Liegen

Deel 15

Eva pov.

Ik hoor Wolfs met zijn sleutel in het slot morren. De deur zwaait piepend open. Nu is hij in de gang, ik hoor hem hijgend ademhalen. Hij hangt zijn jas aan de kapstok en dan loopt hij de keuken binnen. 'Eva, godzijdank!' Hij slaat zin armen om me heen. Ik voel zijn borstkas op en neer gaan. Voorzichtig sla ik mijn armen ook om hem heen. Naar mijn mening laat hij veel te snel weer los en loopt naar de kast, hij haalt er een fles Whiskey uit en schenkt het in een glas. Dan gaat hij weer aan tafel zitten en kijkt me aan. 'Eva... Ik moet je iets vertellen.' Het wordt een beetje wazig voor mijn ogen, ik wankel en grijp de tafel vast. Gaat hij nu vertellen dat hij het gedaan heeft? Mijn hoofd tolt en de kamer begint steeds sneller om me heen te draaien. Dan voel ik Wolfs koude hand die mijn arm vastpakt. 'Eva, wat is er? Gaat het wel?' Langzaam begint de kamer minder snel te draaien en ik ga voorzichtig op een stoel zitten. 'Eva... Daan de Vos is terug. Hij is weer op vrije voeten.' Nu begrijp ik er helemaal niks meer van. Waar gaat dit heen? Wat is hier allemaal aan de hand? 'De man die... Je weet wel die man.' Hij durft het niet uit te spreken. 'De verkrachter.' Zeg ik en opeens ben ik heel moe. Ik heb het uitgesproken, er is één last van mijn schouders gevallen. Het is gebeurd. Het begin van het verwerken van wat er is gebeurd is begonnen. 'Hij heeft bekend.' Zegt Wolfs. 'Én hij heeft ook bekend samengewerkt te hebben met De Vos. Hij werd bedreigd en onder druk gezet. Het spijt hem heel erg en hij wil je heel graag zijn excuses aanbieden, maar ik heb hem meteen gezegd dat dat niet gaat gebeuren.' Mijn hoofd tolt van alle informatie die ik zojuist heb gekregen. Daan de Vos is vrij, de verkrachter wilde mij niet verkrachten?! Ik wil het uit zijn ogen mond horen. Geloof ik het? Geloof ik het echt? Ik moet het weten! 'Wolfs, ik wil naar hem toe.' Zeg ik. Wolfs kijkt me aan.