VANİLYALI DONDURMA Dondurma Serisi-1 (TAMAMLANDI )

Dondurma

Okula geldiğimizde ve Steven arabayı durduğu anda derin bir nefes aldım.
Steven ile daha fazla konuşmak zorunda kalmayacak ve Alice ile vakit geçirebilecektim.

Kapıyı açıp inecekken Steven konuştu.
"Alice bizi biraz yalnız bırakırmısın "
Daha sonra da devam etti.
"Birşey konuşmamız gerek "

"Steven lütfen , konuşmak istemiyorum"
Dedim çantamı sırtıma takarak.
Tam kalkacakken konuştu.

"Emma biraz konuşun "
Bu Alice in kusursuz sesiydi.

Kafamı tamam anlamında salladım.

Kapıyı arkasından sertçe çekip okula doğru ilerlemeye başladı.

Bende kendimi toplayıp konuşmaya başladım.
"Steven , biliyormusun bence annenler haklı "

Stevenın donuk yüzüne karsi devam ettim.
"Ben sana uygun değilim. Daha iyi birilerini denemelisin "

"Emma , saçmalama annemlerin söylediği saçma bir sebepten dolayı ilişkimizi mi bitireceksin ha?"

"Evet Seteven bitmeli bitsin artık"

Dememle elimi tuttu ve kısık bir sesle konuştu.

"Lütfen , yapma biliyorum çok kısa bir zaman geçirdik ama sana fazlasıyla alıştım benim yapmadığım bir şeyden dolayı beni cezalandırma"

Dedi ve elimden narince öptü.
Haklıydı hem ona ihanet ediyor hemde terkediyordum.
Ben böyle acımasız biri olamazdım.
Hem Steven sayesinde Alice ile görüşebiliyorduk.
Ayrılsak kardeşi ile arkadaşlık kurmama sıcak bakmayabilirdi.

"Tamam ama biraz zaman ver bana direkt eski samimiyeti kuramam "

Dedim elimi sakince elinden çekerek.

"Tamam tamam istediğin gibi davranabilirsin teşekkür ederim "
Dedi .

Biraz daha konuştuk ve daha sonra okula ilerledik.

••••••••

Sınıfa girdiğimde Alice in yanında bir kız vardı ve gayet hoş bir sohbet içindelerdi.
Kıvırcık kahve rengi saçları olan bir kızdı. Bana arkası dönük olduğu için yüzünü görememiştim
Çantamı sırama sertçe koyduktan sonra aynı sertlik ile sınıftan çıktım.
Alice bunu mutlaka duymuştur duymasa kesinlikle farketmistir.
Diye düsünerek ilerledim.

Sınıftan çıkıp üst kattaki kütüphaneye girdim ve boş bir masaya oturdum.
Zaten kimsecikler yoktu.

Telefonuma gelen ses ile kurnazca gülmsedim.

Alice: nerdesin Emma ?

Vanilya:bundan sanane

Alice:ne demek sanane
Alice:nerdesin Emma

Vanilya: ara ve bul .

Alice: bekle....

Dedikten sonra telefonu kapattım.ve cebime koydum.
Koskoca okulda beni bulamaz diyemezdim tabiki kimsenin olmadığı 3 yer vardı okulda ; labarotuvar, spor salonu ve kütüphane
Hepsine uğrar ve en sonunda beni bulabilirdi.

Beş dakikanın sonunda kapıda duru halde suratını gördüm.
Yüzünde kurnazca bir gülümseme vardı .

"Bak buldum"
Sandalyeyi düzeltip yanıma oturdu.

"Çok zor değildi "
Dedim ellerimi gögsümde bağladım.

"Trip mi yiyorum acaba "
Dedi kaşları çatılmış halde.

Cevap vermedim öylece durdum.

"Yapma ama Emma "
Dedi ciddiydi.

Yine cevap vermeyince fısıldadı.

"Vanilyaa"

"Vanilya manilya yok Alice hem beni Steven ile konuşmaya zorluyorsun hemde geldiğimde bir kız ile buluyorum seni normal değilmi yaptığım sey "
Diye hışımla çıkıştım

Sessizce bana baktı.

"Steven ile konuşman gerekiyor zaten benim seni zorlamama fırsat tanımadan yapman gerekiyordu konuşacak ve bitirecektin iliskiyi "

Dediği anda kafamdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.
Ayrılmak diyordu.
Ama ben ayrılmamıştım aksine onu affetmiş daha sağlam bir ilişkiye başlamıştım.

"Ayrıldın değil mi ?"
Dedi bir kaşı havada beni test edercesine.

Kafamı sağa sola salladım.
"Hayır "

Birden masadan kalktı ve üstünde kitaplar olan masayı yere devirdi.
"Ben ne için konuş diye ısrar ediyorsam resmen ben barıştırdım sizi "

Dedi ve elleri ile yüzünü sıvazladı.

"Alice sakin ol Steven ile ayrılsaydım seninle görüşemeyecektik "
Dedim masumane bir halde.

"Sence bize engel olabilirmiydi bu sebep"
Dedi ve yüzüme uzunca baktı.
Haklıydi ama riske atmak istemiyordum
Alice 'i her saniye görmek istiyordum.

"Emma en kısa zaman da Steven dan ayrılacaksın . görüşememe ihtimalimiz dahi olsa bunu yapacaksın "
dedi ve sandalyeye oturdu.

"Özür dilerim "
Dedim az önce trip atıyordum şimdi ise özür dileyen taraftaydım.
Ama haklıydı ama bende haklıydım onunla görüsmeden yapabilirmiydim bilmiyordum.

Kafasını yerden kaldırıp hafiften gülmsedi.

Daha sonra oturduğum sandalyeyi bir anda kendine doğru çekip bacak arasına yerleştirdi.
Ellerini iki taraftan dolayıp sandalyeden tutundu.

"Bugün çok güzel görünüyorsun Vanilya "
Dedi ve boynumdan derin bir nefes çekti.

"Birileri gôrecek "
dedim kafasını uzaklaştırırken.

"Güzel olmazmı kimseden kaçmadan yaşarız bizde herşeyi "

Haklıydı ama buna hazır değildim. Teyzeme acıklayamazdim ben bile bilmezken birilerine durumumdan bahsedemzdim.

"Şaka yapıyorum yaa "
Dedi gülerek.
Sanırım düşüncelere daldığımda çok ciddi görünüyordum
Bende gülümsedim.

Ellerini tuttum ve yanağından öpücük aldım.

Elleri herzamanki gibi buz gibiydi ama samimiydi.

"Neden bu kadar soğuksun "
Dedim ellerini ovuştururken.

Dudağını aşagı birakarak
"Bilmem ki Vanilya "
Dedi.

"Hıı sen bana bir isim bulacaktın ne oldu zormu geldi o iş "

Dediğinde kendimi rezil etmem ve mantıklı birşey bulmam gerekiyordu.

"Buldum ki "

Dedim ama şuan düşünmeye başlamıştım.

"Neymişş "
Dedi sandalyemden biraz daha cekerek.

Hemen bir şey bulmalıydım tek kelime olmalı ama duyduğum anda aklıma bir tek Alice gelmeliydi.
O muazzam biriydi her kelimeyi yakıştıramazdım ona .
Çok sevdiğim ve aynı zamanda tam olarak Alice ' e uygun bir şey bulmam gerekiyordu.

O buz gibiydi ve bu kötü birşey değildi aksine masum ve oldukça samimi geliyordu.

Buldummm.......

"Eee hadi "
dedi kafası boynumda

"Dondurma"
Diye fısıldadım.