Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)

31

Hoofdstuk 31 (door WendyyX ):

De bel hield ze stevig ingedrukt, terwijl ze wachtte op beweging achter de deur. Haar vader had haar net afgezet en Zack was naar zijn hotel gegaan. Milou verwachtte dat hij daar nu stevig aan het chagrijnen was.

Ezra duwde de klink naar beneden, maar deed niet de moeite de deur open te trekken. Hij was al weer omgedraaid en liep naar boven. Zachtjes duwde Milou de deur verder open en stapte ze binnen. Hier, in dit huis, was ze in geen maanden geweest, maar ze had hier geweldige herinneringen. Haar jas hing ze op de kapstok en net voordat ze naar boven wilde lopen, hoorde ze een stem vragen wie ze was.

Ze liep de woonkamer in, antwoordde zachtjes haar naam en liep vervolgens zo snel mogelijk door naar Ezra z'n kamer. Ze duwde de klink in en stapte binnen. Haar tas belande in een hoekje bij zijn bureau, waarna ze hem vragend aankeek. Hij lag onderuitgezakt in bed met zijn telefoon te spelen.

Voetje voor voetje schuifelde ze verder richting zijn bed, tot ze zachtjes neerkwam. In dit bed had ze geweldige momenten beleefd. Hier had ze hem echt gevoeld, pure liefde gevoeld. Met hem had ze avonden lang gevreeën, gelachen, gehuild, geslapen en van elkaar genoten. Dit was hun bed geweest. Dit was de kamer geweest waarin ze echt samen konden zijn en niets buiten die vier muren uitmaakte.

'Het spijt me van vanmiddag. Ik wist niet dat hij zou komen,' zei ze zachtjes.

'Oh ja, Milou. Je hebt er vast onwijs veel spijt van,' antwoordde hij boos. 'Je hebt seks met hem gehad, niet waar?'

Ze schudde haar hoofd. 'Jij bent de enige.'

'Geloof je het zelf? Hmm, hoe je bij hem in de armen sprong? Heel geloofwaardig kom je niet over namelijk.'

'Es,' ze zuchtte. 'Ik ben hier niet hier voor. Jij wilde praten, oké? Laten we dan ook praten. En ter verduidelijking, ik heb niets met hem gedaan.'

Hij keek niet overtuigd op. Hij zuchtte onwijs diep uit, probeerde zichzelf te herpakken en keek haar weer aan. 'Ik was zo blij dat ik vanmiddag eindelijk met je kon praten en toen vloog je in zijn armen. Ik weet niet meer wat ik moet Milou.'

'Je moet me eerst vertellen wat er met je aan de hand is,' stelde ze voorop.

'Ze gaan m'n hart sluiten,' zuchtte hij vol tegenzin. 'Toen ik achter je aanrende in New York, ik viel gewoon neer en ik voelde niks meer. Mijn lichaam hield me tegen toen ik zo dicht bij je was.'

Ze werd benomen van haar adem, keek glazig voor haar uit en werd zich pas bewust toen Ezra zei dat ze moest ademen. Hij had zijn armen om haar heen geslagen en trok haar zo dicht mogelijk tegen zich aan.

'Loulou, gaat het?,' vroeg hij vervolgens zachtjes aan Milou, die tegen zijn schouder aan in huilen was uitgebarsten.

'Nee,' antwoordde ze naar waarheid. Verder bracht ze niets meer uit en liet ze het besef alleen nog maar verder doordringen.

Ze hield van die jongen, ondanks alles wat hij had gedaan (al was zij ook niet heilig, zeker met Zack) en ondanks alles wat er was gebeurd. Hij bleef voor haar gaan, deed zoveel moeite om te redden wat er te redden viel en hield nog steeds van haar. Waar was ze bang voor?

'Ik hou van je, Essie,' zei ze zo zachtjes dat niemand het zou kunnen horen.

'Ik ook van jou Lou'tje,' zei hij, waarna hij haar kuste.