Սա երազ է....

Մաս14 Մարտի 9

Այս օր մարտի 9 է: Ես ստացել եմ տարբեր շնորհավորանքներ, բացի մեկից, դա ինձ համար շատ կարևոր էր, բայց մեր վերջին խեսակցությունը բաժանեց մեզ:

Արամը լսում էր իր ընկերոջը Մինասին և Մինասը նրան երկընտրանքի առջև էր կանգնեցրել, կա՛մ ես, կա՛մ նա,: Ես Արամին ասացի, որ ինձ համար կարևորը իր որոշումն է, եթե ես լինեի նրա փոխարեն կնտրեի այն մարդուն ով ինձ համար թանկ է, ասացի որ, ընկերը թանկ է, իսկ սերը կյանք է, իսկ լավ ընկերը կյանքից էլ թանկ է: Նա պատասխանեց, որ համաձայն է և ես ասացի որ լավ մնա:

Դե ես նոր մտերիմ ընկեր ունեմ նա Սուրենն է, նա ինձ համար մեծ եղբայր է: Վերջերս Սուրենը ինձ ասեց որ նրա հետ իմ մասին են խոսել, նա ինձնից է հետաքրքրվել:

Ես որոշեցի գնալ գրադարան մի 2 գիրք կարդալու: Դե իհարկե նրան այնտեղ պետք է հանդիպեյի: Ես ինքս ինձ հետ խոսում էի:

-Դե ժաս, ինչ գիրք կարելի է այս օր ընթերցել? Մի գուցե նվիրվելու արվեստը? Ըմմմ չէ շատ դրամմատիկ է, մի գուցե Դիսպերսյա, իսկ եթե Շահմարի առեխծվածը:

- Մի գուցե, չգտնված երիցուկները:
-Շատ դրամմատիկ է, դա ավելի լավ է դու կարդաս:
-Պահը չկորցրիր կծելու համար:

Հա իհարկե, բոլորը ստանում են իրենց արժանի պատասխանը:
-Բարև:
-Բարև:
-Ըըըը ինչպես ես?
-Հիյանալի, իսկ ինչու?
-Դե չգիտեմ:
-Պարզ է, լավ ես գնամ:
-Ժաս, հիշում ես?
-ԸԸԸ ինչի հետ ես?
-Մենք առաջին անգամ, երկար զրույց ունեցել ենք գրադարանում:
-Հա ու ինչ?
-Լավվվվ, ոչինչ:

-Լավ,- իհարկե ես ամեն ինչ հիշում էի բայց ես ուզում էի արհամարել նրան,- ուրիշ հարցեր կան?

-Ոչ:

-Լավ, ցտեսուէյուն, ես ուշանում եմ:

-Լավ,- ես պտտվեցի մի քանի քայլ արեցի, իսկ նա ասաց,- ըըը Ժաս.

-Հա, լսում եմ Արամ:

-Շնորհավոր մի ամսյակ:

- Հա շնորհակալություն:

-Ժաս կգաս զբոսնենք, առաջին ժամը դասի չնստենք?

-Ոչ, ես պետք է դաս պատասխանեմ:

Ես նրան թողեցի գրադարանում ու գնացի, դասի: