falling inlove with a fuckboy

chapter 15: hurt

Nag lalakad ako para hanapin si kennedy.

Ang pag kaka alala ko ay dito sya lumiko.
Teka... sa locker room to ha' pero anong ginagawa nyo dito.

Medyo inikot ko pa ung locker room para hanapin sya. Nang makita ko sya sa dulo ng locker room.

"Kenne-" teka... ano to. Totoi bato
Humiling ako nasa hindi ko nalang na nakikita ang nakikita ko ngayon.

Si-si kennedy may kahalikan.
Hin-hindi ako makagalaw ani ng gagawin ko.

Dahan dahan akong umaatras pero hindi parin nila ako na papansin.
Pero bumangga ako sa locker ko kaya napalingon si lang dalawa.

"So-sorry hindi ko sinasadyang maistorbo kayo. Pasensya na aalis na'ko"

Umilis ako ng umiiyak dahil sa galit  tumakbo ako at ayo ko ng tumigil pa.

Hanggang sa nakarating sa roftop.
Umupo ako at hindi ko parin mapigilan ang sarili sa pag iyak.

Sana hindi ko nalng nakita yun' bakit bakase ang tangga ko ano ng gagawin ko ngayon.

Hindi ko na alam kung pano pa'ko haharap sa kanya.
mabuti hindi muna ako mag pakita sa kanya.

Dito muna ako hanggang sa mag uwian.

Mahalipas ang apat na oras  ay kinuha ko ang cp ko para tignan kung may message ako. Pero.. wala naman akong nakita at mukhang wala naman nag hahanap sakin.

Umuwi nalang ako at naligo.
Pag katapos kong maligo ay kinuha ko ung cp at humiga.
Nag lagay ako earphone at pumikit.

Hanggang sa makatulog ako.

*cring* *cring*

Nagising ako sa tunog ng cp ko ng tignan ko ay tumatawag si kenneth.

Wala akong lakas makipag usap kaya nilagay ko ung cp ko sa ilalim ng unan ko.

"Lauren anak hindi kaba papasok"
"Masama po ang pakiramdam ko ma baka sa susunod nalang"
"O sige bumaba kanalang dito para kumain"

Bakit ba ganon nlang ang ipekto sakin nun'
Alam ko naman mang yayari un' pero bakit ganito kasakit.

Umiiyak nanaman ako lahalos na mamaga na ang mata ko sa kakaiyak.

Bumaba ako at nakita ko si mama nag aayos ng kakainin.

Lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya patalikod.

"O bakit may problema kaba??"
"Wala po"
"Yang mukha yan walang problema"
Tapos bigla akong umiyak at niyakap ako ni mama

"Ok lang kung ayaw mong pag usapan"
"Ma ano bang dapat kong gawin para hindi ko maramdaman ang sakit na to"
"Anak hindi mo mapipigilan ang sarili mo masaktan ang kailangan mo lang gawin tanggapin mo at unawain mo. At tandaan mo hindi ang pag mamahal mo ang na nanakit sayo nag mamahal kalang yun lang"

Tama si mama.
"Ma! Salamat po sa pagiging maunawaing ina at ang pagiging bestfriend ko"
Niyakap ako ni mama kiniss nya ko sa noo.

"Mabuti pa kumain naka at baka lumamig payan"

Matapos akong kumain ay umakyat ako sa kwarto ko at humiga ule.

Tapos naalala ko ung panyo ni kennedy.
Kinuha ko at itatapon ko sana pero ang hirap gawin.

Sinubukan kong itapon sa basurahan pero hindi ko magawa.

Lumabas ako at nag punta sa malapit na tulay.
Ilalaglag ko na sana kaso biglang may pumigi sakin.

"Kung ako sayo hindi ko gagawin yan"
Ano pero sino-
Nagulat ako dahil nakita ko nanaman si satanas.

"Anong pake mo??"
"Una salahat hindi sayo yan pangalawa ako bumili nyan itatapon mo lang at pangatlo pano napunta sayo yan??"

"Aba malay ko. Nagulat nalang ako nasa bulsa na ng uniform ko to"
Anong ginagawa nyo dito.
Lumapit sya sakin at kinuha ung panyo nya
Tumalikod sya at umalis na.

Dahil sa sakit na nararamdaman ko ay napa upo ako at umiiyak nanaman.
Napapagod nako sa kakaiyak ayo ko na gusto ko ng bumitaw.