Jennifer :: VMin ✔

J-4

Taehyung

Günlerin normal seyrinde ilerlemesi gerekirken garip olaylar okul çevresinde ve bütün kasabada büyük bir yankı uyandırıyor.

Bir haftada 4 kişinin kaybolması oldukça garip evet ama garip olan bir şey daha var. Jimin gözle görülür bir şekilde zayıflıyor ve ten rengi bir ölününkini anımsatacak kadar soluklaşıyor. Onun için mi endişelenmeliyim yoksa bu kayıp olaylarına yenisinin ekleneceğini düşünüp korkmalı mıyım bilmiyorum.

İyi gözüküyor,yani bu belirgin farklılıklara rağmen hala enerjik ve gülümseyebiliyor. Bir hastayı anımsatan dış görünüşüne rağmen oldukça normal bir seyirde ilerliyor davranışları ve bu beni daha da korkutuyor. Yine bir öğle arası ders bittiği gibi Jimin oturduğu yerden kalkıyor ve yüzüme bakıyor.

"Ee hadi kalksana Taehyung,çok açım."

Dilini dudaklarında gezdirdiğinde gözlerim birkaç saniyeliğine dolgun dudaklarına kayıyor ve ardından kafamı sallayıp ayaklanıyorum.

Koridordaki kalabalığın arasında ilerlerken Jimin'e bakıyorum. Koyu kahveleri etrafta geziniyor,sanki birini arıyormuş gibi.

"Birini mi arıyorsun?"

Kafasını sağa sola salladı ve ellerini ceplere sokup mırıldandı.

"Sadece fazla açım. Seni bile yiyebilirim."

Dişlerini göstererek gülümsediğinde gülümsemesine karşılık verdim.

Bu 'mecaz' anlamda dediği kelime cidden fazlasıyla aç olduğu anlamına geliyor değil mi? Bu yüzden kolumu Jimin'in koluna dolayıp adımlarımı hızlandırıyorum. Çünkü bende en az onun kadar açım.