[Kabanata 40]
"So as long as I live I'll love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white"-Westlife (Beautiful in White)
"Hindi mo ba talaga ako nakikilala?" ulit niya pa sabay hakbdang papalit sa akin dahan-dahan niyang inilapit ang bibig niya sa tenga ko. "Ako ito... Olivia" tugon niya. sinubukan ko pang kumawala sa pagkakahwak niya pero nagulat ako nang bigla niyang hawakan yung kabilang braso ko dahilan para makaramdam ako ng kakaibang lamig at takot na hindi ko pa nararanasan sa buong buhay ko.
"Bhava Tanha"
Hindi!
Naalimpungatan ako nang biglang may humawak sa balikat ko. "Anong nangyari? Hijo" narinig ko ang boses ni mama at nang imulat ko ang mga mata ko naramdaman ko na lang na nagmamadaling tinatanggal ni Sir Nathan ang seatbelt ko, lumabas siya ng kotse saka binuksan ang pinto sa gilid ko kung saan nakadungaw si mama at Alex.
"Na-stranded po kami sa Casaysay church, sandali ko lang siya iniwan doon para maghanap ng tao sa paligid pero pagbalik ko wala na siyang malay sa labas ng simbahan" sagot ni Sir Nathan at naramdaman ko na lang na binuhat na niya ako papalabas ng kotse papasok ng bahay.
Parang tumitibok ang ulo ko at sa tuwing sinusubukan kong imulat ang mga mata ko nanlalabo ito. Sinubukan ko ring magsalita pero walang boses na lumalabas sa lalamunan ko, parang nananuyot ito. Sa huling pagkakataon, bago ko ipikit ang mga mata ko narinig kong nagsalita si Alex.
"Sir, I have something to tell you" tugon ni Alex habang seryosong nakatingin ng diretso sa mga mata ni Sir Nathan.
Kinabukasan, tanghali na nang magising ako sa mga boses ng taong nag-uusap sa labas ng kwarto. Dahan-dahan akong bumangon at naabutan ko sila Jen at Leana na malungkot na nakaupo sa salas habang hinihimas ang likod ni mama.
"Saang hospital siya dinala? Nakatawag na ba si Iryn ng taxi sa labas?" nagpapanic na tanong ni Jen. Hindi ko alam pero parang bigla akong kinabahan nang marinig ko ang pag-uusap nila.
"A-anong nangyayari dito?" tanong ko. Gulat naman silang napalingon sa'kin, agad akong lumapit kay mama na ngayon ay umiiyak at parang mahihimatay. "Ma, ano bang nangayayari? Bakit----" hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil biglang hinawakan ni Jen ang kamay ko dahilan para mapalingon ako sa kaniya.
"M-may nangyaring masama kay Alex, nasa hospital siya ngayon" diretsong sagot ni Jen, parang biglang nanigas ang buong katawan ko at napabagsak sa sahig. Hindi pwede! Bakit nangyayari 'to?!
Mag-iisang linggo nang comatose si Alex dito sa hospital kung saan siya dinala. Ayon kay Lily na siyang kasama niya kaninang umaga. Ihahatid lang daw siya ni Alex pauwi sa bahay nila dahil kakatapos lang ng practice nila sa theater play na nag-umpisa ng 6 am hanggang 10 am. Habang naglalakad daw sila sa kahabaan ng kalsada papunta sa bahay nila bigla na lang daw sumulpot ang isang kumakaripas na motorsiklo at pinagbabaril sila, bigla daw siyang niyakap ni Alex dahilan upang tamaan ito ng bala sa ulo, tiyan at binti.
Napatitig na lang ako kay Alex na mahimbing pa ring natutulog ngayon dito sa hospital. Ako muna ang magbabantay sa kaniya ngayon dahil umuwi muna si mama para kumuha ng mga panibagong gamit at damit. Sabi ng doctor, nasa critical pa ang kalagayan ni Alex kaya mukhang matatagalan pa bago siya magkaroon ng malay.
Tatlong katok mula sa pinto ang dahilan para matauhan ako. Kasunod niyon ay bumukas na ang pinto, napatayo ako nang makitang si Sir Nathan pala iyon. Tumango siya sa'kin habang hawak-hawak ang isang basket ng mga prutas.
BINABASA MO ANG
Our Asymptotic Love Story (Published by Bookware Publishing)
Historical FictionPrequel of "I Love You since 1892" Pilit hinahanap ni Aleeza ang mga kasagutan sa mga kakaibang panaginip at pakiramdam na nararanasan niya sa tuwing bumubuhos ang ulan at sa tuwing nakikita niya ang estrangherong naghahatid ng magkahalong saya at l...