Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Έξωση~ Κ.16

... "Ααα δε μπορεί να συμβαίνει αυτό" αναφωνεί η Τασία καθώς διαβάζει με γουρλωμένα μάτια το χαρτί και τοποθετεί την παλάμη της στο στόμα.

-Μ: Τασία τι συμβαίνει μου λες; (ρωτάει γεμάτος απορία ο Μπάμπης πλησιάζοντας την)
-Τ: Διάβασε μόνος σου (του δίνει το χαρτί)
-Μ: (το παίρνει και το διαβάζει, μένει με ανοιχτό το στόμα) Κάποιος πρέπει να παίζει με τις ζωές τους δεν εξηγείται αλλιώς!
-Τ: (ξεφυσάει) Αυτό πρέπει να το μάθει οπωσδήποτε ο Χρήστος
-Μ: Νομίζω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή
-Τ: Τι λες Μπάμπη; Σε 3 μέρες πρόκειται να χάσουν το σπίτι τους
-Μ: Σκέψου όμως τι έχει περάσει μόλις σε 2 μέρες. Δε θα αντέξει και άλλο χτύπημα
-Τ: Το ξέρω. Όμως πρέπει να μάθει
-Μ: Όπως νομίζεις (μπαίνουν στο αυτοκίνητο με προορισμό το νοσοκομείο)
.....
-Φ: Παππού πότε πετάτε για Αμερική;
-Μ: Μετά την κηδεία της μητέρας σας
-Ελ: Και πότε θα γίνει η κηδεία;
-Μ: Όταν βγει ο πατέρας σας από το νοσοκομείο θα πάμε να κανονίσουμε τα απαραίτητα
-Ελ: Θα πάμε να τον δούμε σήμερα;
-Μ: Φυσικά. Πηγαίνετε να ξυπνήσετε τον Αλέξανδρο και εγώ πάω να φωνάξω τη γιαγιά σας
-Ελ: Φαίδρα πήγαινε εσύ γιατί θέλω να φάω (αρπάζει ένα κρουασανάκι από το δίσκο)
-Φ: Τςςς έλεος (σηκώνεται απότομα από την καρέκλα της)
-Ελ: Πωω μη φωνάζεις πρωινιάτικα
-Φ: Ό,τι πείτε μαντάμ (λέει ειρωνικά)
-Ελ: (την κοιτάει απαξιωτικά)

Μετά από λίγο αφού όλοι είχαν κατέβει για πρωινό, ετοιμάστηκαν και αναχώρησαν για το νοσοκομείο. Πρώτοι έφτασαν η Τασία με το Μπάμπη.

(χτυπάει την πόρτα η Τασία)

-Χ: Περάστε
-Τ: Καλημέρα Χρήστο μου πως είσαι;
-Χ: Καλημέρα κ.Τασία. Συγκριτικά με χθες είμαι πολύ καλύτερα!
-Τ: Μπράβο χαίρομαι πολύ!
-Χ: Μόνη σας ήρθατε;
-Τ: Όχι με τον άνδρα μου. Θα ψάχνει μάλλον χώρο για το αυτοκίνητο
-Χ: Ααα εντάξει
-Τ: Χρήστο μου έχω να σου πω κάτι σημαντικό
-Χ: (ανασηκώνεται απότομα από το κρεβάτι) Έγινε κάτι; Πείτε μου (κοιτάει απορημένος)
-Τ: Βασικά καλύτερα να το δεις μόνος σου (βγάζει το χαρτί από την τσάντα της και του το δίνει)
-Χ: (το ανοίγει και ξεκινά να διαβάζει. Το βλέμμα του σοβαρεύει) Τιιιιι; (φωνάζει και αρχίζει να πειράζει τα μαλλιά του) Δε γίνεται αυτό. Από που και ως που; Πότε το βρήκατε; Πως έγινε;
-Τ: Σήμερα το πρωί είδα ένα νεαρό να κολλάει αυτό το χαρτί πάνω στην πόρτα. Κατευθείαν πήγα και το ξεκόλλησα
-Χ: Αα μάλιστα. Λοιπόν κ.Τασία θέλω να κάνετε κάτι για εμένα
-Τ: Ό,τι θες. Πες μου
-Χ: Θέλω να πάτε στην τράπεζα και να ρωτήσετε πως στο διάολο ξεφύτρωσε αυτό γιατί ειλικρινά δεν καταλαβαίνω!
-Τ: Εντάξει παιδί μου ηρέμησε μην ταράζεσαι. Εγώ φεύγω. Ό,τι χρειαστείς με παίρνεις τηλέφωνο
-Χ: Εντάξει και ευχαριστώ πολύ
-Τ: Παρακαλώ
....
-Μ: Τασία που πηγαίνεις;
-Τ: Φεύγουμε
-Μ: Μα μόλις ήρθαμε και ίσα που πρόλαβα να παρκάρω κάπου
-Τ: Βιαζόμαστε είναι επείγον. Πρέπει να πάμε στην τράπεζα να μάθουμε περισσότερα γι'αυτό το χαρτί
-Μ: Αμάν ρε Τασία πραγματικά δε ξέρω τι θα κάνω μαζί σου!
-Τ: Ό,τι σου λέω. Φύγαμε
....
-Τ: Συγνώμη μπορώ να σας απασχολήσω λίγο;
-Υπάλληλος: Ναι φυσικά. Πείτε μου
-Τ: Θέλω να μάθω πληροφορίες σχετικά με αυτό το χαρτί (το βγάζει από την τσάντα και του το δίνει)
-Υ: (το κοιτάει) Από ό,τι βλέπω είναι ένα προειδοποιητικό χαρτί που λέει ξεκάθαρα ότι το σπίτι στην οδό Μαρένου 34 σε 3 μέρες χάνεται
-Τ: Ναι αλλά γιατί;
-Υ: Δικό σας είναι;
-Τ: Όχι ενός φίλου
-Υ: Μισό λεπτό να κοιτάξω τον κάτοχο του σπιτιού
-Τ: Με την ησυχία σας
-Υ: Το σπίτι αυτό ανήκει στον κύριο Μάνο Παπαγιάννη και πλέον στην κόρη του Δήμητρα Παπαγιάννη
-Τ: Αυτό το ξέρω αλλά τι σχέση έχει με την έξωση;
-Υ: Από ό,τι βλέπω ο κ.Παπαγιάννης πριν από 20 χρόνια είχε πάρει ένα μεγάλο δάνειο των 50.000 ευρώ. Με τα χρόνια όμως και τους τόκους το ποσό αυτό αυξήθηκε στα 65.000 ευρώ. Από αυτά μόνο τα 35 έχουν ξεχρεωθεί. Τα υπόλοιπα 30 μέχρι σήμερα παραμένουν απλήρωτα
-Τ: Μ-μιλάτε σ-σοβαρά;
-Υ: Απολύτως. Και αυτά τα χρήματα πρέπει να ξεχρεωθούν μέσα στις επόμενες 3 μέρες από την κ.Παπαγιάννη αλλιώς χάνεται και το σπίτι και το αρτοποιείο
-Τ: Και ο φούρνος;
-Υ: Ναι μαζί με το σπίτι έχει υποθηκευτεί και το αρτοποιείο
-Τ: Δεν μπορώ να το πιστεύσω. Η κ.Παπαγιάννη όμως δε βρίσκεται πια στη ζωή!
-Υ: Ααα (κοιτάζει έκπληκτος) Εεε είναι παντρεμένη;
-Τ: Ναι
-Υ: Τότε βρήκαμε το μέσο επίλυσης του προβλήματός μας!
-Τ: Μα είναι πολλά τα χρήματα
-Υ: Και 'μεις κάνουμε τη δουλειά μας κυρία μου
-Τ: Και γιατί να μην τα πληρώσει ο κ.Παπαγιάννης;
-Υ: Γιατί σας είπα ότι το σπίτι είναι γραμμενο στην κόρη του και αφού η ίδια δε ζει αυτόματα περνάει στο σύζυγό της
-Τ: Αααα. Δεν είμαι καλά. Τα πόδια μου (αρχίζει να τρέμει)
-Υ: Καθίστε (της δείχνει μια καρέκλα παραδίπλα) Θέλετε λίγο νερό;
-Τ: Ναι παρακαλώ
-Υ: (χαμογελάει και φέρνει ένα ποτήρι νερό) Ορίστε
-Τ: Ευχαριστώ πολύ αγόρι μου για όλα!
-Υ: Να στε καλά τη δουλειά μου έκανα

                      ~Flashback~

Πριν από 25 χρόνια: Ο Μάνος και η Εύα αποφάσισαν να πάρουν ένα μεγάλο δάνειο προκειμένου να ξεπεράσουν κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας και ευημερίας. Πιο συγκεκριμένα, το ποσό που έλαβαν, άγγιζε τα 50.000 ευρώ. Από αυτά, τα 25 χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του φούρνου ενώ τα 15 στην επέμβαση ανοιχτής καρδιάς που έπρεπε να κάνει η Εύα στο Λονδίνο. Τα υπόλοιπα 10 βοήθησαν στην ανατροφή της Δήμητρας, στην κάλυψη των εξόδων του Αχιλλέα αλλά και στην ικανοποίηση αναγκών και επιθυμιών.
Από την άλλη, στην τράπεζα έδιναν κάθε μήνα ένα σταθερό ποσό και κατάφεραν να καλύψουν περισσότερα από τα μισά του αρχικού ποσού. Όταν όμως μεγάλωσε η Δήμητρα και ο Αχιλλέας εγκατέλειψε την Ελλάδα οι απαιτήσεις μεγάλωσαν και το δάνειο εξακολουθούσε να μένει ζωντανό.

Σήμερα: Όταν παντρεύτηκε η Δήμητρα με το Χρήστο οι γονείς της αποφάσισαν να μετακομίσουν και παραχώρησαν το σπίτι που διέμεναν, δηλαδή το πατρικό της Δήμητρας στα παιδιά προκειμένου να φτιάξουν την οικογένειά τους. Έτσι, το σπίτι πέρασε στη Δήμητρα. Οι φάκελοι που έρχονταν και σχετίζονταν με το δάνειο βρίσκονταν στο όνομα του πατέρα της και τους πήγαινε η ίδια σε αυτόν. Για το λόγο αυτό δεν έμαθε ποτέ την αλήθεια. Ότι δηλαδή ο φούρνος και το σπίτι της είχαν υποθηκευτεί και τώρα κινδύνευαν να χαθούν για πάντα.

-Ε: Ρε Μάνο είσαι με τα καλά σου; Γιατί γράφεις στο όνομα του παιδιού το σπίτι; Ξέχασες πως αν δεν καταφέρουμε να ξεπληρώσουμε το χρέος, αυτό θα μεταφερθεί στη Δήμητρα;
-Μ: Δε θέλω να μου αγχώνεσαι Ευάκι. Τόσα χρόνια δεν τα βγάλαμε πέρα παρά τις δυσκολίες; Ποια η διαφορά τώρα;
-Ε: Έχεις δίκιο αλλά φοβάμαι
-Μ: Όλα θα πάνε καλά (αγκαλιάζονται μπροστά στο ηλιοβασίλεμα)

                    ~Τέλος flashback~

Η Τασία αφού συνήλθε, βγήκε από την τράπεζα. Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνό της. Ήταν ο Χρήστος.

-Τ: Έλα παιδί μου. Μόλις τελείωσα
-Χ: Τι έγινε; Πως πήγε;
-Τ: Έμαθα πολλά που ξέρω ότι θα σε σοκάρουν
-Χ: Δηλαδή; (ακούγεται με κομμένη φωνή)
-Τ: Δε μπορώ να σου πω από το τηλέφωνο. Σε λίγο θα μαι στο νοσοκομείο
-Χ: Εντάξει. Έχουν έρθει και τα παιδιά
-Τ: Είναι και ο Μάνος με την Εύα;
-Χ: Ναι
-Τ: Μάλιστα
-Χ: Γιατί το λέτε έτσι;
-Τ: Όταν μάθεις θα καταλάβεις
-Χ: Ααα ωραία έκληξη με περιμένει πάλι! (αρχίζει να γελάει)
-Τ: Τα λέμε σε λίγο
-Χ: Τα λέμε

Επέστρεψα με νέο κεφάλαιο και πολλές εξελίξεις!! Ποια θα είναι η αντίδραση του Χρήστου όταν μάθει την αλήθεια για την έξωση; Τι θα κάνουν οι γονείς της Δήμητρας; Περιμένετε μέχρι το επόμενοοο😉❤