=Romantik komedi=™
Bu kitaptaki kişi ve olaylar -umarım- tamamen hayal ürünüdür..--------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------
----------------- KONU TAKLİDİ HALİNDE YASAL İŞLEM BA...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ZAMAN İLAÇ GİBİ GÖRÜNSE DE TEK BAŞINA İŞE YARAMIYOR. 'ÇABA+ZAMAN= İLAÇ' FORMÜLÜNÜ ÖNERİYORUM."
Şarkı Önerisi: Demet AKALIN-NAZAR
ASYA DUMAN
- "Asya aç kizum kapiyi. Yavrum yemek yemen lazım artuk inat etma da."
Başımı yastığa iyice bastırıp son bir haftadır yaptığımı yapmaya devam ettim. Canım yemek yemek istemiyordu, hele odadan çıkmayı hiç istemiyordu. Cevap vermeden aralıksız devam eden kâbusa geri dönmek istedim. Gözlerimi sımsıkı kapattığım sırada çalan kapı zili sinirlerimi bir kez daha altüst etmeye yetmişti. Yastığı iki ucundan tutup kulaklarıma bastırdım. Hayır! Kesinlikle bunu duymak istemiyordum.
-" Hayır! Hayır! Yine o gazeteciler geldi! Hayır!"
Artık buna dayanabileceğimi sanmıyordum. Aralıksız süren telefon aramaları ve sağanak olup yağan sorulardan çok yorulmuştum.
-" Hayır! Ben kimseyi ayırmak istemedim. Bilerek yapmadım hayır!"
İlk kez kendimi bu kadar savunmasız hissediyordum. Hayır! İkinci kez.
-"Asya ben geldim Bilge."
Ah! Bilge. Dolan gözlerimi parmaklarıma doladığım pijamaya sildim. Neden pes etmiyordu? Bir haftadır her gün geliyordu.
-"Bana da mı kapıyı açmıyorsun?"
Tekrar kapıyı tıklattı.
-"Bu beni özledin demek mi oluyor?"
Attık dayanamıyordum. Kendimi hayattan soyutlamak nasıl bu kadar zor olabilir ki? Depresyona bile giremiyorum! Omuz silkip pikeyi üstümden ittim. Aynaya bakmadan kapıya doğru yöneldim. Şuan bir cadıya benzediğime emindim, zaten doğuştan koyu olan saçlarım bir haftadır tarak yüzü bile görmemişti, artık gerisini sizin hayal gücünüze bırakıyorum.
Hazır olduğumu belli etmek adına aldığım derin bir nefesin ardından kapı kilidini çevirdim. Henüz kapı kolunu bile tutmamıştım ki annem ve Bilge ikilisi üstüme atladı. Ya ama bu bünye bu kadar kişiyi kaldıramaz ki.
-"Yavrum, Asya'm, kizum çok özledum seni kizum."
-"Asya çok merak ettik seni hele şükür."
-"Allah'ıma şükür yavrum, çok şükür."
Art arda gelen ıslak öpücüklerin arasında nefes almaya çalışırken bir yandan da ayakta kalabilmek için güç bulmaya çalışıyordum. E ama artık dayanamıyorum yani.
-"Tamam, ben iyiyim."
Yani iyiydim, yatağım ve yastığım ile beraberken. İkisi birden geri çekilirken bende kendime gelebildim. Yüzümü asarak yatağıma doğru ilerledim. Artık yatmak istemiyordum ama ayakta duracak gücü de kendimde bulamıyordum. Sanırım bunun ortası oturmak oluyor.
