~Έκτακτο τηλεφώνημα~ Κ.19

284 15 9
                                    

-Μάνος: Χρήστο θα ήθελα για πολλοστή φορά να σου ζητήσω συγγνώμη
-Χ: Εντάξει πατέρα. Σας συγχωρώ
-Μ: (ανοίγει το στόμα του όμως το υψωμένο χέρι του Χρήστου τον σταματά)
-Χ: Ήμουν πολύ λάθος απέναντι σας. Το ξέρω. Δεν σας άφησα να μου εξηγήσετε. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη
-Μ: Αχ βρε γαμπρέ μου με τη μεγαλοψυχία σου (αγκαλιάζονται σφιχτά)
-Εύα: Δεν πειράζει αγόρι μου. Η συμπεριφορά σου ήταν δικαιολογημένη. Εμείς ήμασταν απαράδεκτοι! (πιάνει το μάγουλο του Χρήστου) Ας τα αφήσουμε τώρα αυτά. Πάμε σπίτι. Έχω ετοιμάσει βραστό και σπανακόπιτα
-Χ: Ό,τι πείτε μητέρα (χαμογελάει) Αν θυμάμαι καλά φεύγετε αύριο σωστά;
-Ε: Ναι ναι. Κλείσαμε τα εισητήρια σήμερα το πρωί
-Αχ: Γιατί που πηγαίνετε;
-Ε: Ααα δεν στο είπαμε ε;
-Αχ: Ποιο πράγμα;
-Ε: Αύριο πετάμε για Αμερική
-Αχ: Γιατί πάντα πρέπει να τα μαθαίνω όλα τελευταίος; (φωνάζει αγανακτησμένος)
-Ε: Ηρέμησε αγόρι μου
-Αχ: Τι να ηρεμήσω ρε μάνα; Εδώ μου λες ότι θα φύγουμε μαζί και εγώ δε ξέρω τίποτα!
-Ε: Με τούτα και με εκείνα το ξεχάσαμε
-Αχ: Μία ξεχνάτε το ένα μία ξεχνάτε το άλλο...στο τέλος θα ξεχάσετε και ότι υπάρχω!
-Ε: Καλά καλά δεν πάμε σιγά σιγά;
-Μ: Περιμένουμε την Τασία με το Μπάμπη
-Ε: Που είναι;
-Μ: Να εκεί (δείχνει με το δάχτυλο του) αφήνουν λουλούδια δίπλα στον τάφο

Χτυπάει το κινητό της Φαίδρας

-Φ: Ναι;
-Νίκη: Έλα Φαίδρα μου
-Φ: Ααα γεια σου Έλενα. Έρχομαι σε μισό λεπτό (ανακοινώνει στους υπόλοιπους και απομακρύνεται) Έλα θεία
-Ν: Τι γίνεται κορίτσι μου που είσαι;
-Φ: Στην κηδεία
-Ν: Το ξέρω σε βλέπω!
-Φ: Που είσαι; (αρχίζει να κοιτάει αριστερά-δεξιά)
-Ν: Εδώ πίσω από το δέντρο που βρίσκεται μπροστά σου (απλώνει το χέρι της και το κουνά ρυθμικά)
-Φ: (κατευθύνεται προς το μέρος της) Τι κάνεις εδώ; Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας;
-Ν: Γιατί κορίτσι μου δε θα θέλει ο πατέρας σου να με δει. Τι έκανες με αυτό που συζητάγαμε τις προάλλες;
-Φ: Άκου να δεις μας ήρθε κουτί!
-Ν: Δηλαδή; (ρωτά γεμάτη περιέργεια)
-Φ: Το σπίτι μας χάνεται γιατί είναι υποθηκευμένο και χρειάζονται 30.000 ευρώ για να σωθεί
-Ν: Πλάκα μου κάνεις έτσι; (φωτίζεται το πρόσωπο της) Αυτό είναι υπέροχο νέο γιατί τώρα θα αναγκαστείτε να έρθετε σε μένα
-Φ: Ναι ακριβώς και επίσης ο παππούς με τη γιαγιά θα φύγουν για Αμερική με το θείο
-Ν: (γουρλώνει τα μάτια της) Ε όχι! Αποκλείεται να έγινε τόσο εύκολο
-Φ: Και όμως έγινε
-Ν: Με λίγα λόγια θα μείνετε μόνοι σας
-Φ: Ναι ναι
-Ν: Πωπω τέλεια. Αυτή είναι η ευκαιρία μας κορίτσι μου μπορείς να το συνειδητοποιήσεις; (τα λόγια της συνοδεύει ένα πλατύ χαμόγελο)
-Φ: (γνέφει καταφατικά) όμως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα
-Ν: Τι συμβαίνει;
-Φ: Αρχικά μίλησα στο μπαμπά γι'αυτό και ήταν κάθετος
-Ν: Αναμενόμενο. Αλλά μην ανησυχείς τον έχω
-Φ: Μετά το είπα στην Ελευθερία και στον Αλέξανδρο
-Ν: Αυτοί τι είπαν;
-Φ: Η Ελευθερία έχει ψηθεί. Ο Αλέξανδρος παραμένει δύσπιστος
-Ν: Μμμ ίδιος ο πατέρας του
-Φ: Αλλά μην ανησυχείς σήμερα στο τραπέζι θα τους πείσω να έρθουμε. Μεθαύριο το πολύ θα είμαστε εκεί!
-Ν: Ωραία, τέλεια κοριτσάκι μου είμαι περήφανη για σένα!
-Φ: Και εγώ για σένα θεία μου. Είσαι το πρότυπο μου!
-Ν: Αγάπη μου (την αγκαλιάζει)
-Φ: Σίγουρα δε θες να έρθεις μαζί μας στο τραπέζι;
-Ν: Θα θελα πολύ να δω τα μούτρα του αδερφούλη μου και των πεθερικών του όταν με αντικρίσουν αλλά δυστυχώς με περιμένει πολλή δουλειά
-Φ: Χμμ κατάλαβα
-Ν: Θα τα πούμε σύντομα αγάπη μου (τη φιλάει στο μάγουλο)
-Φ: Ναι θειούλα
....
-Φ: Η Έλενα ήταν ήθελε να με ρωτήσει πως είμαι
-Χ: Καλά παιδί μου. Κανονίστε να βγείτε καμιά μέρα
-Φ: Για αύριο λέγαμε
-Χ: Ωραία
-Ε: Αφού είμαστε όλοι εδώ δεν πάμε να φύγουμε;
-Μ: Πάμε πάμε

Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora