Իմ նոր կյանքի սկիզբը...
Պատմությունը որոշ չափով իրական է։ Սիրային պատմություն երկու դպրոցականների միջեւ որը ունենում է շատ կարճ բայց գեղեցիկ կյանք։ Գործողությունները շատ արագ են զարգանում
Մոտենում է կիսամյակի վերջը և այս օր մեր նրա խմբի հետ միասին տանում են ճամբար: Ես երկար եմ պատրաստվել և ընտրեմ եմ ձմեռային ամենագեղեցիկ զգեստներս: Մենք պետք է գնանք քոլեջ և այնտեղից մեզ կտանեն ավտոբուսներով: Ես ուզում էի դուրս գալ և հանկարծ ինձ նամակ եկավ Գագիկից: G. Ես էլ եմ գալիս: Ժ. Ինչի համար? G. Լուսինեի դիմակը պատռելու: Ժ. Ինչ ծիծաղելի բառեր ես օգտագործում: Ինչ է նա արել? G. Ամեն ինչ կիմանաս Այս օր: Արագ դուրս ար չուշանաս: ժ. Լավ արդեն գալիս եմ: Ես գնացի քոլեջ: Երևի ամենաառաջինն էի եկել: Ես ծխի հոտ էի առնում և վախեցա: -Ես այստեղ եմ,- ժպտալով և ինձ մոտենալով ասաց Արամը: -Դու խելագար ես? ես վախեցա: -Ներիր բայց դու ես ասել, որ այդպես անեմ,- ծխախոտի ծուխը իմ կողմ փչելով ասաց նա:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Մի արա: -Ինչու? -Ես ծխախոտի ծխից ալերգիա ունեմ և հիմա կվատանամ: -Ներիր ես ես չգիտեի: Արագ ծխախոտը հանգցնելով ասաց նա: Մենք արդեն պետք է շարժվեինք իմ կողքին նստած էր իմ կուրսեցիներից մեկը՝ Միլենան: Մենք բոլորս նրան Միլ կամ Հարու ենք ասում նա գեղեցիկ դիմագծերով աղջիկ է: -Ժաս ինչ կա սիրելիիցտ? -Լավ լռիր, չէ որ նա այստեղ է: - Նա մեզ է մոտենում: -Սուս,- Թրաշամանուկը համարյա մեր դիմաց էր նա մոտեցավ մեզ, իմ սիրտը պայթում էր: -Կարող եմ այստեղ նստել: -Հա, հա իհարկե: -Ոչ չես կարող,- ասացի ես Միլենի թևից բռնելով: - Ժաս թող նստի,- ժպտալով ասաց Միլենը ու գնաց,իսկ ես կամանց ասացի. -Ատում եմ քեզ: - Ինչ-որ բան ասացիր? -Ոչ: Ես պատրաստվում եմ մոտակա 2 ժամը քնեմ,մնացած 1 ժամնել պատոհանից եմ նայելու, այնպես որ՝ իզուր եկար: -Ոչինչ կարևորը ես քո ներկայությունը կվայելեմ: - Ok...Բարի գիշեր: Եթե ուզում ես ականջակալներիցս մեկը վերցրու: Ես քնած էի ու արդնացա, երբ արամը թփթփացնում էր իմ ուսին: -Ինչ? Հասել ենք? - Չէ նայիր այնտեղ: Դա Լուսինեն էր նա առանց ամանչելու բոլորի առաջ գրկել էր Յուրիին: - Հիմա հասկացար, թե մենք ինչ ինկատի ունեինք,- ես ոչինչ չասացի գլուխս թեքեցի ու սկսեցի արտասվել: -Ինչ եղավ? Դու ոչինչ չես արել:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Գիտեմ: Հասկանում ես ուղակի... երբ չես կարողանում մտքերտ խոսքերով արտահայտել սկսում ես արտասվել: - Հասկանում ես, երբ մարդը չի խոսում դա չի նշանակում որ նա ոչինչ չի նկատում: ԺՊՏԱ
