My Sadist Soulmate

CHAPTER 16

Kellmer's POV

Ngiting-ngiti ako habang naglalakad papunta sa room namin. Kaya kada may madadaanan akong babae, ewan feeling yata nila nginitian ko sila at nanlalaki ang mata. O kaya naman di sila makapaniwala na nakangiti ngayon ang prinsipe nila. Eh laging nakabusangot ang mukha ko. Lagi akong badtrip. Lagi akong mukhang pissed-off.

Di ko din alam basta feeling ko, nakaganti na ako kay ampli.

At thank goodness, nag-goodbye na ako sa saklay ko.

Pagpasok ko ng room, binati agad ako ng mga kaklase ko. At nagulat din sila nung nginitian ko sila.

"Mukhang good mood ka ngayon Kuya ah!" Nakangiting sabi ng kapatid ko.

I grinned. "Ganun talaga."

Bigla namang umepal si Kian.

"Ulul! Anong ganun talaga? May nangyari eh. Alam ko. Tsk." Nakangising sabi ni Kian. Lakas talaga ng instincts ng lalaking 'to.

"Mamaya ko nalang ikkwento, dude." Nakangiting sabi ko sa kanya.

Tinanguan nya ako at bumalik na sa seat nya dahil dumating na ang teacher namin.

Agad na hinanap ko si ampli pero nakita kong bakante ang seat na katabi ni Kallix which is yung seat ni ampli. Nandun naman yung dalawa nyang kaibigan pero sya wala dun.

Nag-shrugged nalang ako at nag-focus sa lesson.

Discuss.

Discuss.

Break.

Nung breaktime na, gusto kong tanungin sina Pristine at Andra pero baka sabihin nila na hinahanap ko si ampli. Which is-err nagtataka lang ako kung bat sya wala. Alam ko ang ugali ni Pristine dahil simula 1st year high school ay kaklase ko na sya. At tss, OA talaga sya at laging binibigyan ng meaning ang mga walang kwentang bagay.

Kaya I decided not to mention it with them.

Kinukulit pa rin ako ni Kian at si Kallix naman ay nacucurious na din. Pero pinagtaasan ko lang sila ng kilay. Ngayon lang ba talaga ako naging ganito? As in yung nangyayari sakin ngayon? Tss.

Halos kasabay naming tatlo sina Andra at Pristine. Nasa kabilang side sila at medyo nauuna sila. May pinag-uusapan sila pero di ko marinig.

Nang papasok na sila nang room, tumigil sila. At dahil nauuna sila samin, napatigil din kami dahil nakaharang sila sa pinto.

Medyo malayo pa naman yung kabilang door ng room kaya nag-excuse nalang kami sa kanila pero nag-sshh lang si Pristine at si Andra naman ay may kausap sa phone. Dahil malapit kami sa kanila at rinig namin ang sinasabi ni Andra sa kausap.

"She's what!?" Biglang napasigaw si Andra na di namin ineexpect. Dahil di naman OA si Andra sa pagkakakilala ko sa kanya.

"Nasan sya?! Tell me!?" Nagpapanic na sabi ni Andra.

Ini-loud speaker nya yung phone nya. Para din siguro marinig namin. At di kami tsimoso, parang gusto din iparinig ni Andra samin.

"She's not feeling well at nahihirapan pa rin syang huminga kaya I decided na iconfine muna sya kahit may sarili syang hospital room sa bahay. I'm on my way sa school nyo para dalhin ang excuse letter." Sabi ng nasa kabilang line at ibinaba na ang linya.

Guilt flooded me. I know na Kuya ni ampli yon.

Sht. Bat di ko naalala na may asthma sya!?

At ang ngiting-ngiti kong mukha ay napalitan ng guilt at pag-aalala.