CHAPTER 12
FLASHBACK
Nag iimpaki ako para sa pag alis ko ngayon. After what happen earlier parang nasabi ko na sa sarili ko Ishould give up! Di naman ibig sabihin na sumuko na ako di ko na siya mahal. I still do love him. SIYA. siya lang talaga. SIYA ang naging buhay ko. SIYA ang pinangarap ko. I did'nt know na magiging ganon ako ka inlove sa isang tao. Na kaya ko pala mag mahal na higit pa kay Daddy at sa sarili ko. It turns out na naging akin siya. Pero di buo. Kasi di ako sa kanya. Papel lang ang pinanghahawakan ko. Akala ko ganon nalang kadali. Di pa pala. Sadyang kulang pala talaga.
Binigay ko na naman siguro ang lahat. Wala na siguro akong panghihinayangan kung dumating man ang panahon na mag tanong ako ng mga "what ifs" siguro naman deserve ko na maging malaya. And I should set him free too. akala ko magagawa ko na ang mga bagay na kasama siya. Di pa pala. Siguro nga di talaga kami ang para sa isat-isa.
Sana maging masaya siya. I will let him go this time. Siya ang asawa na sadista. Di man pisikal ang pananakit niya siguro naman karapat dapat parin ang title niya na yun. He hurt me big time not the physical but in emotional ways. Mas masikit yun.
Siguro nga sa fairytale lang nangyayari ang mga bagay na yun. I always dream na sana dumating ang araw na mahal na mahal niya na ako. Na di niya kaya na wala ako. But I guess it will only just a dream.
I so love him. And forgetting my feelings for him will never happen. Kung sana, dumating man ang araw na yun hopefully maging okay na ako. Sana talaga makalimutan ko na.
I left the the papers that will set him free. Habang tumutulo ang luha ko. Ang bagay na makakapag palaya sa kanya. Matagal ko na tong tinago. Di ko lang alam kung kailan ko magagamit. Ngayon magagamit ko na. ANNULMENT PAPERS. I will never expect na hahabulin pa niya ako. Malaking kahibangan yun kung aasa na naman ako. Alam ko masaya na siya. Alam ko mas sasaya siya pag wala na ako. LIFE is full of great things and bad things.
Mag sisinungaling ako kung sasabihin ko na hindi ako umasa na darating siya. Nandito na ako ngayon sa labas ng bahay namin. Kinakabisado ang bawat sulok. Ang bawat mga pader ang lahat lahat. Hindi ko na kayang baunin lahat nang nandito. Masasaktan lang ako lalo. Ang natutunan ko lang sa buhay ko ngayon ang hindi umasa. Dahil masasaktan ka lang lalo kung patuloy kang aasa. Sabi nila Life is short, Don't make it shorter. I will never forget na naging asawa ako ng isang Atty. Alexis Javier III. And I was ONCE a Mrs. Marvie Jane Javier.
END OF FLASHBACK
Nakayakap ako ngayon kay Alex habang binabalikan ang nakaraan.Pano niya nasabi na asawa niya parin ako? Ano yun di niya pinirmahan ang Annulment papers namin? What a clichie moves I've been through all the pain. And I never want that to happen again. Lahat ng nagyari nOON. Noon na yun, hanggang doon nalang yun. Loving Lexis is a lot of risk. And I don't want to risk anymore. Not even my heart.
"Mom, lob yow." sabi ng baby ko sakin sabay kiss. "I love you too baby" and I kiss him back. Si Alex nalang ang mayroon ako. Di ko hahayaan na pati siya mawala sakin. Sabi nga nila Magkamatayan muna. Oo magkamatayan muna bago niya makuaha o malaman na may anak siya. Wala nga pala siyang anak, akin lang si Alex. Akin lang ang anak ko.
Araw ng lunes at na sa office na naman ako. It's work time. I keep myself busy ng may maaniag ang mga mata ko. Here he goes again. I pretend not to mind him ng paparating na siya sakin.
"I need to talk to you" he said in a firm manner. Fuck you asshole. Talk to my hand. I never give him that satisfaction. Di na ako katulad ng dati. I've learn enough.
"I SAID I WANT TO TALK TO YOU" medyo palakas niyang sigaw kaya napalingon na ako sa kanya. Hindi ko siya binigyan ng kahit anong expression. Magdusa ka! Gusto kung isigaw sa kanya pero di ko ginawa kasi nasa opisina ako nandito mga ka office mate ko. And speaking of officemate napatingin ako sa paligid ko. Lahat sila nakatingin sakin.
YOU SON OF A BITCH! LANGYA KA LEXIS! MAMATAY KA NA!
BINABASA MO ANG
Another Day With My Sadist Husband
RomanceI don't know kung bakit humantong sa ganito. In the first place dapat hindi nangyayari to I can't imagine, why all of this things happen all along ? akala ko pwede na akala ko okay na Pero bakit ganito? Bakit pinapahirapan mo ko ? a...