Alabama's Wall

9

Author's Note:

Enjoy Reading po!

***

Lumabas si Alabaman sa powder room at nag-intay naman si Tristan sa kanya, Kakatapos lang nila kumain ni Tristan, he is sweet, sa dami ng mga naka date niya sa states may mga bagay na dito lang niya nakita, she became picky getting a man after her great heart ache.

Its open to public na nagka anak siya bago mag college at namatay kaso di nila alam ang dahilan at kung paano nanyari ayaw na niya maungkat kaya di siya nag-artista. "Lets go." Sabay angkla ng lalaki sa braso niya

"You kinda possesive?" She joked

"Date kita ano ba haha" medyo nag blush si Tristan, he was twenty nine years old. Kahit mas matanda siya ng tatlong taon dito di nito alintana ang edad sa kanya ng babae.

Naglalakad sila ng mamataan ang ina ni Alabama at ningitian sila "Hi po doktora" nahihiyang sambit ni Tristan

"Thank you Tristan, lagi akong nanonood ng show mo"

"Salamat po." Masiglang sagot

"Tristan puwede ko bang mahiram muna ang anak ko?" Tanong dito

"Opo naman!" Napailing na lang si Alabama sa ginawa ng ina.

"Tristan saglit lang ha." Lumapit naman siya sa ina at kinausap "mom ano na namang drama ito?" Nababagot na sabi sa ina.

"Anak, are you sure you wanted that man? He is not in your level"

"what?!" Nagulat ito sa sinabi ng ina

"Anak baguhan lang iyan, you dated politics, great businessmen, iyan anak nababa na ata taste mo." Segunda sa kanya ng ina.

"Ma kung lalaitin ninyo ang ka date ko so be it, wala kayong paki kung sino ang gusto ko."

"Anak you could have a much better man"

"Mom enough, I am old enough at alam ko na yang mother knows best, pero sa inyo di applicable kasi your not a good mother, kaya wag ninyo akong lecturan ukol kung sino man ang gugustuhin ko!" Sabay alis sa harap ng ina at lumapit kay tristan.

***
"Ano ka na naman Mercedes! Si Jestoni galit na galit!" Galit na galit na saad ni Simon, tumawag kasi ang ama ni Alabama kaya nalaman nito ang ginawang pangingialam muli ni Mercedes sa buhy nito.

"Sinabi ko lang na hindi maganda para kanya ang lalaking iyon!" Pagtatanggol sa sarili

"Sino ka para pangaralan ang panganay mo?! Palpak ka sa panganay mo! Tingin mo makikinig iyan sa iyo she is already thirty two years old to know what is right and wrong! The last time you did that you messed up big time!" Sabay hinga ng malalim "sino ba ang umalalay sa anak mo? Hindi ba ang ama niya!"

"Eh si Jestoni bat nakikialam?!"

"Kasi nagsumbong ang anak mo! Alam mo ba babalik na siya ng pinas para mag bakasyon! Kaya wag ka na pumapel sa anak ninyo kung ayaw mo magalit ang ex mo!" Sabay sara ng opisina

Nakita naman niya ang isang anak na si Marcus "anak, wag mo naman akong talikuran!" Nahihirapan na kasi siya sa pakitungo ng mga anak.

"Ma, umiiwas lang ako" sagot nito

"Saan?"

"On what you could do if I get close to you." Paliwanag na maintindihan ng ina.

"My god! Tingin mo gagawin ko ang pagkakamali ko sa ate ninyo? Anak mama ninyo ako at nagkamali, hindi ko na uulitin yun" umiyak

"Ma kung sabihin ko sa inyo na di ako naniniwala kasi, ilang beses ninyo iyan sinabi sa akin, sa amin pero ano sobra kayo makialam nawala si Ingrid sa akin" sagot nito na may pait sa pagsambit ng pangalan ng dating kasintahan.

"She is not for you! Isa lang siyang sekretarya sa bangko atlas she is no good may nobyo na rin-" natigilan si Mercedes

"Hell ma look! You mess me too! Mahal na mahal ko siya anong ginawa ninyo dahil di niya ako worth? Kapalit ng pag-opera ninyo sa kapatid niya ng libre, kailangan lumayo na siya sa akin!" Napaurong si Mercedes "iyan! Yan ang problema sa inyo sobra kayong mag-marunong!" Sabay alis sa harap nito.

Nakita naman niya ang bunsong anak na nagbukas ng pinto. "Mama, that's why I'm so afraid to be close to you, kahit gusto ko mama."

"Fuschia?"

"Kasi mama nakita ko kung ano nagawa ng pakikialan ninyo sa mga buhay nila ate Alabama at sa mga kuya ko. You only care about ate Honda's feeling."

"That's not true" lumapit si Mercedes sa harap ng anak

"If that's not true? Bakit nung bata ako at mas matanda si ate Honda" umiyak "why did you always snatches back my stuff toys na pasalubong ninyo sa akin pag gusto ni ate! Huhu ang tanda na niya noon! I'm only five years old that time! Siya eighteen na! Bat ganon mama? Kahit bata pa ako alam ko na mas mahal mo si Ate kaysa sa amin!" Akmang isasara ni Fuschia ang pinto ng yakapin siya ng ina

"Huhuhu anak, Babawi ako sa iyo pangako, I won't change a single thing about you, hindi ko gagawin ang pagkakamali ko sa mga kuya mo at lalo na sa ate Alabama mo, huhuhu anak just please let me prove to all of you na magbabago na ako."

"Just do it mama, but you have one chance left to me." Sabay alis sa pagkakayakap ng ina at sarado ng pinto

"Salamat anak" tila ba nabunutan ng tinik sa dibdib si Mercedes. This time hindi na siya pupuwedeng magkamali. Last chance para sa bunsong anak na maipakita na mahal niya ito, this may lead for forgiveness para sa mga anak niya na iba.

***
"Anak ano do you love it?" Tanong kay Fuschia pinasalubungan niya ito ng mga damit bag at kung ano ano galing sa trip niya sa states.

"Thank you mama." Sabay himas sa Hermes blue bag na pasalubong "maglalaway friends ko pag nakita nila ito" sabay akap sa ina

Tahimik naman ang dalawa pang anak niya at nagpasalamat lang sa pasalubong ng ina. "Mama thank you dito" sambit ni Honda ng pasalubungan din niya, pero naagaw ang pansin ni Honda ang hawak na bag ni Fuschia "mama, akin na lang yung bag na hawak ni Fuschia"

"No!" Sabay tago sa likod ni Fuschia ng bag

"Akin na yan! Mama si Fuschia oh!"

"Pasalubong ito ni mama sa akin!" Sabay tingin sa ina

"Honda kay Fuschia iyan, she requested that habang nasa trip ako"

"But mama!" Irit ni Honda at nakulili ang taingga ng ama akmang hahablutin ni Honda ang bag ng lumayo ito, pipigilan sana ni Simon ng magsalita si Mercedes

"Fuschia" as usual hindi na nakialam sila at alam na nila ang sasabihin ni Mercedes at papabor kay Honda ito "Fuschia its yours, manang paki samahan si Fuschia pag-akyat ng mga pasalubong niya.

Nagulat naman ang lahat "opo mam!" Hindi natuloy ang pag-iyak ni Fuschia tamihik kasi itong naiyak habang inaagaw ni Honda ang mga dapat sa kanya na pasalubong kaya tumindi ang sama ng loob nito sa ina "tara na po mam"

"Thank you mama" sabay akap ni Fuschia sa ina, matagal na rin ika sa sarili ni Mercedes ng ito ang yumakap sa kanya at ang sarap sa pakiramdam.

Agad na umakyat ito kasama ng katulong bitbit ang pasalubong ng ina "mama! I want that bag!"

"Honda, minsan lang makagusto si Fuschia ng pasalubong ko sa kanya, babawi na lang ako sa susunod sa iyo."

"But mama! Wala pa niyan sa pinas! I want it!"

"Enough! Honda ang isip bata mo! Magkasya ka sa bigay ng mama mo!" Dagundong na sabi ni Simon "kung ayaw mo niyang bigay niya edi wag mong kunin! Tara na Mercedes na init lang ulo ko sa batang iyan!" Napailing si Mercedes at sumama na rin sa asawa.

Maya maya umalis na rin si Honda labit ang ga pasalubong ng madrasta "nanaginip ba ako?" Marcus asked straus

"No, she is just trying to keep her promise to Fuschia sana lang mag tuloy tuloy na iyan"

"Sana nga kuya."