Liegen

Deel 16

Eva pov.

Het is ondertussen al een maand later, de geheimen tussen Wolfs en mij hangen nog steeds in de lucht. Maar vandaag mag ik Hem gaan bezoeken in de gevangenis. Hij hoeft maar een jaar te zitten, dat komt omdat De Vos hem onder druk heeft gezet. Wolfs wacht nu op me in de auto dus ik loop snel naar hem toe. 'Weet je het zeker, Eef?' Vraagt hij me. Ik knik en hij start de auto, na een kwartiertje zijn we er al en ik stap uit. 'Over een uur sta ik hier weer om je op te halen. Als er iets is moet je me bellen!' Zegt hij en dan rijdt hij weg. Ik blijf alleen achter op de parkeerplaats. Mijn knieën knikken en mijn mond voelt kurkdroog aan. Maar ik weet dat ik het moet doen. Ik wil het echt weten! Ik begin richting het hoofdgebouw te lopen, verbaas dat ik mijn benen voor elkaar kan zetten. Ik meldt me bij de receptie en wordt door de detectiepoortjes en andere beveiliging geleid, maar ik krijg er amper iets van mee. Het enige waar ik aan denk is dat ik Hem dadelijk weer te zien krijg. Ik vraag me af of hij net zo zenuwachtig is als ik ben. En dan sta ik opeens voor de deur. De bewaker voor me houdt de deur open en ik loop naar binnen. Meteen zie ik Hem zitten bij het raam, hij staart naar buiten. Dan kijkt hij op en knikt naar me. Ik loop naar de tafel en ga tegenover hem zitten, bang dat mijn benen het gaan begeven. We staren elkaar heel lang aan zonder iets te zeggen. Ik lees het verdriet om wat hij heeft gedaan in zijn bruine ogen, ik kan bijna niet geloven dat hij degene was die me dit heeft aangedaan. Hij schraapt zijn keel en dan hoor ik een verrassende helder geluid uit zijn keel komen. 'Het spijt me.' Zegt hij.

Wat vinden jullie ervan? Ik vind het leuk als jullie reageren, dus laat maar weten of je nog tips of tops hebt!