Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)

1

Oeps... Sorry, dagje te laat. Hier alsnog het hoofdstuk.

Hoofdstuk 1 (door Michelle)

"Doei pap."

"Dag meisje, wees alsjeblieft een beetje aardig voor Pernille" Viktor keek Milou haast smekend aan.

"Ik zou m'n best doen" zuchtte ze. Ze ontving een snelle kus op haar voorhoofd. Viktor pakte zijn koffer en liep richting de taxi.

Viktor was nog steeds de trainer van de A1 van Ajax. Samen met zijn team zou hij afreizen naar Spanje om daar een oefenwedstrijd te spelen tegen de A1 van real Madrid. Daardoor bleef Milou achter met het blondje trutje Pernille die overigens nog steeds zwanger was. Hoever ze al was wist Milou niet en dat wou ze ook helemaal niet. Ergens hoopte ze nog steeds dat het één grote grap was, maar dat was het natuurlijk niet.

"Milou, kook jij vandaag aangezien je vader er niet is."

"Doe het lekker zelf" antwoordde Milou. Met een opgetrokken wenkbrauw keek Pernille haar aan.

"Pardon?"

"Je hoorde me wel" zei Milou simpel. Haar blik gericht op de tv.

"Nu je vader weg is ben ik hier de baas, dus je zou naar me moeten luisteren."

Milou lachte even spottend. "Denk je serieus dat je de baas bent? Je bent m'n moeder niet, gelukkig." Van de leuning pakte Milou haar mobiel om Sanne, de dochter van Davy, een berichtje te sturen. Tot haar grote geluk was ze al online.

Milou 15:13
Hey, kan ik bij je blijven slapen vannacht?

"Moet ik je vader bellen jonge dame?"

Sanne 15:14
Natuurlijk, klinkt alsof er problemen zijn? Zou ik je over een kwartiertje ophalen?

Milou 15:14
Jupp, is goed. Ik vertel het je dan wel. X

"Succes" Milou stond op van de bank en liep naar boven.

Eenmaal boven pakte Milou een weekendtas en gooide er wat kleding in. Haar pyjama, make-up en wat toiletartikelen kregen ook hun plek in de tas.

Tevreden ritste ze haar tas dicht en nam hem mee naar beneden. Daar trok ze haar gympen en jas aan. Van het tafeltje in de gang pakte ze haar sleutels voor de zekerheid. Via het raam zag ze de auto van Sanne de oprit oprijden. Nog snel nam ze een kijkje in de woonkamer. Ze zag en hoorde Pernille bellen. Waarschijnlijk met één van haar vriendinnen of haar vader zoals ze wel vaker deed. Stilletjes liep ze richting de deur om hem vervolgens achter zich dicht te slaan. Haar tas gooide ze in de kofferbak en snel nam ze plaats op de bijrijdersstoel.

"Vertel, whats up?"

"Pap is net een paar uur weg naar Spanje en ik trek het echt niet alleen met haar. Alleen al die buik van haar te zien. Verschrikkelijk."

Sanne wist van de hele situatie met Pernille. Hoe verschrikkelijk Milou alles vond en hoe Viktor zijn best probeerde te doen om beide vrouwen tevreden te houden.

-

"Hey Milou" glimlachte Davy. Achter Sanne kwam ze de woonkamer ingelopen. Samen met Laura, de vrouw van Davy, zat hij op de bank.

"Hallo" glimlachte ze netjes.

"Gezellig dat je hier blijft slapen. Het is al een tijdje geleden toen je hier voor het laatst bleef slapen" glimlachte Laura net zo lief als Davy net deed.

"Klopt, ik vind het ook enorm gezellig."

"Laten we naar boven gaan."

Milou knikte en volgde Sanne de trap op.

"Wanneer komt je vader terug?"

"Over twee dagen pas" zuchtte Milou en nam plaats op de bank die in Sanne haar kamer stond. "Wanneer ga je terug naar Amerika?"

Voor Sanne haar studie was ze verhuisd naar Amerika. Milou zou dat ook best wel willen doen, maar dat vond ze dan zielig voor Viktor. Die zou dat overigens ook nooit toelaten.

"Over 5 daagjes. Waarom kom je niet een keer langs? Of ga je gelijk met me mee?"

"Ik zou erover nadenken. Lijkt me enorm leuk" glimlachte Milou.

"Ben thuis" hoorden beide dames in de verte.

"Dean" glimlachte Sanne. "Die komt ook nog een keer naar Amerika. Misschien kunnen jullie samen gaan?"

"Zou kunnen" knikte Milou. "Dat zou m'n vader een hele geruststelling vinden denk ik. Ook al is hij net 16. Hij is toch een jongen en wat groter."

"Precies."