Our Asymptotic Love Story (Published by Bookware Publishing)

Kabanata f(x - 7)

[Kabanata 7]

Our Asymptotically Love Story 

( page 28 - 46 )

Ikatlong Kabanata: 

Filipinas 1688

"Lumeng" tawag ni Fidel dahilan para mapatingin muli sa kaniya si Salome.

"A-ano po iyon Senor?" maagap na tugon ni Salome, ginagawa niya ang lahat upang hindi mahalata ni Fidel ang kaba na pilit niyang tinatago sa kaniyang loob.

"Marahil ay mahalaga ang iyong patutunguhan dahilan upang magpabasa ka sa ulan ng ganiyan" tugon niya, Natauhan muli sa Salome nang maalala na kailangan na pala ng kaniyang ama ang gamot na dala niya.

"I-ipahpaumanhin niyo po Senor ngunit kailangan ko na pong tumuloy----" hindi na nagawa pang magsalita ni Salome dahil biglang may payat na matandang lalaki ang kumakaripas ng takbo papunta sa kanila. hawak-hawak nito ang sumbrerong nasa ulo na gawa sa banig.

"Senor Fidel! Senor Fidel! Pasensiya na ho, hindi na makakapagbiyahe pa ang aking anak dahil inaatake na naman ho siya ng hika kung kaya't ako na lamang po ang papalit muna sa kaniya ngayon" ani ng matandang lalaki. Agad namang nagbigay galang si Salome sa matanda at binati ito nang makilala niya na ito ay si Mang Berto.

"Magandang hapon po Mang Berto"

Gulat namang napatingin sa kaniya si Mang Berto at napatingin ito kay Senor Fidel, "S-salome... Ano ang iyong ginagawa rito sa labas? sa gitna ng ulan" nagtatakang tanong ni Mang Berto, balak niya muling tingnan si Fidel ngunit nangangamba siya na baka mahalata nito ang paghihinalang nabubuo sa utak niya.

"N-nasugat daw po ang binti ni itay ngayon habang binabaybay nila ang ilog tangis, kung kaya't ako po paparoon sa kanila upang dalhin ang gamot na ito" nag-aalalang tugon ni Salome habang yakap-yakap ng mahigpit ang palayok na dala-dala niya, at ang coat na iniabot ni Fidel ay nakasabit sa kaliwang braso niya.

Gulat namang napatingin si Fidel sa kaniya, "Mahalagang maihatid ang gamot na iyan sa iyong ama" tugon nito at bakas din sa mukha nito ang pagkabigla at pag-aalala. "Mang Berto, maaari na bang makatakbo ang kabayo?" tugon pa nito, agad namang nagtungo si Mang Berto sa kalesa na nakaparada sa likod ng puno ng Malabulak. Marahan niyang hinila ito, noong una'y pumiglas pa ang kabayo ngunit nang maglaon ay sumunod na rin ito.

"Maaari na ho Senor" tugon ni Mang Berto, Humakbang naman si Fidel papalapit kay Salome "Maaari ba?" tanong nito at akmang kukunin ang palayok sa yakap-yakap ni Salome, Nagitla naman ang dalaga at napayuko ito dahil sa hiya, marahan naman niyang iniabot ang palayok kay Fidel at nag-iingat silang dalawa na hindi magdikit ang kanilang mga daliri. Dahil hindi nararapat na magdikit ang kanilang mga balat lalo na't sila'y dalaga't - binata na, at bukod doon ay may ibang tao na nasa paligid nila.

Nang makuha na ni Fidel ang palayok kay Salome na naglalaman ng katas ng bayabas ay inilagay niya ito sa katapat na upuan ng kalesa. Bago pa makaangal si Salome ay nagsalita na ang binatang Kastila. "Marapat lamang na madala mo na ang gamot na ito sa iyong ama sa lalong madaling panahon" tugon ni Fidel at bumaba na ito sa kalesa nang mailagay na niya ng maayos ang palayok rito.

"N-ngunit S-senor---"

"Mang Berto, ihatid mo na muna si Lumeng sa kaniyang ama sa ilog tangis" patuloy pa ni Fidel, "H-hindi ho ba kayo sasama Senor?" gulat na tanong ni Mang Berto, napailing naman si Fidel.