Sure Is Tough (KathNiel)

Chapter Fifteen

Feeling ko late na ako nagupdate...haha

Busy kasi graduating... :)

sensya... XD

______________________________________________________________________________

KATHRYN's POV

Wow.

Ganun pala.

Ganun pala ang feeling ng pinagkakaguluhan ka ng mga lalaki.

Halatang nung tinanggal ko yung mask ko, gulat na gulat sila. Narinig ko nga na sumigaw yung isang girl na nanalong Queen eh. Bakit siya, hindi pinatanggal yung mask? It's so unfair!

For me, this night is magical dahil pinasaya ako ni Albie ng sobra sobra. Yung mga gimik niya, yung song na dinedicate niya sa akin at yung pagprotect niya. Sobrang naappreciate ko talaga yun. Mamimiss ko soya ng sobra. Hay.

Pero, yung isang guy. Yung guy na nakabatman mask. He seems familiar to me. Mula nung nakasayaw ko siya, hindi ako makatingin sa kanya at siya pa yung nanalong King. Surprisingly, he helped me din when I lost my balance and when he touched my hand, may parang kuryente akong naramdaman sa mga kamay ko ng magdikit ang mga palad namin which is so hard to explain why.

When Albie and I reached the rooftop, were out of breath. Kasi naman talagang tinakbo namin tong place to have peace kasi nagkagulo dun sa venue. Musta na kaya dun? Nung okay na kami nagtawanan kami ng wagas.

"Whoo! Grabe yun! Haha! Ayan kasi, sobrang maladyosa ka kaya nagkakandarapa sila sayo!" sabi ni Albie na hawak parin yung kamay ko.

"Oi! Anu ka! May mga babae din kayang humahabol sa atin dahil sayo!" sabi ko sabay hampas sa braso niya.

"Oh? Sigurado kang ako yung hinahabol? Baka natomboy sayo!" Pangaasar niya sabay kurot sa pisngi ko.

"Eh sigurado ka din ba na ako yung hinahabol nung mga guys? Baka nabading sayo!" bawi ko at tawa ulit.

After a short while, hinila ako ni Albie sa gitna kung saan may heart shape made of rose petals. Pumasok kami sa loob nung heart.

"May I have this dance? Again?" tanong ni ALbie and  I nodded.

May soft music na nanggagaling dun sa venue kaya sumasabay nalng kami. Buti nalang at love song yun.

"Thank you," bulong ko sakanya.

"For what?" tanong nito.

"For this memorable night," I answered with a smile on my face.

"You are always welcome. Ang importante naman is mapasaya kita," sabi niya at humigpit pagkakahawak niya dun sa kamay ko na hawak niya.

Nagssway-sway lang kami.

"Kanta ka nga ulit," request ko.

"Eeeh, tama na yun," he whined at hindi ko na pinilit kasi baka mamaya mawala pa ako sa mood na makipagsayaw sa kanya. Haha. Joke.

"Nga pala," sabi niya bigla.

"Hmm?" sabi ko lang.

"Diba you told me that you'll tell me a secret?" he asked.

"Ah, yun ba?" I replied.

"Yes." He answered.

I sighed and looked into his eyes. Hinila ko siya dun sa blanket where we sat.

Here it goes.

"Albie," I started.

Hindi siya umimik. I looked at him and he just smiled and told me to continue.