My Fake Boyfriend (Completed)

Chapter 4- Holding Hands

Cringggggggggg cringggggggg

"Pesteng alarm clock 'yan ang ingay." Sigaw ko.

"Eh ba't nag-alarm ka pa?" -Kristine.

"Gaga! Gumising ka na nga. May pasok pa eh." -Laureen.

"5 mins. pa."

"Hoy! Anong 5 mins. dyan. Bahala ka nga iiwanan ka namin." -Kristine. May mga kotse na kasi yung dalawa. Ako kasi 17 pa lang kaya hindi pa ako pwedeng magdrive.

"Bahala ka hindi mo makikita si James mo." -Laureen.

"Psh. Sila na nga ata eh. Ito na babangon na po." Mabilis akong naligo at nagbihis. I really hate Mondays.

"Sabi nila 'pag napanaginipan mo daw yung isang tao, gusto ka daw niyang makita." -Kristine.

"9." Sabi sa akin ni Laureen nang masamid ako.

"H-huh?"

"Sabi nila 'pag nasamid ka daw ibig sabihin may nakaalala sayo. 9 yung binigay ko sayong number so kung saan tumapat yun sa alphabet, yun ang first letter ng pangalan nung taong yun." Paliwanag ni Laureen.

"I... sino bang kilala kong I? Ian?! No way! Hindi totoo yung number number na yun!" Natawa naman yung dalawa sa sinabi ko.

"Tara baka malate na tayo." Sabi ni Kristine nang matapos kaming kumain.

"Sandali lang. Hindi pa tapos magmaganda si Lauren hahaha." Sabi ko.

"Eto na. As if naman mabilis ka ding kumilos." Hehe. Mabagal din kasi akong kumilos.

Pagbukas ko ng pinto nakita ko si--

(O_O)

(O_o)

(o_O)

Paano niya nalaman kung saan ako nakatira?! Stalker ba 'to?!

"H-hi I-ian!" Bati ko at gulat na gulat naman yung dalawang bruha.

"Tara na."

"H-ha?"

"Tss. Sabi ko tara na. Ihatid daw kita sabi ni Noona." Psh. Mukhang labag pa sa kalooban niya ah. As if naman gusto ko siya maging boyfriend.

"Jhia, una na kami ha. Bye. Bye, Ian." -Laureen.

"Bye." -Kristine.

"Sino sila?" Tanong ni Ian nang makaalis na yung dalawa.

"Yung nakamake-up na medyo girly, yun si Laureen. Yung isa naman ay si Kristine. Pinsan/Bestfriends ko."

"Okay."

Sumakay kami sa kotse niya. Buong byahe tahimik lang. Hindi ko rin kasi trip na daldalin 'tong masungit na 'to.

"Bye Ian." Sabi ko nang makarating kami sa school. Magkaiba kasi kami ng university. Tinanguan niya lang ako. Psh. Ang sungit. Eh ano naman ngayon kung hindi siya sumagot?! Ano bang pake ko?!

Ate Ivy
Calling...

"Hello Jhia! Hinatid ka ba ni Ian?"

"Opo. Paano niya nalaman kung saan ako nakatira?"

"Sinabi ko."

"What?! Sinabi mo rin ba kung saan yung bahay ko?!"

"Ah hindi."

"Okay. Kasi baka makita kami ng parents ko or ni kuya. Syempre di nila naman alam yung tungkol sa amin ni Ian."

"Okay. Bye"