Bir iki gün sonra hastaneden çıktık... Ama hala kötü hissediyordum. Hala merak ediyordum...
Ben bayılmadan önce ne oldu...
Eve gittik. Herkes başıma toplanmıştı. :'D
*Ben iyiyim... Gerçekten... Eve gidebiliriniz...Bu sanki... Defol gidin evimden! Dermişçesine oldu ':)
U:Olmaz punk. Senin yanında kalıcaz.*Undyne... Zaten 2 ay... Yani şöylediğinize göre 66 gün yanımda durdunuz. Hiç mi yorulmadınız?
T:Hayır çocuğum.
*Şu olayı unutup normal yaşantımıza geri dönebilirmiyiz artık?
S:Nope
*Hadi ama! Ben iyiyim dedim! Sans! Nolur yardım et! Ben iyiyim gerçekten!
Sans bana baktı. Sonra gözlerini kapatıp iç çekti.
S:Evde kalıp dinleneceğine söz verirsen. Ve sözünden çıkmayacaksın.*Söz!
S:Kararlılık sözü mü?
*Kararlılık sözü!
S:Tamam o zaman.
Diğerlerine döndü.
S:Tabi siz de kabul ederseniz...U:Frisk iyi olacak mı?
*Evet!
As:Peki o zaman... Frisk'i daha fazla yormayalım...
Silam *-*
Evet biliyorum hem kısa oldu hem de geç geldi. Bölümler için fikir kıtlığı yaşıyorum da...
Kusura bakmayın elimden geldiği kadar çabuk bölüm yazmaya çalışıyorum...Bb...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Ve Siyah-Undertale (Bitti)
FanfictionBeyaz ve Siyah... Zıt renkler değil mi? Tıpkı bu zamanda yaşayan ikiz kardeşler gibi... Chara ve Frisk... Biri bir melek, diğeri tam bir şeytan... İşte... Bu kitapta da bu iki kız kardeşin yer altındaki hikayesini anlatacağım... Umarım beyenirsiniz...