Chapter Thirty Four

982 15 4
                                    

KATHRYN's POV

Nabobore na ako sa bahay, as in! Ikaw ba naman ang walang gawin kung hindi ang kumain at magpahinga ng buong araw...napakaLonely lang and I really hate it when I feel loneliness.

Thakfully, pagkagising ko after an afternoon nap, it's already 5:00 and for sure pauwi na sila Young Min.

DING DONG.

I knew it! I jumped out of bed and ran towards the door. Seriously, okay na talaga ako, si mommy lang kasi eh, ang OA makareact, ahaha.

Sakto nung malapit na ako sa may pinto, bumukas yun bigla at dahil sa tumatakbo ako, nagkabanggan kami. Whoo! Buti na lang at hindi ako tinamaan sa mukha. Suddenly, naramdaman kong niyakap ako nung nabangga ko and I am on top of him.

"Kath! I missed you," bulong ni Min Wo and I was dragged up by Young Min.

"Be careful," sabi niya and steadied me.

After a minute, silang anim tinitignan kung nasaktan ako at sabay sabay na nagtatanong kung okay lang ako o kung may masakit sa akin or kung may gusto ako. Their faces are sooo hilarious that I can't stiffle my laughter.

"Omygod! I think she hit her head! She's crazy!" sigaw ni Kuya Lee at lalo akong natawa.

"Guys--you're so--haha! My tummy---my--tummy hurts," sabi ko habang tumatawa pa rin...ang sakit na talaga ng tiyan ko.

Maya-maya pa, narinig kong tumawa si Young Min at nagtinginan kami. For a few seconds, nawala yung tawa ko at nagtitigan kami only to be followed by a roar of laughter from both of us. You might be wodering kung bakit bigla kaming tumatawang dalawa, promise, pati ako hindi ko alam. Basta...natatawa kami. Ang baliw lang diba?

"Oh good, now even my twin's crazy," sabi ni Kwang Min.

Siguro limang minuto ang lumipas bago kami kumalma ni Young Min at ang sakit ng tiyan namin, grabe.

"Sorry," sabay naming sabi and looked at the five with apologetic eyes and they just rolled their eyes at us.

"Why are you laughing?" tanong ni Kuya Hyun Seong sabay akbay sa akin.

"Becasue...well, at first, I laughed because of your faces when you're asking me questions at the same time. Really, you're much much more exageratted than mom," explain ko and felt someone hold my hand.

"Why did you and Young Min hyung laugh after?" tanong ni Min Wo.

"Dunno," sabay ulit namin sagot at tumawa ng mahina.

"Aiiiish! Just be together already! You two are so perfect together! Being crazy at the same time and stuff!" sabi ni Kuya Lee at bigla akong napatingin sa baba. Di pa pala nila nasasabi na hindi na nanliligaw si Young Min.

"I'm not courting her anymore," sabi ni Young Min at bigla akong napatingin sa kanya. He smiled at me and I smiled back.

"Huh? What did you say?" sabi ni kuya DOng Hyun.

"I said, I am not courting Kathryn anymore. Were like---bestfriends now," explain niya.

"Since when? Why? How?" sunod-sunod na tanong ni Kuya Lee pero hinila lang ako ni Young Min away from Kuya Hyun Seong kaya nabitawan ko din kamay ni Min Wo but got a back hug from Youn Min.

"Just shut up. We just want to be bestfriends so you we can be sweet like before without any malice," sabi niya while resting his head on my shoulder. I smiled. Tama nga naman.

They sighed and we went to the living room.

Ngayon na alam na nila na hindi n ako nililigawan ni Young Min, gumaan ang pakiramdam ko kasi ayaw kong may tinatago sa kanila because they're really precious for me. I guess I have to reveal something too. Here it goes.

Sure Is Tough (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon