Forever Yours (Completed)

Chapter 14:Missing Him

Isang lingo na ang nakakalipas mula ng pumunta kaming muli ni Rob sa park at isang lingo naring wala syang paramdam sa akin. At sobrang miss na miss ko na sya. Sinusubukan kong tawagan sya pero con not be reach ang phone nya. Hindi rin sya pumasok sa school.

Nandito ako ngayon sa may pool nakaupo at nakalubog ang dalawa kong mga paa sa tubig habang pinagmamasdan ang mga bituin sa kalangitan na kumikislap-kislap. Napaka ganda ng mga ito, nakakagaan ng pakiramdam.

"Hayy, ano na kaya ginagawa ni Rob ngayon ba't hindi sya nagpaparamdam?" nasabi ko sa kawalan, nagpakawala ako ng isang malalim na hininga.

"Missing him, anak?" napatingin ako sa pinanggalingan ng boses at nakita ko si mommy na papalapit sa kinaroroonan ko. Nang makalapit na sya sa akin ay tinanggal nya ang kanyang slippers at tumabi ito sa akin, inilublub nya rin ang kanyang mga paa sa tubig.

"Yes mom, I miss him so much" sagot ko sa tanong nito kanina.

"Hayy nako anak, inlove na inlove ka nga talaga sa kanya" nginitian ko lang si mommy sa sinabi nya.

"Isang lingo na po kasi syang walang paramdam, nong huli naming pagkikita at pag-uusap ay noong nanggaling kami sa park" liningon ko si mommy pagkatapos kong sabihin yon.

"Baka naman busy lang, o di kaya maraming ginagawa"

"Baka nga po" ilang sandali at wala ng umimik pa sa amin. Hanggang sa lumipas ang ilang minuto ay nagsalita muli si mommy.

"O sya sige pasok na, malalim na ang gabi ohh" tumayo na ito at sinuot na nya ang kanyang slippers.

"Sige po, susunod na po ako"

"O sige anak, goodnight"

"Goodnight mom, I love you"

"I love you too baby" yumuko si mommy at hinalikan ako sa noo. Pinalipas ko pa ang ilang minuto bago ako pumasok na ng bahay.

Agad akong dumiretso sa aking kwarto at agad na ibinagsak ang aking katawan sa malambot na kama. Kinuha ko ang aking cellphone at tiningnan kong may text si Rob, nanlulumong ibinalik ko ang aking cellphone sa maliit na lamesa sa tabi ng aking kama ng makitang ni isang text o tawag ay wala akong natanggap galing sa kanya.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa pag-iisip sa kanya. Damn I miss him so much.

KINABUKASAN

Nagising ako sa alarm clock sa table. Kinuha ko agad ang phone at tiningnan kong may text na si Rob at nadismaya ako ng hindi manlang ito nag text, ni good morning text wala man lang.

Bamangon na ako at dumiretso sa bathroom para makapag ayos na. Napagdesisyonan kong dalawin si Rob ngayon sa kanyang office, ususurprise ko sya.

Pagkatapos kong gumayak ay nagpaalam na ako kay mommy para puntahan si Rob sa kanyang office. Pagkapaalam ko ay agad akong nagpahatid sa driver namin.

"Good morning ma'am" bati agad sa akin ng security guard.

"Good morning din po" bati ko din sa kanya.

Sumakay na ako sa elevator at dumiretso sa office ni Rob. Nakita ko ang kanyang secretary na naka upo sa kanyang cubicle.

"Excuse me Ms. nandyan ba si Rob" pormal na tanong ko dito.

"Ahh ma'am Lea wala po, isang linggo na po syang hindi pumapasok" lungkot ang dumaloy sa aking puso ng malaman kong hindi din ito pumapasok sa company.

"Oh sige salamat na lang, mauuna na ako" paalam ko dito.

"Sige po" tinalikuran ko na ito at sumakay muli sa elevator, tinungo ko ang rooftop dito sa building. Pagkarating ko doon ay agad na tumulo ang masasaganang luha galing sa mga mata ko, hindi ko mapigilang umiyak, miss na miss ko na sya.

Hindi ko nga alam kong paano ko nakayanan ng 3 years na wala sya.

Patuloy lang sa pagdaloy ang mga luha ko. Nagulat ako ng may biglang naglahad ng panyo sa harapan ko, tiningnan ko kong sino ang nagmamay-ari nito. Nandilim ang paningin ko ng makita kong sino ang may-ari non. Ng akmang aalis na ako ay nagsalita ito.

"Hey, wait Lea" pinunas ko ng marahas ang mga luha ko gamit ang mga kamay ko.

"Ano bang kailangan mo Mr. Mañalac?" mababakas ang inis sa boses ko.

"Wala, nagmamagandang loob lang ako" malungkot nitong wika, bigla ko namang naramdaman ang guilt sa aking ginawa.

Bumalik ako sa kinauupuhan ko at naramdaman ko na mang tumabi sya sa akin. Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko.

"I'm sorry for my ruthless to you" hingi ko ng paumanhin sa kanya.

"OK lang" naririnig ko ang malalalim nyang paghinga.

"So bakit ka nga pala umiiyak?" hindi ako sumagot sa tanong nyang iyon at dumaloy na naman ang masasaganang luha sa aking pisngi.

"C'mon Lea, you can trust me" tumingin ako sa kanya, mukha naman syang mabait at mapagkakatiwalaan.

"Well, isang lingo ng hindi nagpapakita at walang paramdam sa akin ang fiancé ko at sobrang miss na miss ko na sya" nakatingin lang ako sa malayo habang sinasabi ko iyon.

"May fiancé ka na?" mababakas ang lungot sa kanyang boses at hindi ko alam kong bakit sya nalulungkot pero pinagwalang bahala ko na lang yon.

"Yes, meron"

"Mahal mo ba sya?" napatingin ako sa kanya and sadness are visible on his eyes.

"Yes, mahal ko sya, mahal na mahal" tumutulo na naman ang mga luha ko. Inilahad nya ang panyo sa harapan ko at sa pagkakataong ito ay tinanggap ko. Pinahid ko ang mga luha ko at sinulyapan muli si Bamboo at ganon parin ang expersyon nya, malungkot parin.

"So friends?" ang kamay naman nya ang inilahad nya.

"Friends" tinanggap ko ito at nagshake hands kami.

"Sige na mauuna na ako" paalam ko dito.

"Sige bye"

"Bye" naglakad na ako palayo sa kinaroroonan nya at umalis na, uuwi na lang ako.

BAMBOO POV

Sobrang sakit ng aking mga narinig mula kay Lea, ngayon nga lang ako iibig sa maling tao pa dahil may mahal syang iba at malapit na silang ikasal.

Nadudurog ang puso ko ng makita ko syang umiiyak ng dahil sa lalaking mahal nya, gusto kong sapakin ang lalaking iyon kasi naiinggit ako sa kanya.

Hindi parin ako susuko, ipaglalaban ko ang pagmamahal ko kay Lea, kung ang asawa nga naagaw fiancé pa kaya. Tumayo na ako at umalis sa company, pupunta ako sa bar kahit maaga pa doon ko ilalabas lahat ng sakit sa puso ko, sa pamamagitan ng paginom ng alak.

---------------------------
VOTE

and

COMMENT...

-Lea