[Kabanata 14]
"I can't breathe
When my heart is broke in two
There's no beat
Without you"
-Westlife (I don't wanna fight no more)
Seriously Ngets? ipagpapalit mo ang gala natin diyan sa sir nathan mo?
"Anong Sir Nathan? Para to sa tutorial session noh, Wag ka ngang ano diyan" reklamo ko pa habang sinusuot ang sneakers ko at eto si Jen hanggang sa phone hindi pa din ako tinatantanan. "Si Arthur na lang yayain mo mag-sine, gagawin niyo lang naman akong third wheel eh" habol ko pa at inilapag ko na yung phone sa study table namin ni Alex dito sa kwarto at ni-loud speaker ko na lang yung phone ko para hindi ko na kailangan pang itapat sa tenga ko.
Wala na kami! as in W-A-L-A na...
"Pupusta ako ng isang libo magkakabilikan din kayo... mamaya, tsaka si Iryn at Leana na lang ang yayain mo" pang-asar ko pa at inayos ko na ang buhok ko at itinali ito pagilid. nakasuot ako ngayon ng jumper dress with white shirt sa loob. pinartneran ko din ng sneakers na kulay white.
It's all over na! ayoko na pagod na kong intindihin at patawarin siya ng paulit-ulit... Teka nga! bakit napunta sa'kin ang usapan? ikaw talaga palagi mo na lang iniiba ang usapan pag napupunta sayo... tinext ko na si Iryn at Leana, busy daw sila eh
"Ewan ko sayo panget, aalis na ko, di ako makakareply hanggang hapon" sabi ko pa sabay kuha nung salamin sa gilid at naglagay ako ng kaunting pulbos at lip tint. Hindi ako marunong mag-make up at kapag nilagyan ako ng make-up nagmumukha lang akong clown kaya hanggang polbo at lip tint na lang ako. Ito lang ang kaagapay ko para magmukhang tao.
Hanggang hapon? Ang tagal niyo namang magkasama ni Sir Nathan! Iba na yan ah! Hoy ngets baka kung anong---- Wag mong isuko ang Bataan!
"Adik ka talaga! Tigilan mo na nga ako" reklamo ko pa pero hindi ko mapigilan ang tawa ko kasi nakakainis talaga to si Jen dinudumihan ang utak ko! Hay nako!
Saan ba kayo pupunta?
"Sa Bataan---Ayy Este! basta secret, baka sundan mo pa kami" pang-asar ko pa sa kaniya, narinig ko namang napasigaw siya sa inis sa kabilang linya haha! tumayo na ako at kinuha ko na rin yung sling bag ko. "Bye na, aalis na ko"
Hoy ngets kilala kita wag kang bibigay diyan kay Sir Nathan ah!
"Opo Opo Nay" tugon ko sabay end nung call. Kahit kelan dinaig pa talaga ni Jen si mama sa kakasermon sa'kin. Inilagay ko na sa bag ko yung phone ko at humarap muli sa salamin.
Ayan mukha na akong... tao.
Lumabas na ako sa kwarto, naabutan ko namang nakaupo si Alex sa sofa na parang hari habang nanonood ng NBA at kumakain pa ng popcorn. nagtungo na ako sa kusina para mag-paalam kay mama. naabutan ko namang naglilinis siya ng ref. "Ma alis na ko" paalam ko sabay halik sa pisngi niya.
"Saan nga ulit ang lakad mo anak?" nagtataka niyang tanong at tiningnan pa ako mula ulo hanggang paa. "Sa school ma, last session na namin ngayon para sa competition sa wednesday" paliwanag ko pa, pinaalam ko naman na ito kay mama last week pa pero nakalimutan na pala niya.
"Ahh... Yun bang kay Sir Ethan---"
"Nathan po Ma, Sir Nathan" ulit ko, napangiti naman si mama yung parang nang-eecheos. Teka! bakit ganiyang makatingin at makangiti si mama?
BINABASA MO ANG
Our Asymptotic Love Story (Published by Bookware Publishing)
Historical FictionPrequel of "I Love You since 1892" Pilit hinahanap ni Aleeza ang mga kasagutan sa mga kakaibang panaginip at pakiramdam na nararanasan niya sa tuwing bumubuhos ang ulan at sa tuwing nakikita niya ang estrangherong naghahatid ng magkahalong saya at l...
