The Mateless Wolf

Chapter 10

Excited akong pumasok sa school ngayon. I can't wait to see kung ano ang magiging reaksyon ni Colleen pag sinabi ko na sa kanya ang goodnews ko. I'm pretty sure na matutuwa sya sa ibabalita ko sa kanya.

Patalon-talon pa kong naglakad sa pasilyo ng ground floor ng Building A. Napahinto ako bigla sa naamoy ko. Kinabahan ako...

Dugo...
.
.
.
.
.
.

Bigla akong tumakbo. Hindi ako maaring magkamali dugo ni Colleen yun. Gusto ko mang bilisan ang takbo ko ay hindi ko magawa. Hindi maaring mahalata ako ng mga tao sa paligid ko.

"Kawawa naman sya!"

"Tama lang sa kanya yun no! Ambisyosang palaka kasi sya! Hmp!" sabi ng mga babae sa harapan ko.

"Tama ba namang angkinin ang babe ko!"

Palakas ng palakas ang boses ng mga estudyante habang palapit ako ng palapit.

Napahinto ako ng makita ang kumpulan ng nga estudyante. Bigla akong kinabahan. Malakas ang kutob ko na si Colleen ang dahilan ng kumpulang iyon. Amoy na amoy ko rin ang dugo ni Colleen.

"Bitiwan mo ko!"

Boses ni Colleen yun!

Hinawi ko ang nagkukumpulang mga estudyanteng. Naabutan ko si Tristan hawak-hawak si Colleen.

"Aba! Lumalaban ka na a!!" sabi ni Tristan. Tinaas nya ang nakakuyom nyang mga kamay. At sinapak si Colleen.

Ngunit bago pa man yun dumapo sa mukha ni Colleen ay nasalag ko na yun. Malakas ang suntok ni Tristan na yun... Para sa mga ordinaryong werewolf... But since I'm not ordinary wala lang sakin ang pagsalag dun.

NAapatingin si Tristan sakin. It's obvious that he got amazed how I'm able na salagin ang suntok nyang yun...

"Wag kang makialam dito kung ayaw mo ring masaktan!" sabi nya sakin. He's acting too cool despite the fact na nasalag ko ang suntok nya.

I raised my eyebrow. And uses my superiority. I can see that he's trying to fight the aura that coming off from me. And as usual in the end he cannot fight it. So in the end yumuki sya.

I carry Colleen in my back. Her face is damage. Piniggy back ride ko sya.

Hindi ko pinansin ang mga matang nakatingin samin ni Colleen. Especially ng mga kasama ni Tristan. Magkahalong amazed at galit ang nakikita ko sa kanila. I know they were surprised why Tristan bow before me. But I knew too they are not going to touch me. Not after what had happen to Tristan.

I bring Colleen sa clinic. There were bloods and bruises all over her body. She's out of conciousness. I pity her. She doesn't deserve this oind of treatment. She's too weak for a werewolf. She should be protected not harmed. And ang masama pa is yung taong tinuturing nyang mate ang gumawa sa kanya nito.

I left Colleen in the clinic. I want to breathe some fresh air. After nung nangyari kanina ay nakaramdam ako ng kakaibang takot. Kung bakit? Hindi ko alam. Siguro it's because after nung nangyari kanina ay lumaki ang chance na maisawalat ako.