Liegen

Deel 17

Dat was het enige wat hij heeft gezegd. 'Het spijt me.' Niet meer, niet minder. Maar het waren niet zo maar woorden die hij uitsprak, ik zag de pijn in zijn ogen om wat hij had gedaan. Wolfs heeft me verteld dat hij bekende dat De Vos meekeek toen hij bezig was en dat hij echt niet anders kon. Zelf kan ik me helemaal niks meer herinneren van wat er gebeurd is. Ik heb het verbannen uit mijn gedachten denk ik. De rest van de tijd hebben we elkaar alleen maar ongemakkelijk aangestaard, maar ik voelde wel iets. Ik weet niet het was. Maar het enige dat ik nu wil is naar huis. Ik ben zo moe. Ik loop de zware deuren door en adem de buitenlucht in. Ik kijk om me heen om te zien of Wolfs er al staat, maar ik zie hem niet. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. Kwart over vijf en hij zou er om vijf uur zijn. Waar is hij gebleven? Wat is dit? Ik toets zijn nummer in, maar na vijf keer overgaan nog steeds geen gehoor. Dan maar de voicemail inspreken. 'Wolfs, waar ben je, man? Ik sta hier al een kwartier te wachten?!' En ik ga op een stoepje zitten, geen idee wat ik moet doen. Ik krijg dat gezicht van Hem niet meer uit mijn hoofd, het was zo... zo. Ik kan het gewoon niet omschrijven. Maar die pijn in zijn ogen was gewoon niet om aan te zien, het liefst wilde ik hem omarmen. Hem dicht tegen me aandrukken en zeggen dat het goed zit. Maar dat deed ik niet. Eva, waar ga je heen met je gedachten. Dit slaat helemaal nergens op! Hij is een verkrachter! Een verkrachter, Eva! Ik sta op en begin rusteloos op en neer te lopen voor de ingang van de gevangenis. Ik heb heel erge honger en ik ben super moe. Waar blijft hij nu?! Ik ben er helemaal klaar mee en probeer hem weer te bellen. Hij neemt niet op. Dan SMS ik hem dat ik met de bus ga. Ik loop naar de bushalte en kijk wanneer de volgende bus komt. Over 3 minuten, dat komt goed uit. Als ik meer dan een uur later thuis kom, ga ik vermoeid op de bank liggen. Ik heb geen puf meer om te koken en smeer maar gewoon een paar boterhammen, want honger heb ik wel. Waar is Wolfs toch? Hij zou me toch ophalen?! Hij zal straks wel komen.