Alabama's Wall

27

Author's Note:

Happy Reading

***

"Sure ka ba talaga Cas?" Tanong ni Alabama na ngayon ay nakasuot ng damit pang kasal, nasa kabilang linya si Cas

("Believe me Alabama I am, tama si mama, kaysa kung sinong lalaki ang ipakasal sa iyo, at least tayo magkaibigan, we know were we should be in each others lives") sabay ayos ng polo nito

***

Isang simpleng garden wedding ang gaganapin sa kanyang Kastilo sa France ito ang unang malaking event na ginawa doon, kahit mahina ang ama ay naglakad ito kasama siya, masaya ang kanyang ama. Kasabay noon ang pag ilaw ng mga flash ng camera, nalaman sa pinas na ikakasal na siya. Kaya naman nagtaka sa kanya ang mga tauhan hindi nila alam isang sikat na manunulat siya at ilang sa mga paboritong pelikula nila ay siya mismo ang nag-sulat. Kaya pati ang foreign media nagkagulo din.

***
Nasa garden na sila, nakaupo sila Fuschia at pamilya nila, kahapon lang nagkainitan na naman ang mama niya at ama ng ate niya...

"Jestoni! My wife has the right to escort Alabama at the ailse!"

"Simon diba napag usapan na natin lahat bago man naghanap tayo ng mapapangasawa ng pamangkin ko. Hindi kayo pupuwede makialam sa pamimili ng kapatid ko" Jobel said "at kung ano ang gusto ng pamangkin ko na manyari sa kanyang kasal, masyado na kayong nanghihimasok! Magpasalamat na lang ang asawa mo at pinadalo pa kayo sa kanyang kasal." Janna stand for her brother, dahil hati din ang utak niya dito, not to mention si Mercedes ang huling naka relasyon nito, kaya naman alam niya na may puwang pa ito at baka mauto na naman.

"Panganay ko yun! Dapat kasama ako sa paghahatid sa kanyang kasal! Hindi ba ninyo siya mapapakiusapan? Ako ang ina niya!"

"Kailan ka ba nagpakaina?" Jestoni said "ako ang ama niya at tumayo bilang ina rin sa anak ko, kaya ako lang ang may karapatan sa hinihingi mo Mercedes."

"Jestoni!"

"Mom, I dont want you to accompany me, I will not allow it ayoko maghatid sa akin sa altar ang taong pumatay sa anak ko" Mercedes was hugged by Simon "respetuhin ninyo ang gusto ko, at wag ninyo pang himasukan pa ang buhay ko."

Hindi namalayan ni Fuschia na dumaan na ang groom bigla na lang niya nakita ang pamilyar na lalaki at tinakasan ng kulay ang kanyang mukha, maya maya pa ay dumating na ang ate niya kasama ang ama na pinilit na maihatid ang anak ng naglalakad.

Napaka lungkot ng araw na iyun...

Tumulo

Ang

Mga

Luha

Ng

Mga

Kaanak

At

Pamilya

Ni

Jestoni

Ang kanyang ngiti ay tunay, may maaliwalas na mukha "alagaan mo ang anak ko Cas" at hindi na napigilan ng ina ni Jestoni ang lungkot at napaluha na ng tuluyan.

Sobrang

Lungkot

Ang

Anak

Na

Naging