยสิโดโลธี"

"อะไร?"

ผมเลิกคิ้วถาม

"แกจะจีบอลิซจริงๆอ่ะ"

"เออ"

"ดี..ถ้าอลิซเสียใจแกก็อย่าหวังว่าจะได้ยินคำพูดดีๆจากฉันก็แล้วกัน"

ซันนี่ตอบเสียงหนักแน่นแล้วเดินนำไปที่รถก่อนแล้ว
 'แกจะจีบอลิซจริงๆอ่ะ'
คำนี้มันทำให้ผมอยากจะตอบว่า 'ไม่' แต่ก็ต้องตอบแบบตรงกันข้ามผมรู้สึกผิดนะที่ใช้อลิซเป็นหมากในเกมส์นี้แต่มันก็คุ้มถ้าผมทำได้
ผมจะได้คนที่ผมรักกลับคืน
ผมเดินมาถึงที่รถทุกคนนั่งที่เรียบร้อย ผมมองหาอลิซที่ตอนนี้นั่งเบาะหลังสุดผมเดินไปนั่งข้างเธอแล้วเอาเสื้อแขนยาวมาคลุมเธอไว้ดูท่าเธอจะหนาวเลยปรับแอร์ซักนิดจนคนข้างๆผมที่นั่งเบาะหลังยาวเดียวกันเห็นการกระทำของผมเลยถามขึ้น

"หวานกว่าคู่กระผมอีกครับ เนอะๆโอลิเวีย"

ดุ๊กเพื่อนคณะเดียวกันกับผมมันพูดแซว

"แฟนแกเหรอวะ"

ตามด้วยโอลิเวียแฟนของไอ้ดุ๊กมัน

"ยัง"

ผมตอบเสียงเรียบ แต่ยังจ้องมองคนข้างๆที่หลับสนิท สับพงกแล้ว สับพงกอีก ผมเลยเอามือไปจับให้หัวเธอพิงไหล่ผมเบาๆ

"โอ้โห ยัง..คิดว่าไงเหรอโอลิเวีย"

"แปลว่าเดี๋ยวก็เป็นไงจ๊ะดุ๊ก.."

ทั้งสองคนพูดเสียงเย้าแหย่จนผมยอมละจากหน้าของอลิซหันไปหาคู่รักคู่นี้อย่างเอาเรื่อง

"อย่าแซวมันมากดิ เดี๋ยวมันเขิน"

จ็อบส์แซวอีกคน

"ฮ่าาาาาาา"

บทสนทนาเรียกเสียงหัวเราะจากคนทั้งรถได้เป็นอย่างดีผมละอยากจะประเคนฝ่าเท้าให้ไอ้ดุ๊กมันจริงๆ อีกนานกว่าจะถึงที่หมายคือน้ำตกไกลจากมหาลัยใช้เวลา 3-4 ชั่วโมง ผมมองดูเพื่อนในรถซึ่งผมรู้ว่าโดนจัดฉากเรียบร้อยแล้วโดยผมกับซันนี่ซึ่งตอนนี้เบาะหลังมีสี่ที่นั่งคือ อลิซนั่งขวาสุดถัดมาคือผมแล้วก็ไอ้ดุ๊กกับโอลิเวียแฟนมัน เบาะที่ตรงหน้าผมนี่คือเบาะของซันย่ากับไอ้จ็อบส์มัน ถัดเบาะไปอีกคือไททันกับซันนี่และเบาะสุดท้ายหน้าสุดติดกับประตูคือไอซีเวียสกับริช เบาะคู่ซะมาเป็นคู่ด้วยผิดที่เป็นแฟนกันจริงๆ 1 คู่ ก็ไอ้ดุ๊กกับแฟนมันนั่นแหล่ะ ผมกับซันนี่นี่เก่งชะมัดแผนก็แค่ใช้ข้ออ้างว่าเป็นบัดดี้ซะก็จบ... ผมกับซันนี่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เข้ามหาลัยปีแรกแล้วเพื่อนคนนี้ก็ดันปิ๊งปั๊งไอ้ไททันเพื่อนผมนั่นเอง ซันนี่เลยขอให้ช่วยทำยังไงก็ได้ให้ได้อยู่ใกล้กับไททันมากที่สุดแต่...ผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยเพราะซันนี่ทำเองทุกอย่าง-_-^

Destiny's พรหมลิขิตกั้น [END]Where stories live. Discover now