30

286 25 0
                                    

Hoofdstuk 30 (door: Michelle)

Milou lag in Zack zijn armen. Samen keken ze een film op Netflix, maar Milou kon haar focus niet bij de film houden. Steeds spookte Ezra door haar hoofd. Was het niet heel lullig van haar om Ezra weg te laten gaan? Hij leek gebroken toen Milou uitbundig Zack begroette.

"Waar denk je aan?" Vroeg Zack. Zijn aandacht op de film houdend.

"Niks" Milou schudde haar hoofd.

Zack pakte de afstandsbediening en zette de film op stop. Hij liet Milou rechtop zitten zodat hij haar in haar ogen kon aankijken. "Vertel maar, ik zie aan je dat er wat is."

Milou speelde wat met haar ring. De ogen van Zack ontweek ze. Met zijn hand ging hij langs haar kaak. Net zoals Ezra altijd deed. "Kom op Lou."

"Is het niet heel lullig van me om Ezra weg te laten gaan?"

"Hij koos er zelf voor."

"Zack" waarschuwend keek Milou hem aan.

"Je moet er niet teveel mee zitten lieverd."

"Hij had eindelijk zijn zin om met me te praten. Hij leek zo gebroken nadat hij jou had gezien."

Zack knikte. "Praat anders volgende week met hem, als ik weer weg ben. Ik zou graag wat tijd met je doorbrengen voordat ik weer aan de andere kant van de wereld zit."

Milou knikte, maar was nog steeds niet helemaal gerustgesteld. Zack was veel minder begripvol dan wat hij eerst was. Milou zuchtte diep. Haar mobiel, die naast haar lag op de bank, trilde even.

Ezra:
We moeten praten. Graag binnen drie dagen, voordat ik word geopereerd.

Met grote ogen keek Milou naar haar scherm. Geopereerd?

Milou:
Geopereerd? Waarvoor?

Ez? Is het ernstig?

Ongerust legde ze haar telefoon weer weg. "Zou je vader me wel mogen?"

"Hoezo?"

"Ik heb jou onderdak gegeven in New York."

Milou haalde haar schouders op. "Hij heeft het er niet echt meer over. Hij is al lang blij dat ik weer thuis ben. Ik denk dat het wel goed zit."

"Gelukkig maar."

Weer trilde Milou haar telefoon kort. Zo snel mogelijk pakte ze hem van de bank en las het berichtje.

Ezra:
Ik ga het je niet via app vertellen. Je mag best langskomen vanavond, ik wil ook naar jou toekomen als Zack er niet is.

Milou:
Ik moet het aan m'n vader vragen, maar ik denk dat vanavond prima is.

Na een minuut zag ze 'online' weer verspringen naar 'laatst online om...' blauwe vinkjes liet hij achter. Hij had haar berichtje gelezen, maar niet meer geantwoord. Zuchtend legde Milou haar telefoon weer weg.

"Hij moet geopereerd worden."

"Waaraan?"

"Geen idee. Hij wilt het niet via app vertellen. Dus ik ga vanavond naar hem toe denk ik."

Zack knikte. "Zou ik je ophalen? Ik wil niet dat je alleen over straat gaat in het donker."

"Hoeft niet. Anders vraag ik papa wel. Heb je lekker een avondje voor jezelf."

"Ook prima" zuchtte hij. "Kan ik misschien wat slapen, als het lukt met m'n jetlag tenminste."

Milou glimlachte zwakjes. "Ik hoop het voor je. Jetlags zijn echt verschrikkelijk."

Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu