DANIEL's POV
How I wish time would stop. Right now. At this very moment.
Holding Kathryn in my arms like this.It feels like I'm flying.
Hindi siya kumakalas sa yakap ko. Nakatayo lang siya. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa utak ko pero ang mahalaga ay yakap ko siya. And damn! How I miss this! Her hair smells like starwberries. Nakakaadik lang. Ang payat pa rin niya. Haha. Look who's talking.
"D--DJ," narinig kong sabi niya.
"Hayaan mo muna, Kath. Please. Namiss talaga kita," bulong ko sa kanya.
"Pero--Daniel," I heard her say my name at napangiti ako. Ang gandang pakinggan ng pangalan ko mula sa kanya. Ang babaw ko pero sa simpleng tawag niya sa akin ng Daniel, parang ako na pinakamasayang tao sa mundo.
"Ehem--Ehem," narinig kong may umubo at umangat ulo ko pero di ko binitawan si Kath.
"Yes, ma'am?" simpleng tanong ko at si Kath tinatry na kumawala sa yakap ko.
"Ahmm---What are you two--" panimula ni Ms. Parel.
"Practicing. It's in the script," I simply said. Haha. Totoo naman eh, madami kaya kaming scenes na yakapan.
"O--Oh! I see! Okay, never mind us. Continue with what you're doing," sabi ni ma'am na nakangiti at bumalik dun sa mga nagppractice ng dance.
I smiled and rested my head on Kath's shoulder.
"DJ, please let me go," rinig kong sabi ni Kath.
"Okay. I will. But, let's talk," offer ko.
She sighed and nodded. Reluctantly, I let go. Umupo ulit kami sa tapat ng piano. Hindi siya nagsasalita kaya I broke the silence betweem us.
"Kath, kamusta naman stay mo sa Korea?" I started. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko muna sakanya eh.
"Masaya. Staying there made me forget stuff that brought me pain when I was here and I met thhe boyfriend which is even better." sabi niya habang binabasa yung script.
Ouch. Made her forget?
"Forget? Forget what?" I pressed. Alam ko naman kung ano yung sinasabi niya I just wanted to make sure. Finally, she looked at me.
"You know what I'm talking about, DJ," and I held her gaze. Ang sakit. Kasi wala akong makitang doubt sa mga mata niya. Parang she's so sure about dun sa mga sinabi niya
"Ah. I see," sabi ko nalang and looked down. Parang gusto kong magwala. Gusto kong umalis dito at magpasagasa sa tren. Gusto kong mawala. Mawala na ng tuluyan!
ANO BA DJ?! IKAW BA TALAGA YAN?!
Biglang may parang sumipa sa akin sa loob ng utak ko.
SUSUKO KA AGAD?! ANG WEAK MO PALA EH! WEAK!
Weak? Weak na kung weak. I can't do anything. Sabi niya she forgot. She moved on. What's there left to do?
YOU ARE SO STUPID! THERE'S ONLY ONE THING LEFT TO DOIF YOU REALLY WANT HER BACK,
At ano yun?
MAKE HER FALL IN LOVE WITH YOU ALL OVER AGAIN.
Make her--TAMA! Thank you! Thank you inner ME! :) Nakow, baliw na ako pero dibale...haha
"Kath?" sabi ko ulit at tumingin sa kanya and I found her staring at me pero iniwas niya nung tumingin ako.
"Wh--what?" she said na nauutal.

BINABASA MO ANG
Sure Is Tough (KathNiel)
FanficBeing inlove with your bestfriend sure is tough. Pero paano kung mahal ka din pala niya but he's just confused? Then, marerealize niya kung kelan too late na? But---too late na nga ba?