Liegen

Deel 12

~De volgende ochtend~

Als in een waas stormt Wolfs naar binnen. "Eva!!!" Schreeuwt hij. "Eva!!!" Hij denkt alleen maar aan Eva. Waar is Eva? Als er maar niks met haar is gebeurd! Hij gaat alle kamers langs en iedere keer hoopt hij Eva daar aan te treffen, maar iedere keer weer is ze er niet. Iedere keer wordt zijn hoop kleiner, als ze hier was had ze toch allang teruggeroepen? Hijgend blijft hij voor de laatste deur die nog over is staan. Heel even vlamt de hoop op, hij maakt de deur open en kijkt om de hoek. Niemand. Verslagen zakt hij op de grond. Waar is Eva? Denkt hij hopeloos. Waar is ze? Waarom ben ik er niet voor haar op de momenten dat ze me nodig heeft? Hij hoort voetstappen de trap op komen... Daar komt iemand van de politie Amsterdam. Een of andere agent die net de politieacademie heeft afgerond. Waarschijnlijk wilde niemand hem zien. "Meneer uhmmm." Zegt hij. "Wolfs." Zegt Wolfs vermoeid. "Meneer Wolfs, er is beneden nog een geheim luik, waarschijnlijk naar een kelder. Misschien moeten we even gaan kijken." Zegt hij. Meteen springt Wolfs op en rent naar beneden, hij hoort dat de agent achter hem aankomt. "Waar is het?" Vraagt hij aan de agent. De agent wijst naar de keuken en Wolfs loopt achter hem aan. Hij probeert het luik open te trekken, maar het lukt hem niet alleen. Het is te zwaar. Snel schiet de agent hem te hulp en samen trekken ze het luik open. Als het open is ziet hij een donker gat. Er komt een walm naar boven die hij niet goed kan plaatsen..... Verrotting, er liggen hier een lijk te verrotten! "Eva?!" Schreeuwt hij. Maar hij hoort alleen zijn eigen echo die weerkaatst tegen de wanden van de geheime kelder. De agent geeft hem een zaklamp aan en Wolfs laat zich voorzichtig in het gat zakken. Hij knipt de zaklamp aan en schijnt om zich heen. Achter in de kelder ziet hij een lichaam op de grond liggen. Langzaam loopt hij ernaartoe en zijn voetstappen galmen door de kelderruimte. De bruine haren liggen als een waaier om het hoofd heen. Een beklemmend gevoel overvalt hem. Ligt Eva daar te verrotten?  Nog een stap en dan is hij er. Is het Eva? Voorzichtig gluurt hij naar het lijk. Een zucht van opluchting gaat door hem heen. Het is Eva niet. Maar meteen komt er een nieuwe vraag in hem op. Waar is Eva dan?