Νύχτες Στη Μύκονο (Υπό Διόρθωση)

~Η Τελευταία Πράξη~ Κ.40

-Χ: (κοιτάζει το γιο του με γουρλωμένα μάτια) Τι είπες;
-Αλ: (χαμηλώνει το βλέμμα του)
-Χ: Κοίταξε με σε παρακαλώ
-Αλ: (σηκώνει ελαφρά το πρόσωπο του κοιτώντας τον)
-Χ: Πες μου πότε έγινε, ποιος ήταν (με δυνατή φωνή)
-Αλ: Εδώ και 1,5 μήνα
-Χ: Ορίστε; Και το μαθαίνω τώρα αυτό; (φωνάζει αγριεμένα)
-Αλ: Μη φωνάζεις
-Χ: Και τι θες να κάνω αγόρι μου; Μαθαίνω τυχαία, γιατί δε νομίζω να μου το έλεγες, ότι σε βίασαν και μάλιστα εδώ και ένα μήνα. Πως θες να αντιδράω;
-Αλ: Απλά φοβόμουν να στο πω
-Χ: Γιατί φοβόσουν; Νόμιζες ότι θα σε χτυπήσω, θα σε φωνάξω τι;
-Αλ: Ε δε ξέρω
-Χ: Αγοράκι μου ποτέ δε θα στο έκανα αυτό
-Αλ: Συγγνώμη
-Χ: Έλα εδώ (τον κλείνει στην αγκαλιά του)
-Αλ: (ανταποδίδει κρατώντας τον σφιχτά)
-Χ: (φιλά στοργικά το κεφάλι του) Όλα καλά θα πάνε. Απλά θέλω να ξέρω ποιος είναι
-Αλ: Δεν είναι κάποιος γνωστός
-Χ: Είναι κάποιος πελάτης;
-Αλ: (νεύει θετικά)
-Χ: Μάλιστα. Τον έχεις δει πολλές φορές εδώ μέσα;
-Αλ: Σίγουρα 2. Την πρώτη που με βίασε και τη δεύτερη σήμερα
-Χ: (παγώνει στη θέση του) Σήμερα;
-Αλ: Ναι. Γι'αυτό και τα αίματα (δείχνοντας τα καθαρά πλέον χέρια του)
-Χ: (κοιτάζει το κενό) Γιατί δε με φώναξες;
-Αλ: Σου είπα
-Χ: Παρά μόνο προτίμησες τον Αντώνη
-Αλ: Ρε μπαμπά μην κάνεις ζηλοτυπίες! (με ένα μακρύ χαμόγελο)
-Χ: Νομίζεις είναι ώρα για αστεία;
-Αλ: (ξεφυσά) Και τι θες να κάνω;
-Χ: Το ήξερε κανένας άλλος;
-Αλ: Η Φαίδρα, η Ελευθερία και... (κάνει μια παύση)
-Χ: Ναιι (παροτρείνοντας τον να συνεχίσει)
-Αλ: Η Νίκη
-Χ: Τι; Από που και ως που;
-Αλ: Είναι μεγάλη ιστορία
-Χ: Δεν πειράζει. Είμαι όλος αυτιά
-Αλ: (ξεφυσά και μετά από λίγο αρχίζει το λόγο του) Εκείνο το βράδυ όταν έφυγε ο μαλάκας έμεινα μόνος μου. Πληγωμένος και αβοήθητος. Μάλλον η Νίκη άκουσε τα κλάματα μου και ήρθε στο δωμάτιο. Με βοήθησε να πλυθώ. Με έντυσε και με έβαλε στο κρεβάτι. Μιλήσαμε και αισθάνθηκα σαν να ήταν η μαμά. Λίγο πριν φύγει βέβαια της υποσχέθηκα γιατί με παρακάλεσε να μην σου πω τίποτα
-Χ: (εκείνη τη στιγμή το βλέμμα του σκοτείνιασε) Πως είπες;
-Αλ: Για το καλό σου
-Χ: Το ποιο μου; (γελά ειρωνικά) Καταλαβαίνεις Αλέξανδρε τι μου λες αυτή τη στιγμή; Όχι μόνο δε μου μίλησες ποτέ αλλά συμφώνησες με τη Νίκη, που ξέρεις πως μας έχει φερθεί όλο αυτόν τον καιρό, να το κρατήσεις κρυφό από μένα
-Αλ: Συγγνώμη
-Χ: Μια συγγνώμη δε θα διορθώσει τίποτα
-Αλ: Έχεις δίκιο. Ό,τι και να πεις
-Χ: Το ξέρω. Αλλά μην αγχώνεσαι. Θα παρθεί τώρα ένα τέλος (ξεστομίζει νευριασμένος και κατευθύνεται προς την πόρτα)
-Αλ: Τι εννοείς; Που πηγαίνεις; (φωνάζει) Πάλι σκατά τα έκανα γάμωτο!
....
-Χ: Που είναι; (ρώτα απότομα τον Αντώνη και τον Μιχάλη που βρίσκονται στο μπαρ)
-Μ: Ποιος;
-Χ: Η πουτάνα
-Αν: Ποια από όλες; (λέει χαριτολογώντας)
-Χ: Δεν είναι ώρα για πλάκα
-Αν: (αμέσως σταματά)
-Χ: Πείτε μου που στο διάολο είναι η Νίκη; (φωνάζει χτυπώντας δυνατά το χέρι του στον πάγκο. Κάποιοι πελάτες έστρεψαν το βλέμμα προς το μέρος τους)
-Μ: Ηρέμησε άνθρωπε μου. Ψάξε στο δωμάτιο της. Εδώ δεν είναι
-Χ: (αποχωρεί αμέσως)
-Αν: Τι έπαθε αυτός πάλι;
-Μ: (σηκώνει παραξενεμένος τους ώμους του)
....
-Ν: (κάθεται μπροστά στον καθρέπτη κοιτώντας το είδωλο της και βάζει άρωμα. Ανοίγει βίαια η πόρτα και ακούγεται ένα μικρό ουρλιαχτό με αποτέλεσμα το μπουκάλι να προσγειωθεί στο πάτωμα) Πως μπαίνεις έτσι μωρέ; Με κοψοχόλιασες!
-Χ: (πλησιάζει με αγριεμένο βλέμμα)
-Ν: (σκύβει να πιάσει το μπουκάλι) Τυχερός είσαι που δεν έσπασε. Τόσο πανάκριβο αρ...(αναφωνεί καθώς σηκώνεται αλλά δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει καθώς έχει δεχτεί ένα βίαιο χαστούκι) Τι στο διάολο κάνεις;
-Χ: Αυτό γιατί έστρεψες τα παιδιά μου εναντίον μου! (την ξαναχαστουκίζει) και αυτό γιατί δεν σεβάστηκες το γιο μου!
-Ν: Τι έκανα; (πιάνοντας το μάγουλο της)
-Χ: Μην το παίζεις ανήδεη. Τα ξέρω όλα
-Ν: Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω
-Χ: Είσαι πολύ καλή στο θέατρο. Γιατί δεν πας στη Δραματική Σχολή;
-Ν: Κόψε το δούλεμα. Γιατί με χτύπησες;
-Χ: Γιατί σου αξίζει! Για όλα όσα μας έχεις κάνει. Τόλμησες να πεις στον Αλέξανδρο να μην μου πει ότι βιάστηκε. Το αγόρι μου βι-ά-στη-κε (τονίζοντας τη λέξη) και εσύ για να μην σου καταστρέψω το όνομα με το κωλομάγαζο σου το κράτησες μυστικό. Και όταν μπήκαμε μέσα την επομένη, που είχε διαλύσει το δωμάτιο, είχες το θράσος να το παίξεις ξανά ανήξερη. Ντρέπομαι για λογαριασμό σου!
-Ν: Να σου εξηγήσω. Εγώ δεν...
-Χ: Σκάσε! Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να πεις. Θα σε καταστρέψω να το θυμάσαι! (κουνώντας απειλητικά το δάχτυλο του)
-Ν: (τον κοιτά αποσβολωμένη να κατευθύνεται προς την πόρτα και να την κοπανά κατά την έξοδο του. Τότε ουρλιάζει και πετάει το μπουκάλι με το άρωμα στον καθρέπτη με αποτέλεσμα να ραγίσει και κάποια κομμάτια του να πέσουν στο πάτωμα) Τι θα κάνω; Τι θα κάνω; (πιάνει το κεφάλι της καθώς περπατά πάνω-κάτω στην έκταση του δωματίου)
...
-Αντώνης: Ε Άλεξ όλα καλά με τον μπαμπά σου;
-Αλ: Εμ ναι γιατί ρωτάς; Έγινε κάτι;
-Αν: Όχι όχι απλά πριν λίγο ήρθε μες τα νεύρα και έψαχνε τη Νίκη
-Αλ: Ωχ ήξερα πως θα κάνει κάτι γι'αυτό
-Αν: Του πες την αλήθεια έτσι;
-Αλ: (νεύει θετικά) Δε μπορούσα να κάνω κι αλλιώς
-Αν: Πως το πήρε;
-Αλ: Ντάξει φώναξε αρκετά αλλά τον δικαιολογώ. Του το κράταγα κρυφό εδώ και πόσο καιρό
-Αν: Όντως ναι
-Αλ: Λες να κάνει καμιά τρέλα;
-Αν: Πατέρας σου είναι εμένα ρωτάς;
-Αλ: Ναι θέλω τη γνώμη σου
-Αν: Πιστεύω πως όχι. Εσύ;
-Αλ: Να σου απαντήσω ειλικρινά;
-Αν: (νεύει θετικά)
-Αλ: Ναι γιατί το γνώριζε και η Νίκη και δεν του είπε τίποτα
-Αν: (ανοίγει διάπλατα τα μάτια του) Ααα ώστε γι'αυτό την έψαχνε πριν
-Αλ: Τώρα με καταλαβαίνεις
-Μιχάλης: Αλάνια μου
-: (σταματάνε να μιλάνε)
-Μ: Συγγνώμη σας διέκοψα από κάτι;
-Αλ: Όχι όχι μην αγχώνεσαι
-Μ: Α εντάξει
-Αν: Που ήσουν εσύ;
-Μ: Στο Διονύση. Θέλει σούπα και πάω να του φτιάξω
-Αν: Α τέλεια
-Μ: Ναι προσέχουμε το μωράκι
-: (γελάνε)
-Μ: Χρήστο είσαι καλά; (τον βλέπει να τους πλησιάζει)
-Χ: Ναι γιατί; (απαντά απότομα) Έχω κάτι;
-Μ: Όχι όχι είσαι τέλειος
-Χ: (του χαρίζει ένα πλατύ χαμόγελο) Συγγνώμη
-Μ: (τον κοιτά λωξά)
-Χ: Για τον τρόπο μου. Είμαι απαράδεκτος
-Μ: Έλα καλέ σιγά. Απλά δεν έχεις τα κέφια σου δεν σε κατηγορώ
-Χ: Ναι η αλήθεια είναι πως είμαι σκατά
-Μ: Να βάλω το καθιερωμένο μας; (του κλείνει το μάτι)
-Χ: Γι'αυτό σ'αγαπάω!
-Μ: (χαμογελά)
-Αν: Πάω να φτιάξω τη σούπα. Καθίστε εδώ να τα πείτε εσείς (αποχωρεί)
-Αλ: Έρχομαι και εγώ
-Μ: Σε ακούω
-Χ: (πίνει μια γουλιά από το ποτό του) Ο Αλέξανδρος βιάστηκε πριν κάνα μήνα από έναν άγνωστο εδώ στο μαγαζί και η Νίκη του ζήτησε να το κρατήσει κρυφό από μένα
-Μ: (τον κοιτά με χαμένο βλέμμα και σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχει αδειάσει το περιεχόμενο του ποτηριού του) Πως είναι ο μικρός τώρα;
-Χ: Καλύτερα αλλά σήμερα ήρθε πάλι αυτός
-Μ: Τι λες; Πότε;
-Χ: Πριν καμιά ώρα πες. Τον περιποιήθηκαν με τον Αντώνη
-Μ: Ααα αυτός ήταν που έσερνε ο Αντώνης μέχρι έξω
-Χ: (νεύει θετικά)
-Μ: Καλά του κάνανε του παπάρα. Κρίμα όμως έπρεπε να φωνάξουν και εμένα
-Χ: Ηρέμησε εσύ. Είδαμε την προηγούμενη φορά που πλακώθηκες με το Γιώργο τι έγινε
-Μ: Ναι τι; Όπως τις εφαγα, τις έφαγε
-Χ: Με την Ελευθερία εννοώ
-Μ: Ααα σωστά. Ε ντάξει ήταν ένα λάθος. Δες τώρα είμαι με τη Μαρίνα
-Χ: Το ξέρω και είστε και πολύ ταιριαστοί
-Μ: Βρίσκεις;
-Χ: Αμέ αμέ
-Μ: Χαίρομαι
....
-Αλ: Αντώνη τελείωσες;
-Αν: Σε λιγάκι γιατί;
-Αλ: Θέλω να σου πω κάτι
-Αν: (σταματά να ανακατεύει την κατσαρόλα και τον κοιτά) Να φοβάμαι;
-Αλ: Χαχα όχι νομίζω δε χρειάζεται
-Αν: Οκευ τότε σε ακούω
-Αλ: Λοιπόν θα το πω σε σένα αφενός γιατί σε θεωρώ φίλο μου και σε εμπιστεύομαι αφετέρου θα με βοηθήσεις πως να το πω
-Αν: Εννοείται αγόρι μου ό,τι θες από μένα
-Αλ: Λοιπόν κάτσε (δείχνοντας του την κοντινή καρέκλα) μετά από τον βιασμό μου έγινε κάτι με τον κολλητό μου το Γιάννη
-Αν: (σμίγει τα φρύδια του)
-Αλ: Ναι το κάναμε γιατί σκεφτήκαμε πως ίσως ξεπεράσω το σοκ του βιασμού άμα γίνει σωστά και με τη θέληση μου
-Αν: Ναι για συνέχισε
-Αλ: Ωραία κάναμε τα πάντα και όντως μου άρεσε. Και το θέμα είναι ότι μου αρέσει μάλλον ο Γιάννης
-Αν: Αααα τόσο καλά
-Αλ: Ναι και το θέμα είναι ότι πετάμε συνέχεια μπιχτές αλλά κάνουμε φάσεις με κοπέλες. Μάλιστα ο Γιάννης έχει και σχέση
-Αν: Ωραία ωραία. Έχουμε 2 θέματα εδώ πέρα. Πρώτον σου αρέσουν οι γυναίκες ή οι άντρες;
-Αλ: Μέχρι πρόσφατα οι γυναίκες. Εννοώ πριν το κάνω με το Γιάννη δεν μου χε περάσει ποτέ από το μυαλό να είμαι με κάποιον άντρα
-Αν: Ωραία οπότε σου αρέσουν οι κοπέλες κανονικά ή το κάνεις για να καλύπτεσαι;
-Αλ: Όχι κανονικά. Αφού σου λέω ότι ποτέ δεν το είχα σκεφτεί
-Αν: Ναι ρε παιδί μου το κατάλαβα αυτό αλλά μήπως σου άρεσαν πάντα οι άντρες και δεν το ήξερες ή δεν το παραδεχόσουν στον εαυτό σου;
-Αλ: Όχι όχι. Μ'άρεσαν ανέκαθεν οι κοπέλες αλλά τώρα μ'αρέσει και ο Γιάννης
-Αν: Ωραία αρά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είσαι bi
-Αλ: Ωραία. Πως το λέμε αυτό τώρα;
-Αν: Κανονικά. Μία και έξω. Δεν είναι κακό. Δεν έχεις κάνει κάποιο έγκλημα για να δικαστείς. Αφορά εσένα και την σεξουαλικότητα σου και κανέναν άλλο
-Αλ: Α ρε Αντώνη (σηκώνεται να τον αγκαλιάσει) και μη φοβάσαι εσύ είσαι αδερφός
-Αν: Χαχαχα μα και να μ'άρεσες έχουμε μια διαφορά ηλικίας και είσαι και ανήλικος. Οπότε όχι
-Αλ: Σωστά ναι. Με την Έλενα πως τα πάτε;
-Αν: Καλά. Πρόσφατα είχαμε τσακωθεί αλλά τώρα είμαστε καλά. Ιιιι η σούπα (πετάγεται από την καρέκλα) ανάθεμα σε Αλέξανδρε με έφαγες και ποιος τον ακούει τον άλλο μέσα!
-Αλ: Χαχαχαχαχα συγγνώμη