Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Χώρος αναμονής~ Κ.12

Λαχανιασμένος και καταϊδρωμένος ο Χρήστος έφτασε στο νοσοκομείο. Διένυσε απόσταση 15 λεπτών μόλις σε 5. Δίχως να χάσει στιγμή πήγε στα επείγοντα και απαίτησε να μάθει πληροφορίες για την αιμόφυρτη κοπέλα που έφεραν πριν λίγο.

-Χ: Καλησπέρα. Μπορείτε να μου πείτε που βρίσκεται μία κοπέλα που τη χτύπησε αυτοκίνητο και την έφεραν πριν λίγο;
(Η κοπέλα τον κοιτούσε χαμένη)
-Χ: Παρακαλώ;
-Κ: Πηγαίνετε στο χειρουργείο τι να σας πω
-Χ: (φεύγει γρήγορα, σχεδόν πετώντας ανεβαίνει τις σκάλες και πέφτει πάνω σε διάφορους ασθενείς που του φωνάζουν αλλά εκείνος συνεχίζει να τρέχει στο διαδρόμους μέχρι να καταλήξει έξω από την πόρτα του χειρουργείου) Ανοίχτε μουυυυ (φωνάζει χτυπώντας λυσσασμένα)
-Νικολέτα: (νοσοκόμα, ανοίγει την πόρτα) Τι συμβαίνει αγόρι μου; (εισβάλλει ο Χρήστος μέσα) έιιι στάσου
-Χ: Δήμητρααα (στέκεται ακίνητος απέναντι από το κρεβάτι που βρίσκεται η Δήμητρα. Αρχίζει να χλωμιάζει και παραπατά χάνοντας για λίγο την ισορροπία του)
-Γιατρός: Νικολέτα πιάστον!
-Ν: Δεν είσαι καλά. Πάμε έξω να πάρεις καθαρό αέρα
-Χ: Δε θέλω. Θα μείνω εδώ στη γυναίκα μου!
-Γ: Νικολέτα σε παρακαλώ
-Ν: Έλα εδώ (τον τραβάει)
-Χ: Άσε με! Δε με καταλαβαίνεις;
-Ν: Πρέπει να ηρεμήσεις. Θα γίνει καλά. Βρίσκεται σε καλά χέρια (του ακουμπάει τον ώμο)
-Χ: Αν δε γίνει θα πεθάνω (ξεσπάει σε λυγμούς μες την αγκαλιά της)
-Ν: Έλα πάμε να πάρεις λίγο αέρα και να επικοινωνήσεις με τους δικούς σου

Μετά από λίγο

-Χ: Κ.Τασία
-Τ: Έλα Χρήστο μου. Τι έγινε; Η Δήμητρα πως είναι;
-Χ: Είναι στο χειρουργείο ακόμα
-Τ: Θες να έρθουμε από κει;
-Χ: Ναι πρέπει να είμαι με τα παιδιά μου
-Τ: Μην ανησυχείς σε λίγο θα είμαστε εκεί. Είδες καθόλου το Μπάμπη;
-Χ: Όχι
-Τ: Καλά. Θα τον πάρω τηλέφωνο. Τα λέμε σε λίγο
....
-Χ: Κ.Εύα;
-Ε: Εύα παιδί μου ή μαμά! Τόσα χρόνια το ίδιο τροπάριο. Λες και είμαστε ξένοι
-Χ: (προσπάθησε να γελάσει λίγο) Ναι ναι έχετε δίκιο (αποκρίθηκε)
-Ε: Έχεις κάτι; Ακούγεσαι αγχωμένος, στεναχωρημένος
-Χ: Ναι (ξεφυσά βαριά)
-Ε: Συνέβη κάτι;
-Χ: Δε ξέρω πως να σας το πω
-Ε: Έπαθε κάτι η Δήμητρα; (ρώτησε με σοβαρό ύφος)
-Χ: Ναι
-Ε: Τι; (είπε με τρεμάμενη φωνή)
-Χ: Από ό,τι έμαθα και εγώ τη χτύπησε αυτοκίνητο και είναι στο χειρουργίο τώρα. Περιμένουμε νεότερα
-Ε: Ερχόμαστε αμέσως μείνε εκεί
-Χ: Ναι σας χρειάζομαι και σας χρειάζεται και εκείνη

Στο μεταξύ η Τασία πήγε στο πάρκο που βρίσκονταν τα παιδιά. Ήταν καθισμένα σε ένα παγκάκι. Τα πλησίασε και μίλησαν λίγο μέχρι που την πήρε τηλέφωνο ο Μπάμπης. Σε λίγα λεπτά το αυτοκίνητο του είχε σταματήσει στην είσοδο του πάρκου.