Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Ραντεβού~ Κ.34

Το επόμενο πρωί η Φαίδρα κατέβηκε στο κέντρο για να γραφτεί στη σχολή οδηγών. Πλήρωσε το απαιτούμενο ποσό και αποχώρησε με το βιβλιαράκι των σημάτων. Στο δρόμο θυμήθηκε πως έπρεπε να πάει στο σούπερ μάρκετ μιας και ο Διονύσης δεν είχε ακόμα γυρίσει από τη βραδινή του έξοδο. Σταμάτησε στο πρώτο που βρήκε μπροστά της και μπήκε μέσα. Είχε σαρώσει τους διαδρόμους ψάχνοντας για απορρυπαντικά μέχρι που σκόνταψε σε κάποιον.

-Φ: Ωχ συγγνώμη δεν το ήθελα (σκύβει για να μαζέψει τα πράγματα του νεαρού που βρίσκονταν στο έδαφος)
-?: Χαχα δεν πειράζει
-Φ: (χαμογελά) Απλά ήμουν λίγο αφηρημένη και προσπαθούσα να βρω ένα κωλοάζαξ!
-?: Δεν χρειάζεται να μου απολογείσαι. Δεν έγινε και κάτι
-Φ: (ξεφυσά ανακουφισμένη) Ωραία
-?: Άλλωστε ίσως έγινε και για καλό αυτό το ατύχημα (της χαμογελά πλατιά και τοποθετεί τα χέρια του στις τσέπες της βερμούδας)
-Φ: Μμμ λες; (ανταποδίδει το χαμόγελο)
-?: Λέω λέω...Μάριος (ανακοινώνει και τείνει το χέρι του για χειραψία)
-Φ: Φαίδρα (ανταποδίδει)
-Μ: Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω δεσποινίς
-Φ: Παρομοίως
-Μ: Πόσο χρονών είσαι;
-Φ: 18. Τα έκλεισα χθες
-Μ: Ααα πολύ ωραία χρόνια σου πολλά
-Φ: Σε ευχαριστώ. Εσύ;
-Μ: Εγώ είμαι 29
-Φ: Ααα δε σου φαίνεται
-Μ: Ναι ευτυχώς μικροδείχνω
-Φ: Τέλεια
-Μ: Ναι καλά είναι
-Φ: Μμμμ. Εεε πρέπει να φύγω
-Μ: Εντάξει
-Φ: Χάρηκα για τη γνωριμία Μάριε
-Μ: Και εγώ Φαίδρα. Θα μιλήσουμε;
-Φ: Αν το θες
-Μ: (χαμογελά πλαγίως) Πάρε την κάρτα μου
-Φ: (την επεξεργάζεται) Ουαου είσαι δικηγόρος;
-Μ: Αχαμ
-Φ: Πωπω τέλειο επάγγελμα
-Μ: Χαχα να σαι καλά. Λοιπόν θα περιμένω τηλεφώνημα σου
-Φ: Εμμ εντάξει
-Μ: Μην ντραπείς να με πάρεις
-Φ: (χαμογελά) Ό,τι πεις
-Μ: (με το δείκτη του της χαϊδεύει το μάγουλο) Θα τα πούμε
-Φ: Ναι (τον παρακολουθεί στάσιμη να απομακρύνεται και να πηγαίνει προς το ταμείο)
-Υποσυνείδητο: Αχ Παναγία μου τι παίδαρος είναι αυτός. Πωπω έχει και κάτι πλάτες αχχχ! Αααα και ο κώλος του δεν πάει πίσω. Είναι τόσο σέξυ γαμώτο
-Φ: (γουρλώνει τα μάτια της όταν το βλέμμα του συναντά το δικό της και της κλείνει το μάτι χαμογελαστός. Εκείνη χαμογελά ντροπαλά και σκύβει αμήχανα το κεφάλι της κοιτώντας τα παπούτσια της)
....
-Ν: Μπράβο το κορίτσι μου (λέει όταν η Φαίδρα αφήνει τις σακούλες με τα ψώνια στο τραπέζι)
-Φ: Όχι για να μη λες
-Ν: Είπα εγώ ποτέ κάτι αγάπη μου;
-Φ: Όχι αλλά λέω
-Ν: Καλά για πες μου τι έκανες;
-Φ: Πήγα και έκανα εγγραφή στη σχολή και τώρα πρέπει να διαβάσω αυτό (της δείχνει το βιβλίο) για να πάω να δώσω τα σήματα. Αχ και αν τα περάσω θα ξεκινήσω μαθήματα (χτυπά παλαμάκια χαρούμενη)
-Ν: Χαχα θα πετύχεις είμαι σίγουρη
-Φ: Σε ευχαριστώ. Ο Διονύσης δεν ήρθε ακόμη;
-Ν: Πριν λίγο. Ήταν πτώμα και πήγε να ξεκουραστεί
-Φ: Μμμ γύρευε τι έκανε όλο το βράδυ
-Ν: Τι τρέχει μεταξύ σας; Τα ξαναβρήκατε;
-Φ: Ούτε καν και ούτε πρόκειται. Άσε που γνώρισα και ένα κούκλο πριν στο σούπερ μάρκετ
-Ν: Μμμμ ενδιαφέρον μου ακούγεται αυτό
-Φ: Είναι είναι
-Ν: Καλή τύχη (σηκώνεται και τη φιλά στο μέτωπο) πρέπει να φύγω. Με περιμένει η Βίκυ στο κέντρο
-Φ: Εντάξει
-Ν: (της χαμογελά και αποχωρεί)
-Φ: (πλησιάζει και ανοίγει το ψυγείο. Παίρνει το κουτί με την τούρτα, αρπάζει ένα κουτάλι από το συρτάρι και κάθεται στην καρέκλα)
-Δ: Μμμ λιγούρες βλέπω (ανακοινώνει και ανοίγει την πόρτα του ψυγείου)
-Φ: Τι να κάνουμε υπάρχουν και αυτές
-Δ: Σωστά (βγάζει το χυμό ροδάκινο από το ψυγείο)
-Φ: Ναι. Δεν έπρεπε να σαι στο κρεβάτι σου;
-Δ: Γιατί έπρεπε; (την κοιτά καθώς ανοίγει το ντουλάπι)
-Φ: Γιατί θα σαι εξαντλημένος από χθες. Από ό,τι έμαθα πριν λίγο γύρισες
-Δ: Ααα ενδιαφέρθηκες και ρώτησες βλέπω (της χαμογελά και αρχίζει να γεμίζει το ποτήρι του)
-Φ: Μη χαίρεσαι. Απλώς ρώτησα γιατί φορτώθηκα τις δουλειές σου
-Δ: Ααα ναι; Συγγνώμη
-Φ: Δεν πειράζει. Εξάλλου μου έκανες καλό (ανακοινώνει και ένα χαμόγελο σχηματίζεται καθώς εισχωρεί το κουτάλι στο στόμα)
-Δ: Τι εννοείς;
-Φ: Τίποτα κάτι δικά μου
-Δ: Καλώς (παίρνει το ποτήρι και αποχωρεί) Τα λέμε μετά
-Φ: Τα λέμε