พวกเรามาถึงที่หมายแบบปลอดภัย(?)
พอมาเห็นน้ำตกก็ทำให้หายเหนื่อยจากการเดินป่าลืมพวก งู ไส้เดือนได้เป็นอย่างดีเลยหล่ะ ตอนนี้ฉันยิ้มจนแก้มปริ อากาศดีมากกว่าในตัวเมืองซะอีก ^0^~"นี่เราไปเล่นน้ำกันเถอะ"
ซันย่า ซันนี่ และริช เดินเข้ามาชวนฉันที่ยืนอยู่กับโดโลธี
"ฉันรู้จักที่สงบๆเล่นนะสนใจไหม"
เจ้าตัวออกความคิดเห็นทันใด
"ไป/ไป/ไป/ไป"
พวกเราสี่คนตอบเป็นเสียงเดียวกันทันที มาน้ำตกทั้งทีก็ต้องเล่นน้ำแบบสงบๆ ไม่มีพวกแฟนคลับนั่นมาป่วนก็ดี
โดโลธีพาพวกเราสี่คนเดินมาทางหลังโขดหินใหญ่ก็จะเป็นน้ำตกขนาดเล็กแต่ลึกพอสมควร น้ำใสน่าเล่นชะมัดพอมองไปอีกฟากก็เห็นสามหนุ่มอยู่ก่อนแล้วนั่นก็คือ จ็อบส์ ไททัน และซีเวียส"ไง กว่าจะมานะ พวกเราละอยากเล่นใจจะขาด วู้วว! "
จ็อบส์ทักทายเป็นคนแรก พร้อมกระโดนลงจากโคดหินใหญ่
"ก็เล่นกันไปก่อนดิวะ แค่นี้บ่น"
โดโลธีเถียงกลับ
"หยุดเถียงกันได้แล้วไอ้สองคนนี้นี่"
ซีเวียสที่ดูอยู่นานเอ่ยขึ้น
"ไร้สาระมากไอ้พวกนี้"
ไททันทำหน้าเอือมๆ
พวกเราสี่คนไม่รอช้ากระโดดลงน้ำอย่างรวดเร็วตู้มม ต๊ามมม!
พวกเราแปดคนสาดน้ำกันไปมาอย่างสนุกสนาน จนตอนนี้ใกล้มืดพวกเราจึงขึ้นมาจากน้ำแล้วกลับไปที่สถานสงเคราะห์ อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมาก็ไม่เจอยัยสามคนนั้นเลย หายไปไหนนะ เฮ้อชั่งเหอะโอ๊ะ ! โดโลธีนี่ เขายิ้มให้กับเด็กที่นั่งล้มจมปลักอยู่ตรงนั้นคนเดียวฉันไม่รู้หรอกว่ามองดูเขาอยู่แบบนั้นนานเท่าไหร่แต่พอเห็นแบบนั้นแล้ว..ผมสีทองอร่าม ... ดวงตาสีฟ้าเปล่งประกาย.. จมูกโด่งเป็นสันทำเอาใจฉันที่สงบต้องสั่นระรัว...
ฉันยอมรับเลยว่าตกหลุมรักผู้ชายคนนี้แล้วหล่ะ...คนที่ชื่อโดโลธี .. ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกของเขามันเป็นยังไงหรอกนะ สายตาที่เขามองมา น้ำเสียง ความห่วงใย แบบนั้นมันคืออะไรกันแน่แต่ที่แน่ๆ ฉันรักเขาเข้าแล้ว ๏//๏"อ่าว! อลิซ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ"
โดโลธีที่เห็นฉันมองนานเกินไปจึงเอ่ยทักขึ้น
"อ๊ะ! เปล่าๆ อ่อ เพิ่งมานะ วิวสวยดี"
ฉันลนลานตอบ ตกใจอยู่เหมือนกันที่เขาไม่ทันสังเกตุรอยยิ้มบนหน้าฉันเนี้ย! เผลอยิ้มตอนไหนเนี้ย
"คนอื่นเขาตั้งกองไฟ ปิ๊กนิกกันอยู่นะ ไปพร้อมกันไหม"
ฉันพยักหน้าให้หน่อยๆ
"นี่! อลิซเธอเคยชอบใครซักคนไหม"
ฉันหันขวับไปหาเขาทันที แววตาสั่นระริกเหมือนขอบตาร้อนๆ อ้าวเห้ยอลิซแกไม่ใช่คนขี้แยนะเห้ย!
"อลิซ!"
ฉันสดุ้งกับเสียงคนตรงหน้าใช่ ฉันต้องตอบคำถามเขา
"ชอบสิ..เพิ่งรู้ว่าชอบเขาเมื่อไม่นานมานี้นี่เอง"
ที่ฉันบอกว่าชอบเนี้ยนายทั้งนั้นเลยนะ..โดโลธี
"เหรอ.."เขามีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
"ฉันก็มีคนที่ชอบเหมือนกันนะ คนๆนั้นคือเธออลิซ"
ห๊ะะะ!!
YOU ARE READING
Destiny's พรหมลิขิตกั้น [END]
Romanceปีสุดท้ายของการเรียนที่มหาลัยกำลังจะสิ้นสุด แต่!! กิจกรรมชมรมจะไม่ผ่าน! เพราะครูชมรมเจ้ากรรมนายเวร ดันเกษียณอายุราชการ ปล่อยให้สี่สาวแสนเหี่ยวเฉา เอ๊ย! หงอยเหงาต้องหาชมรมใหม่! จะมีชมรมใดที่ดีไปกว่าชมรมสมุนไพรเล่า ที่ไม่ได้เรียนแต่ผ่านชลุยย อุว๊ะ ฮ่า...