That Ghost

Little Avery

"Happy 31th birthday Avery, I'm sorry ngayon lang ako nakapunta my son got in trouble again." napailing si Cleo ng maalala ang kanyang anak sa loob ng principal's office kahapon ng madatnan niya ito ay nakakunot pa ang noo nito.

"Lalaki na atang loko-loko ang anak ko he turned 7 last week." napabuntong hininga si Cleo at pinagmasdan ang puntod ni Avery habang ang mga bulaklak at kandilang dinala niya ay nasa gilid.

"I miss you." bulong ni Cleo at napapikit ng may malimig na hangin ang dumampi sakanyang balat.

13 years passed but still he can't forget Avery. He love her that much. Oo't nagkaroon siya ng asawa at anak pero ang pag mamahal niya sa kay Avery ay mananatili.

Matapos lumipas ang ilang minutong pag ii-stay niya sa puntod ni Avery ay napag pasyahan na niyang umalis at baka naiinip na ang kanyang anak. Ayaw kasi nitong pumasok sa loob ng cementeryo dahil natatakot siya.

Pero mukha namang hindi naiinip ang kanyang anak dahil may kausap itong babaeng maputi at kulot ang hanggang beywang nitong buhok.

"Leo" tinawag niya ang anak na nakangiti kaya napabaling ang atensyon ng batang babae atsaka ng anak niya sakanya.

"Papa!" sigaw nito atsaka yumakap sa ama ng makalapit na ito.

Yumuko ito at ginulo ang buhok.

"Who's that little girl you are talking?" namula ang bata at tinignan ang batang babae na inosenteng nakatingin sakanilang dalawa.

"S-she's just a friend." natawa naman si Cleo sa anak at lumapit sa batang babae.

"Sinong kasama mo little girl?" ngumuso ang bata at nagkamot ng ulo.

"Mommy ko po kaso nasa sementeryo po." napansin niyang pamilyar ang bata pero hindi niya mawari kung saan ito nakita.

"Oh, what's your name?"

Ngumiti ang bata at doon ay alam na niya kung saan niya nakikita ang bata.

"Aveena Erys Mendez po, but you can call me Avery." nawala ang ngiti sa mukha ni Cleo sa narinig sa bata ng may maalala ito.

1st year highschool ako ng may makaagaw ng atensyon ko.

Maputing babae kulot ang buhok nito na hanggang beywang at palaging nakangiti na mas lalong nakakapagtibok ng puso ko.

Natotorpe ako nung una hanggang sa isang araw ay nagulat nalang ako na kinakausap ko na siya at tinatanong kung anong pangalan niya.

We are same level alam ko naman ang pangalan niya pero ewan ko kung bakit yun ang natanong ko.

Nilahad nito ang kamay niya at ngumiti sakin ng matamis. "Avon Callery Mason, but you can call me Avery."

Bago pumasok sa kanyang kotse ay muling sumulyap si Cleo sa bata na ngayo'y kausap na ang nakalikod nitong Ina. Napangiti na lamang ito at umalis na kasama ang anak.