Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Επανένωση~ Κ.35

-Δ: Λέγε
-Φ: Τι θες να πω;
-Δ: Τόσο γρήγορα με ξεπέρασες;
-Φ: Πάλι τα ίδια
-Δ: Απάντησε μου (φωνάζει λίγο)
-Φ: Γιατί θες να μάθεις;
-Δ: Δικαιούμαι κάποιες εξηγήσεις
-Φ: Και τι μου είσαι για να σου δώσω και εξηγήσεις;
-Δ: Γιατί πήγες να πηδηχτείς με τον πρώτο τυχόντα στο μέρος μας; (ξεσπά)
-Φ: Δε σου επιτρέπω!
-Δ: Σιγά εσύ θίχτηκες!
-Φ: Γιατί δεν κοιτάς και λίγο τα χάλια σου ε;
-Δ: (κάνει μια γρήγορη ματιά και έπειτα επιστρέφει το βλέμμα του στο δρόμο)
-Φ: Πρώτος εσύ με απάτησες με την τσούλα τη Λένα και τώρα με αυτή τη ξινομούρο
-Δ: Πόσες φορές ακόμα θα σου πω πως με τη Λένα δεν έκανα τίποτα και πως η Εβίτα είναι μια απλή φίλη;
-Φ: Απλή φίλη ε;
-Δ: Ναιι; (ρωτά το αυτονόητο) Απλά επειδή ήταν αργά και ήταν και στο δρόμο μου της είπα να την πάω σπίτι της
-Φ: Δε νομίζω το σπίτι της να είναι στην παραλία!
-Δ: Λες ασυναρτησίες τώρα
-Φ: Θα σε βόλευαν να είναι αλλά δυστυχώς για σένα δεν είναι
-Δ: Σταμάτα να κάνεις σαν μικρό παιδί
-Φ: Ώχου ρε Διονύση με κούρασες αλήθεια. Τράβα πηδήξου με την κάθε ηλίθια δε με νοιάζει. Απλώς άσε με ήσυχη να κάνω ό,τι γουστάρω
-Δ: Δε θέλω αλλή ρε γαμώτο μου (φωνάζει) εσένα νοιάζομαι
-Φ: Ας νοιαζόσουν τότε που έπρεπε!
-Δ: Ποτέ δεν είναι αργά
-Φ: Ίσως τώρα είναι
-Δ: Φαίδρα
-Φ: Καληνύχτα Διονύση (ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και βγαίνει από το εσωτερικό του)

Το επόμενο πρωινό

-Ελ: Για πες για χθες...Πως περάσατε;
-Φ: Αχχ ήταν τόσο ωραία. Το φαγητό υπέροχο και ο Μάριος κομψός, πανέμορφος με τρόπους και αρχές
-Ελ: Εμμ ολόκληρος δικηγόρος είναι αρχές δε θα χει;
-Φ: Σωστό αυτό
-Ελ: Εμαα...τι λέγατε;
-Φ: Διάφορα. Για τις σπουδές, για τη Μύκονο, για τις σχέσεις
-Ελ: Ρώτησες τίποτα για τη συνωνυμία
-Φ: Ωρέ το ξέχασα
-Ελ: Αμάν το πιο σημαντικό μωρέ
-Φ: Καλά μη νευριάζεις. Γιατί σον και καλά πρέπει να χουμε συγγένεια; Δεν έχουμε και τόσο περίεργο επώνυμο
-Ελ: Ναι ντάξει αλλά...
-Φ: Δεν έχει αλλά. Θα ξαναβγούμε το βράδυ
-Ελ: Ωωω που θα πάτε;
-Φ: Σπίτι του
-Ελ: Τιιι; Κιόλας; Είναι πολύ νωρίς ρε
-Φ: Καλά δεν σου πα και πως θα το κάνουμε έλεος
-Ελ: Έλεος εσύ που παρεξηγείς την κάθε κουβέντα μου
-Φ: Τσσσ
-Ελ: Τσουρέκι
-Φ: Με πραλίνα
-Ελ: Αχ να χαμε ένα τώρα καλά θα ήταν
-Φ: (χαμογελά) ψάξε σε κανά ντουλάπι
-Ελ: Ναι σιγά μην έχει
-Φ: Όπως θες
-Ελ: Έχεις δει τον Άλεξ;
-Φ: Όχι γιατί;
-Ελ: Είπαμε να κατέβουμε μαζί κέντρο να πάρουμε δώρο στον Ανδρέα και τη Γωγώ
-Φ: Ααα θα σας βγάλουν έξω;
-Ελ: Ναι σήμερα το βράδυ. Έχουν κλείσει σε μια πιτσαρία νομίζω και μετά θα πάμε σε κλαμπάκι
-Φ: Πσσσ τέλεια
-Ελ: Ναι καλά είναι
-Φ: Θα κοιμάται ακόμα. Γύρισε αργά χθες
-Ελ: Είναι τρία συνεχόμενα βράδια που γυρίζει ξημερώματα
-Φ: Αλήθεια; Δεν τον έχω παρατηρήσει
-Ελ: Ναι λες να έχει μπλέξει πουθενά;
-Φ: Έλα μωρέ βλακείες
-Ελ: Εε ξέρω εγώ
-Φ: Μμμμ
-Ελ: Άσχετο πάντως άντε να πάρεις το δίπλωμα να μας πηγαίνεις καμιά βόλτα
-Φ: Χαχα είναι πολύ νωρίς ακόμα. Δεν έχω δώσει ούτε τα σήματα
-Ελ: Καλά δεν πειράζει. Είσαι καλή εσύ
-Φ: Για να το λες
-Ελ: Πως τα πας; Πως σου φαίνονται;
-Φ: Καλά είναι ντάξει αλλά λίγο πολλά. Μια ματιά τους έριξα χθες και θα πάω μετά πάλι
-Ελ: Κομπλέέέ
-Φ: Ναι ρε
-Ελ: Πάω να τον ξυπνήσω και έρχομαι
-Φ: Καλή διασκέδαση!
-Ελ: Μμμμ
-Φ: Άντε αγελαδίτσα μου
-Ελ: Αμάν πια (ξεσπά)
-Φ: Εε σταμάτα να μουγκρίζεις!
-Ελ: (κουνάει το κεφάλι της αριστερά-δεξιά και γυρίζει πλάτη)