Bloed, zweet en tranen | vervolg mist & regen (voltooid)

Proloog

Proloog (door WendyyX )

'Gefeliciteerd meisje,' zei haar vader terwijl hij haar omhelsde en haar op haar wang kuste. 'Ik ben trots op je. Het is niet altijd makkelijk voor je, zeker de laatste tijd niet.'

'Dankjewel pap,' glunderde ze met haar havo-diploma in haar handen. Ze had net haar diploma-uitreiking gehad en ze waren nog even gebleven. Samen waren ze buiten op het plein gaan zitten, waar ze even samen alleen konden zijn.

'Ik heb nog wat voor je,' en hij haalde iets uit z'n zak. Een kistje kwam tevoorschijn wat hij overhandigde. 'Een paar weken voor je moeder overleed hebben we dit samen gemaakt. Ze wilde dat ik je dit zou geven als je je diploma had gehaald.'

Ze blies haar adem even diep uit en slikte de brok in haar keel weg.

'Misschien kom je zo ook op de antwoorden van een aantal vragen van je,' zei hij met een zwakke glimlach. Zijn hand streelde langzaam over haar rug heen. 'Maak maar open.'

Milou ging voorzichtig met haar handen door het kistje heen. De brief had ze eruit gepakt en zou ze zo gaan lezen.

'Was dit haar ring?,' vroeg Milou zachtjes.

'Het was de eerste ring die ik voor je moeder kocht. Onze gedachte erachter was dat je hem om kon doen, zodat ze toch dicht bij je is.'

Viktor pakte de ring uit haar handen en schoof hem voorzichtig om haar vinger.

'Nu lijkt het echt alsof ik net ja heb gezegd op de vraag of ik met je wilde trouwen,' lachte ze.

'Vroeger wilde je wel met me trouwen,' lachte Viktor mee. 'Je blijft toch wel altijd m'n droomvrouw hoor.'

Doe Pernille dan weg, schreeuwden haar gedachten, maar ze hield het voor zich.

Ze besloot eerst de brief te gaan lezen en thuis, wanneer ze stil en alleen in haar kamertje zat, zou ze door de rest van de inhoud gaan.

Lieve Milou,

Wat ben je al groot als je dit leest. Ik ben zo ontzettend trots op wat je tot nu toe hebt bereikt. Het spijt me dat ik er niet voor je kan zijn, want wat had ik dat kleine lachebekje van je toch willen zien opgroeien.

Ik hoop dat het goed met je gaat en dat je gelukkig bent. Gaat het goed met jou en je vader? Jullie zijn een "dreamteam" :), dat zag ik direct al toen hij je voor het eerst vast had. Volgens mij keek hij nog verliefder naar jou dan naar mij (lucky bastard ;)).

Het is hier vast heel mooi. Maak je daar maar geen zorgen om. Op een dag zullen wij hierboven weer met z'n drieën zijn. Dan wil ik alles van je horen, kletsmajoor.

Je bent zo sterk (net als mama, zegt papa altijd) en ik wil dat je dat volhoud. Ga door met je leven. Maak er iets moois van. Laat je dromen uitkomen. Ik kijk van boven mee. Wees daar maar niet bang voor. Misschien zit ik nu wel bij je.

Ik heb meer brieven voor je achter gelaten. Voor elk speciaal moment in je leven zal je er eentje open kunnen maken. Zo ben ik toch nog een beetje bij je (m'n favoriete baby namen heb ik natuurlijk kenbaar gemaakt. Ik moet wel een beetje inspraak in je leven hebben ;)).

Mama houdt van jou. Jij bent het mooiste cadeautje dat ik de laatste drie jaar van mijn leven heb mogen meemaken.

De tranen rolde stilletjes over Milou's wangen en ook Viktor hield het niet droog. 'Ook ik hou van je Milou.'

'Ik hou ook van jou pap,' zei ze gebroken.

Op haar telefoon, die op de tafel lag, kwam een berichtje binnen.

Ezra. 20:41:
Gefeliciteerd met je diploma Milou. Je hebt het verdiend. Kunnen we elkaar binnenkort zien en met elkaar praten? Ik mis je en ik hou nog steeds van je. Wat er is gebeurd hoeft niet het einde te betekenen.