Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)

9

Oeps... vergeten te updaten gister. Hier alsnog het hoofdstuk ☺️
Hoofdstuk 9 (door WendyyX )

Bij terugkomst uit de dierentuin had Milou zich al gauw weer teruggetrokken in haar logeerkamer, waar ze languit op bed was gaan liggen. Haar handen had ze op haar voorhoofd neer gelegd, om de opkomende hoofdpijn die ze van deze situatie kreeg te verminderen. Davy was erachter gekomen, en of Sanne nou zou liegen of niet, hij zou erachter komen. Sanne kon namelijk gewoon niet liegen tegen haar vader.

Via internet had Milou al opgezocht hoeveel tijd ze zou hebben, zo'n kleine acht uur voordat hij hier op het vroegst kon landen. Haar vader kenende zou hij zo snel mogelijk langskomen en waarschijnlijk morgenavond al op de stoep staan. Veel tijd had ze dus niet meer over om weg te komen.

Om de situatie te overzien besloot Milou op te staan en een rondje te gaan lopen. Waar kon ze überhaupt heengaan? Voor haar vader zou het niet lastig zijn om te zien waar haar paspoort werd gebruikt, dus viel vliegen als optie al af. Misschien moest ze gaan liften? Niemand die haar dan zou kunnen traceren.

'Ga jij Caleb nou maar bellen. Kun je de hele nacht er weer tegenaan,' knipoogde Milou voor ze de deur uitstapte. Met haar jas dicht om zich heen geklemd liep ze de straat uit. De frisse lucht zoog ze ver haar longen in. Het was ongekend druk in de straten van New York, zeker in vergelijking met Amsterdam en Kopenhagen. In de afgelopen paar dagen was ze gaan houden van deze stad; het karakter van de straten, van de mensen, het anonieme van iedereen die hier liep, de snelheid waarmee ze door de dag heen gaan.

De Target kwam in zicht, en volgens Sanne kon je hier alles vinden. Had je een probleem, ging je naar de Target, en daar zou je de oplossing vinden. Ze stapte binnen en was weer verrast door de grootte. Dit was niks in vergelijking met wat ze gewend was in Amsterdam.

Via de make-up, het speelgoed, de etenswaren en de boeken liep ze rechtstreeks naar de tassen. Wikkend en wegend tussen de verschillende modellen koos ze voor de gemakkelijkste backpack. Ze zou hier spullen moeten achterlaten, dat was duidelijk. Het liefst had ze alles meegenomen, maar dan zou ze te veel moeten meesjouwen.

-

Milou opende zachtjes de deur van het appartement van Sanne, maar hield de tas achter haar rug geklemd. Toen ze in de woonkamer niet zag en ontstemmende geluiden uit Sanne's slaapkamer hoorde wist ze dat ze veilig naar haar kamer kon lopen.

Eenmaal daar begon ze te selecteren. Wat wilde ze mee? Wat liet ze achter? Er verschenen verschillende handige dingen in haar backpack, maar veel dure spullen moest ze achterlaten.

Uit de badkamer pakte ze haar toilettas en propte die erin. Als laatste greep ze wat te drinken en wat te eten uit de koelkast en propte dat erin.

Het was al laat, dus het leek Milou niet verstandig nu al weg te gaan. Wat voor rare mensen zouden er wel niet over deze straten heenlopen? Bij wie zou ze instappen? Ze kreeg er een rilling van, die langs haar ruggengraat omhoog liep.

In de hoek van de kamer legde ze de spullen neer, waarna ze op bed neerplofte. Als laatste zette ze haar oude mobiel aan. Die zou ze hierna achterlaten en aangezien haar vader al wist waar ze was, kon dit geen kwaad.

Er stroomde veel berichten binnen, maar ze selecteerde maar een paar die ze wilde lezen.

Ezra 14:51:
Ik mis je Milou

Ezra 16:23:
Ik wil de tijd terugdraaien als dat kan

Ezra 19:09:
Als je ooit terug wilt komen zal ik alles voor je laten vallen.

De rest liet ze voor wat het is. Ze opende haar Instagram account en scrolde erdoorheen. De laatste tijd gebruikte ze geen sociale media meer, dus alles stond vol. Ze checkte het account van Willemijn, waar veel nieuwe foto's op de zien waren. Veel met mensen die ze niet kende, maar ook eentje met haar.

Please come back! #missyou #bestfriends #doordikendun #komthuis!!!

Als laatste opende ze het account van Ezra, waar sowieso altijd al weinig opstond. Alleen een foto van vijf dagen terug, samen met haar. Op de foto stond hij achter haar, met zijn handen om haar nek en zijn lippen op haar wang. Deze was een aantal maanden teruggenomen, vlak voor een feestje waar ze samen heen waren gegaan. Niet te spreken over de geweldige nacht die ze na het feestje hadden. Met een glimlach dacht ze eraan terug.

Ik mis je Milou, je bent alles voor me. Kom alsjeblieft terug :(

Met een verdwaalde traan over haar wang sloot ze haar telefoon weer af en liet ze zich over aan haar slaap.