Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)

20

Hoofdstuk 20 (door: Michelle)

"Milou, het is voor jou" glimlachte Zack terwijl hij de woonkamer inliep. Verbaasd keek Milou hem aan.

"Sanne" een grote glimlach kwam tevoorschijn op Milou haar gezicht toen ze de blonde dame de woonkamer in zag stappen. "Wat ben ik blij jou weer te zien."

Sanne zei niks, maar sloeg haar armen om haar heen. "Zorgen de jongens een beetje goed voor je."

Milou knikte. "Ik hoorde dat je vader je betrapt heeft met Caleb" begon ze in het Nederlands. "Is alles oké met iedereen?"

"Jawel" begon ze. "Ze hebben elkaar ontmoet. Het was een beetje awkward, maar wel oké."

"Hebben jullie nou eindelijk iets serieus?"

Sanne haalde haar schouders op. "Soort van, I guess."

"Jullie hebben het gesprek nog niet gehad?"

"Jawel."

"Maar?"

"Maar hij vindt het een beetje moeilijk dat ik liever na m'n studie terug naar Nederland wil."

"Wilt hij niet met je mee?"

"Dat weet hij niet zo goed, maar we komen er wel uit. Ezra was kapot door je briefje trouwens."

"Ik heb hem nog gezien" antwoordde ze zacht. "Ik ben voor hem weggerend."

"Is hij achter je aangerend?"

"Ja, maar ik ging door allemaal steegjes tot ik zeker wist dat hij me niet meer volgde en ben toen naar de jongens gegaan."

Sanne knikte. "Ik hoorde dat hij is flauwgevallen."

"Zou vast wel door de vermoeidheid komen. Van wat ik gezien heb zag hij er moe uit."

"Zou best kunnen" knikte ze. "Het is allemaal best heftig voor ons allemaal, denk ik. Al moet ik zeggen dat je er goed uitziet."

Milou glimlachte zwak. "Dankjewel. De jongens zorgen goed voor me."

"Dat is ze geraden ook" Sanne keek beide jongens die aan de eettafel zaten even aan. Ze konden hun toch niet verstaan.

"Ik kook voor ze en doe wat boodschappen, want dat is wel het minste wat ik kan doen."

Sanne glimlachte. "Je bent een schatje."

"Willen jullie wat drinken?" Beide dames keken op en zagen dat Tyler ze aankeek.

"Ja lekker" antwoordde Milou. Sanne knikte instemmend.

"Weet je al wat je gaat doen?"

"Met de hele situatie bedoel je?"

Ze knikte.

Milou schudde haar hoofd. "Moet dat?"

"Van mij niet" gniffelde Sanne. Vanuit de keuken kwam Tyler er weer aanlopen met twee glazen drinken die hij voor de meiden op tafel zette.

"Dankjewel" zeiden beide dames in koor.

"Geen dank" lachte hij. Een aai over Milou haar hoofd volgde.

"Hey, laat dat. Je verpest m'n haar."

"Oh, je had je haar al gedaan?"

"Klootzak."

"Love you" lachte hij terwijl hij terugliep richting de eettafel.

Glimlachend schudde ze haar hoofd, hem nakijkend.

"Dus" Sanne wiebelde met haar wenkbrauwen. "Tyler dus?" fluisterde ze.

"Wat? nee" lachte Milou. "Zack en ik zijn samen ergens gaan eten, maar toen we later samen op mijn bed lagen wou hij me zoenen. Maar ik kon het niet. Ezra spookt nog teveel door m'n hoofd. Hij snapte het en heeft me met rust gelaten."

"Vind je hem leuk? Qua uiterlijk lijkt hij best wel een beetje op Ezra."

"Ezra is breder en gespierder. En knapper" dat laatste fluisterde ze. "Ik heb hem nog anoniem gebeld."

"Echt? Vertel."

"Ik heb niet zoveel gezegd. Hij klonk een beetje uitgeput. Ik denk dat hij druk bezig was met z'n training. Hij begon allemaal dingen te ratelen en toen heb ik opgehangen."

Sanne liet het even tot zich bezinken. "Vind je hem nog leuk?"

Milou haalde haar schouders op. "Het vertrouwen is kapot. Wat is een relatie zonder vertrouwen?"

"Niet zoveel, maar het vertrouwen kan toch weer terug groeien?"

"Ik weet niet of ik dat wel aankan nu. Ik heb het prima in m'n eentje. Niks geen gezeur."

Sanne knikte. "Dat is waar."