Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Νέο μέλος~ Κ.31

Η Μαρίνα εντάχθηκε στο δυναμικό προσωπικό του μαγαζιού και ήδη από την πρώτη μέρα ανέλαβε δράση. Αργά το απόγευμα γύρω στις 19:30 επέστρεψε στο μαγαζί για να ετοιμαστεί και να γνωρίσει τους συναδέλφους της. Πρώτος δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Αλέξανδρο.

-Α: Επ πάλι εδώ εσύ; (απευθυνόμενος στη Μαρίνα που μόλις άνοιξε την πόρτα)
-Μ: Είδες; Σας συμπάθησα και είπα να σας ξαναεπισκεφτώ
-Α: Καλά έκανες
-Μ: Αχαμ
-Α: Τι κάνεις εδώ αλήθεια;
-Μ: Πιάνω δουλειά. Από σήμερα θα είμαστε συνεργάτες!
-Α: Ώπα ώπα
-Μ: Τι;
-Α: Για ποιο λόγο;
-Μ: Επειδή θέλω;
-Α: Σοβαρά; Θες να δουλέψεις σε μπουρδέλο;
-Μ: Ναι γιατί; Εδώ δουλεύεις εσύ...
-Α: (με στραβό χαμόγελο) Κάνεις λάθος. Εγώ απλά μένω εδώ. Η Νίκη είναι η θεία μου η αδερφή του πατέρα μου
-Μ: Αααα
: Άρα πρέπει να σε φωνάζω αφεντικό;
-Α: Ό,τι θες
-Μ: Μμμμ
-Α: Δε μου πες Μαρίνα πόσο χρονών είσαι;
-Μ: 21 εσύ;
-Α: 16
-Μ: Ώστε και ανήλικος
-Α: Μμμ ναι
-Μ: Ενδιαφέρον
-Α: Δε συνηθίζεις να μπλέκεις με μικρότερους ε;
-Μ: Δεν μου έχει τύχει να πω την αλήθεια
-Α: Ίσως ήρθε η ώρα!
-Μ: (με πλάγιο χαμόγελο) Θα το δούμε αυτό (ανακοινώνει και ο Άλεξ χαμογελά)
-Ελευθερία: Αλέέέξ (φωνάζει από το δωμάτιο της)
-Α: Έλααα
-Ελ: Φέρε μου ένα ποτήρι τσάι με γεύση ροδάκινο και μπόλικα παγάκια!
-Α: Και τι είμαι εγώ το δουλικό; Να σηκωθείς να πάρεις
-Ελ: Ωωω έλα ρε Άλεξ έχω βάψει τα νύχια μου δε μπορώ να περπατήσω!
-Α: (ξεφυσά και κουνά το κεφάλι του αριστερά-δεξιά) Καλά μισό
-Μ: (χαμογελά) Η κοπέλα;
-Α: Είναι η δίδυμη αδερφή μου η Ελευθερία
-Μ: Ααα έχεις και άλλα αδέρφια;
-Α: Ναι μία μεγαλύτερη αδερφή τη Φαίδρα
-Μ: Μένει και αυτή εδώ;
-Α: Ναιι θα έρθει σε λίγο. Έχει βγει με μια φίλη της
-Μ: Αα ωραία
-Α: Εσύ έχεις αδέλφια;
-Μ: Όχι είμαι μοναχοκόρη
-Α: Ααα θα σε έχουν στα ώπα-ώπα οπότε
-Μ: Ναι πες το και έτσι (αποφεύγοντας να αποκαλύψει την αλήθεια)
-Α: Λοιπόν πάω να της ετοιμάσω το τσάι και έρχομαι
-Μ: Ναι βρε μην ανησυχείς
-Α: (χαμογελά και αποχωρεί)
....
-Ελ: Αχ Άλεξ είσαι ο καλύτερος σε ευχαριστώ (ομολογεί όταν ο Άλεξ της πηγαίνει το τσάι)
-Α: Ότι είμαι είμαι
-Ελ: Αϊ ρε ψώνιο
-Α: Πως είμαι; (τη ρωτά τραβώντας ελαφρά τη μπλούζα του και τινάζοντας το σώμα του)
-Ελ: Καλός εντάξει. Γιατί είναι έξω το γκομενάκι και θέλουμε να κάνουμε εντύπωση; (του κλείνει πονηρά το μάτι)
-Α: Όχι ρε χαζή απλά έχει έρθει η Μαρίνα
-Ελ: Ποια είναι η Μαρίνα;
-Α: Η καινούρια χορεύτρια
-Ελ: Ααα δηλαδή δε μας έφταναν αυτές που είχαμε θέλαμε κι άλλες!
-Α: Τι να σου πω τη Νίκη ρώτα
-Ελ: Είναι όμορφη αυτή; Πως είναι;
-Α: Γοητευτική, έξυπνη και σαγηνευτική
-Ελ: Μμμ για φώναξε τη μέσα. Θέλω να τη γνωρίσω
-Α: Μαρίνα (φωνάζει)
-Μ: Ναι (αποκρίνεται)
-Α: Έλα λίγο εδώ
-Μ: (χτυπά ελαφρά την πόρτα και την ανοίγει)
-Ελ: Πέρασε πέρασε
-Μ: Γεια σου Ελευθερία
-Ελ: Ααα με γνωρίζεις βλέπω Μαρίνα
-Μ: Χαχα όπως και εσύ
-Ελ: Ναι ο Άλεξ βλέπεις
-Α: (χαμογελά και ξίνει άβολα το σβέρκο του)
-Μ: (χαμογελά και πλησιάζει το κρεβάτι δίνοντας το χέρι της στην Ελευθερία) Για τα τυπικά (λέει χαμογελώντας) Μαρίνα
-Ελ: (αποκρίνεται με τον ίδιο τόνο) Ελευθερία
-Α: Πάω να κάνω ένα τηλεφώνημα. Σας αφήνω να τα πείτε
-Ελ: Έγινε
-Μ: Λοιπόν πόσο χρονών είσαι Ελευθερία;
-Ελ: 16 σαν τον Άλεξ εσύ;
-Μ: 21
-Ελ: Ωραίαα. Πως και από δω;
-Μ: Θα είμαι η καινούρια χορεύτρια. Είχε μιλήσει η Νίκη στην κ.Φιλιώ και είπε πως χρειαζόταν μία. Εεε και εκείνη πρότεινε εμένα
-Ελ: Μια χαρα ρε. Να σε ρωτήσω κάτι;
-Μ: Βέβαια ό,τι θες
-Ελ: Οι δικοί σου πως επέτρεψαν να εργαστείς εδώ;
-Μ: Αχχ μεγάλη ιστορία. Καταρχήν δεν το ξέρουν. Ο πατέρας μου αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Κίνα σε ένα επαγγελματικό ταξίδι και η μητέρα μου πρέπει να απολαμβάνει κανά mojito στην παραλία του Σάο Πάολο με τον εραστή της!
-Ελ: (την κοιτά έκπληκτη)
-Μ: Όπως καταλαβαίνεις οι γονείς μου είναι χωρισμένοι και εγώ ζω μόνη μου σε ένα μεγάλο σπίτι με μια υπηρέτρια
-Ελ: Ααα τέλεια περνάς και εσύ
-Μ: Άσεε. Έχω βαρεθεί τα πλούτη και τη μιζέρια. Γι'αυτό αποφάσισα να έρθω εδώ
-Ελ: Σε καταλαβαίνω ρε
-Μ: Να φανταστείς μόλις μου πε η Νίκη ότι τελικά θα εργάζομαι εδώ δεν έκανα τίποτα άλλο από το να πάω στα μαγαζιά και να ψωνίσω διάφορα σετάκια για να χω για τις εμφανίσεις μου
-Ελ: Τέλεια ρε αλλά μπήκες σε έξοδα καθώς εδώ έχουμε ένα καμαρίνι γεμάτο με ρούχα και αξεσουάρ
-Μ: Αλήθεια;
-Ελ: Ναι ρε
-Μ: Τέλεια. Εσύ τι κάνεις εδώ;
-Ελ: Δεν ξέρω αν σου πε ο Άλεξ αλλά εδώ μένουμε. Μετά το θάνατο της μητέρας μας δεν μας είχε μείνει τίποτα. Έτσι ο πατέρας μου κανόνισε να έρθουμε εδώ στην αδερφή του
-Μ: Πωπω λυπάμαι πολύ
-Ελ: Έχω συνηθίσει πια στην απουσία της αλλά είναι δύσκολο ακόμη. Σε μια δύσκολη στιγμή μου την είδα στον ύπνο μου. Ήρθε και με συμβούλευσε να σταθώ δυνατή και προχωρήσω. Μου δίνει δύναμη ακόμα και ας μην βρίσκεται δίπλα μου. Πόσο μου έχει λείψει η αγκαλιά της! (ένα δάκρυ κάνει την εμφάνιση του)
-Μ: Έλα εδώ γλυκιά μου (την τραβά στην αγκαλιά της) ηρέμησε. Θα είναι για πάντα κοντά σου. Δε θα σε εγκαταλείψει ποτέ!
-Ελ: Το ξέρω
-Μ: Μπράβο το κορίτσι μου
-Ελ: Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα. Είσαι πολύ ξεχωριστός άνθρωπος
-Μ: Ευχαριστώ πολύ το ίδιο και εσύ (αγκαλιάζονται)
-Α: Τι έχασα εδώ; (ρωτά όταν επιστρέφει στο δωμάτιο)
-Μ: Τίποτα εδώ λέγαμε τα εσώψυχα μας
-Ελ: Χαχαχα
-Μ: Να σε ρωτήσω Ελευθερία, ρώτησα και τον Άλεξ πριν, εδώ δουλεύετε;
-Ελ: Θα σου πω. Δεν εκπορνευόμαστε αν εννοείς αυτό. Υπάρχουν ειδικοί γι'αυτή τη δουλειά (απαντά γελώντας)
-Μ: Ναι βέβαια
-Ελ: Εγώ απλά έχει τύχει να χορεύσω με την αδερφή μου και μια άλλη κοπέλα την Έφη που εργάζεται εδώ δύο φορές. Αυτό μόνο
-Μ: Ααα ωραία ρε. Υπάρχουν άλλες χορεύτριες;
-Ελ: Όπως σου πα είναι η Έφη και η Στεφανία. Από αγόρια μετά είναι ο Αντώνης και ο Μιχάλης
-Μ: Ααα έχουμε και αγόρια;
-Ελ: Εεε μα τι μας πέρασες; Τίποτα χθεσινούς;
-Μ: Χαχα σωστά σωστά
-Α: Δεν πάμε έξω; Έσκασα εδώ μέσα
-Ελ: Ισχύει. Να φορέσω σαγιονάρες και πάμε