DUAM'DI KÂBE

(17.)KABULLENİŞ.

Hâlâ kapıda bana öfkeyle bakan adama bakiyordum ne olmuştu da bu kadar öfkelenmişti anlamıyorum hem zaten umrumdada değil ama korkuyordum tabiki de bana zarar vereceğinden değil ama içimde anlamdiramadigim  bir korku.
Var.
gözlerini benden çekip yengeme baktı ve ardından ayakkabilari ile içeriye girdi yada daldı demek daha doğru olur çünkü yanimdan geçerken beni kenara itip girmişti bende hemen toparlanıp arkasından gittim.

"Nerde lan o."

Kimden bahsediyordu bu adam bende artık sinirlenmeye başlamıştım, sonra biranda yüzünü bana dönerek.

"Nerde dedim."

Bağırarak konuşuyordu ve ben hem sinirlenmiş hem de korkuyordum gözleri ateş fışkıran adama.
Kısık bir sesle

"Kim."

Diyebildim.
Ama o benim cevabimla daha çok sinirlenmişti.
Biraz daha bana yaklaşarak gözlerimin içine baktı ama öyle bir baktiki gözlerinin içinde bana karşı hayal kırıklığı vardı, ama ben ne yapmıştım da hayal kırıklığına uğramıştı.

"Ben senin durumuna üzülürken, ben sensiz kalmaktan korkarken sen.
Sen kalkıp evlenmeye mi karar verdin."

Önce sesi fısıltı halinde çıkmış olsa da sonradan, bağırarak .
Sanki yüzüme haykırarak söylemişti.
Ama ben hâlen anlamıyor dum neler olduğunu kim evlenmeye karar vermiş benimi kast ediyordu acaba ama ben.

"Bakma bana öyle."

"B ben neyden bahsettiğini anlamıyorum,"

Gerçekten bilmiyordum neden bu kadar sinirlendi neden bu kadar öfkelendi gerçekten bilmiyorum
Bana daha fazla yaklaşarak kolumdan tutup dış kapıya doğru sürüklemeye başladı.
Ne yapıyordu bu adam ben gitmek istemiyordum.

"Bırak beni ne yapıyorsun, sana diyorum seninle gelmigcem."

Beni duymuyordu hızla dış kapıya gelince tam cikiyordukki iki amcam göründüler yüzleri önce duzken Ali yi görünce gerilmislerdi ve son olarak Ali nin elinin benim kolumda görmeleri sinirlenmerine yol açmıştı ve patlamaları an meselesiydi.

"Ne yapıyorsun lan sen."

Diyen küçük amcam hızla yanıma gelip beni arkasına almaya çalıştı.
Çalıştı diyorum çünkü Ali kolumu bırakmamıştı bende debelenmekten vaz geçmiştim artık .

"Bırak yeğenimi."

Amcam dişlerinin arasından konuşmuştu diğer amcam ise sakin bir şekilde yanımıza gelip küçük amcamın kolundan tutarak.

"Sakin olun,sende bırak Meryem i."

Amcam otoriter sesi ile konuşmuştu küçük amcam bir adım geri giderken Ali hâlâ kolumu bırakmıyordu ben bir Ali ye bakiyor birde amcama bakiyordum.
Amcam git gide  sinirleniyordu ve sinirlendimi artık gözü hiç bir şey görmez di ve ben bunu çok iyi biliyorum elimi yavaşça Ali bin elinden çekmeye çalıştım ama nafile bana bile bakmiyordu .bu sefer elini biraz sıkmış tim biranda gözleri benim harelerle buluşmuştu ve ben o bakışla erimemek için zor tuttum kendimi çünkü öyle bir baktı ki ne diyeceğimi unutmuştum.
Ama amcam aklıma gelince gozlerimle ona anlatmaya kelimelerle değilde bakışlarımla anlatmaya çalışıyordum, ve evet evet anladı sanki gözlerimden anladı,
Sıkı sıkı tuttuğu elimi bırakması ile boşluğa düştüğümü hissettim ne oluyordu gözlerim kararmaya başlamıştı bir elimle başımdan tutup diğer elimle birden Ali nin kolunu tuttum buna şaşırmış olmalı ki hemen yüzünü bana döndü ama ben daha fazla ayakta duramayacaktim ve tam düşecektimki bir el belimi sarıp yakalamıştı beni gözlerimi yavaşça araladigimda yine Ali ile göz göze geldim ve karanlığa merhaba diyerek gözlerimi kapattım