Eva pov.
Ik scroll door mijn contactenlijst en mijn vinger blijft hangen bij de naam Wolfs. Zal ik hem bellen om te vragen of hij me komt halen? Of toch maar gewoon een taxi nemen? Twijfelend druk ik zijn naam in en klik op het bel-icoontje. De telefoon gaat 3 keer over, dan wordt er opgenomen. "Met Wolfs." Hoor ik hem aan de andere kant van de lijn luid zeggen. "Met Eva." Zeg ik voorzichtig. Zijn stem wordt meteen zachter. "Moet ik je komen halen Eef?" Hoor ik hem lief vragen. "Ja." Zeg ik en snel verbreek ik de verbinding. Ik moet me inhouden om niet heel hard te gaan huilen. Kan ik hem nog wel vertrouwen? Wolfs zou dat toch nooit doen, toch? Toch? Ik kijk de beer die Marion voor me had meegenomen vragend aan. Hij heeft zo'n schattig truitje aan waar 'Sterkte!' op staat. Natuurlijk geeft hij geen antwoord. Ik weet echt niet meer wie ik kan vertrouwen. Maar Wolfs is toch eerlijk? Heeft hij ooit gelogen? Hij heeft me wel in de steek gelaten. Na alles wat er was gebeurd begrijp ik dat wel. Dat is toch normaal? Én hij is teruggekomen, dat zegt toch al genoeg? Zo lig ik 10 minuten te piekeren als er op de deur wordt geklopt. Langzaam gaat hij open alleen is het nu niet Marion's gezicht dat verschijnt, maar dat van Wolfs. "Eef...." Zegt hij alleen maar. Hij loopt naar me toe en aait me teder over mijn wang. Ik kijk hem aan. "Zullen we naar huis gaan?" Vraag ik en ik wil overeind komen, maar Wolfs houdt me tegen. "Wacht, ik help je wel even." En voorzichtig helpt hij me rechtop te komen. Er gaat een pijnscheut door me heen en even verkramp ik. Maar Wolfs wacht even en het trekt weer weg.
JE LEEST
Liegen
FanfictionDit is een nieuw verhaal! Het begint waar seizoen 6 aflevering 5 (van Flikken Maastricht) is gestopt. Er komt lekker veel Fleva in voor, dus ik hoop dat jullie het leuk vinden! Ik zal proberen iedere dag een deel te plaatsen! Lees zeker ook mijn and...
