FORGOTTEN [Book 2]

CHAPTER 6

Author's POV

Bumangon si Kurt dahil sa narinig na malakas na music, na galing sa kapit-bahay. He rubbed his eyes then rose himself up the bed.

Kinuha nya ang binoculars at sinilayan muli ang katabing bahay na pagmamay-ari ng pamilyang Kim. Ang mga magulang ni Jennie.

He suddenly smiled nung nakita nya si Jennie na nagmumuni-muni at kumakanta pa habang sinasabayan ang kanta.

"There's nothing like us, There's nothing like you and me...Together through the storm...There's nothing like us, There's nothing like you and me....Together...Ohhhh~”

Mas lalo syang ngumiti ng marealize nyang kanta nya ang kinakanta ni Jennie. Its his freaking song hit, last year! Damn, Nalulusaw ang puso nya.

"Yes, Jennie. There's nothing like two of us..” Bulong nito sa hangin habang pinagmamasdan parin si Jennie na nagsusuklay habang kumakanta.

Hindi alam ni Jennie na kapit bahay pala nya si Kurt dahil hindi naman ito pala-labas. Napag-isipan din ni Kurt na kunin ang bahay sa tabi nila upang masilayan muli si Jennie.

She took her phone then texted someone, kumunot naman ang noo ni Kurt dahil kung ano-ano ang pumapasok sa ulo nya.

Then, moments later, tumunog ang cellphone ni Kurt at nakatanggap ng isang tawag mula kay Jennie.

Jennie Kim Calling...

|Answer|Decline|

"Yeobuseyo?” Sagot nya.

"Ahm..Kurt, Kakapalan ko na yung mukha ko ha?” Ani Jennie habang nagpapadyak ng parang bata.

Napatawa naman si Kurt dahil nakikita nya ito sa salamin.

"Hmm? Ano yun?”

"P-Pwede ka bang....Uhh....Maimbita sa bahay? Iniinvite ka ni Mommy, for breakfast sana? Pwede kaba?” Aniya at kinagat ang kuko.

He smirked, "Sure! I'm on my way.”

"I'll text you the---”

The line went dead.

Naligo na sya at nag-ayos muna bago lumabas ng bahay at kinatok ang pinto nila Jennie.

She opened the door with all smiles. Hindi alam ni Kurt kung anong gagawin nya the moment she smiled like the sweetest candy.

"Hi, Kurt..”

"Hey.” Sabi ni Kurt habang nakangisi.

Namula naman si Jennie, "ahmm...Pasok ka.”

Tumango naman si Kurt at tinanggal ang sapatos bago pumasok. Pagkapasok nya kaagad ng bahay ay nakita nya kaagad ang nanay ni Jennie.

Tumayo sya at ang-bow, "Annyeonghaseyo. ”
Aniya at inabot ang box ng tissue's bilang regalo.