VANİLYALI DONDURMA Dondurma Serisi-1 (TAMAMLANDI )

Sorun yok.

Yanlıs birşey mi yapıyoruz diye düşünüp ağlaya ağlaya dua ediyorum. Yanlıs ise yaptığımız şey bi son verilmeli buna diyorum.
Acı çekiyorum ama engel olamıyorum. Zor birşey mi bunu  anlamak,
seviyorum tamam mı onu herşeyden herkesten fazla seviyorum.
Kısacık bir zaman geçirdik ama her şeyin önüne geçmeyi başarıyor,
Benim için önemli biri olmayı,
en önemli olmayı başarıyor.
Yaşamamızı istediğiniz şey aşk ise mutluluk ve huzur ise bunun kiminle yada ne durumda olduğu pek önemli olmamalı .
En çok onunla huzurlu en çok onunla mutlu ve en çok onunla aşık oluyorum.

••••••••••
Dondurma : uyuyacağım çok yordun bugün beni .

Vanilya: yapma dondurma ne yaptim ki ;)

Dondurma : yaptın işte birşeyler .

Dondurma: uyuyorum.

Dondurma:sende uyu tamammı vanilyam.

Dondurma: seni seviyorum iyi geceler...

Mesajlara baktığımda hemen derin bir nefes aldım iki dakika diziye daldım diye uyumuştu .
Herneyse yorulmuş demekki diyerek diziye geri döndüm.

Ki gelen mesaj sesi ile heyecanlanıp hemen telefona atladım.
Alice dayanamamış ve mesaj atmış diye düşündüm.

Taki Steven olduğunu görene kadar enerjim gayet iyiydi.

Stev:neyin var senin

Gelen mesaj ile televizyonunun sesini biraz kısıp telefon ile bakışmaya başladım.

Emma:neyim.varmıs?

Anlamıyordum Stevenin bu ani çıkıslarını.

Stev: bugün olanlardan bahsediyorum..

Stev: arıyorum uygun bir yere geç .

Gelen mesaj ile biraz doğrularak koltuğa iyice yayıldım.
Teyzem odasında çoktan uyumuştu.
Ben ise Eve geldikten sonra  uyuyamamış oturmuş dizi izliyordum.

Steven arayana kadar bugün ne yaptığımı düşünmeye başladım.
Steven neye kızmış olabilir diye dusunmeye başladım.

Yaptığı yemeklere bakmadan Alice yanına gidip banyosuna girmiş ve onunla sevişmistim.
Arabanın ne maksatla alındığını ona değilde Alice sôylemiştim.
Ve özel akşam yemeğimize zorla Alice i de çagırmıştım.

Aslında bunları düşününce içime bir öküz oturmuştu.
Ben farketmesemde Stev buna çok içerlemiş olabilirdi.

"Efendim "
Dedim çalan telefonu hızlı bir şekilde açarak.

"Yüz yüze konuşma ihtimalimiz varmı "
Dedi kısık sesle.

"Hayır Stev teyzem evde "
Dedim ama bir yanımda gitmek ve konuşmak istiyordu, bunu ona borcluydum.

"Emma , aramızdaki şu lanet şeyi halledelim artık "
Dedi kırık bir sesle.

"Tamam "
Dedim devam ettim.

"Hazır olduğumda mesaj atacağım."

"Tamam ben geliyorum "
Dedi ve telefonu kapattı.

Koltukta beş dakika daha oturup yavaşça ayağı kalktım.
Sanki ölüme gidiyor gibiydim ayaklarım geri geri gidiyordu.
Ama şuan onunla konuşmak istiyordum.
Onu bu şekilde üzemezdim.

Üzerime kalın bir hırka geçirip.
Stevena mesaj yolladım.

Emma: bekliyorum.

Cevap vermemişti .
On dakika sonra ise  kapıda beni bekler haldeydi.

Hemen sessizce evden çıkıp arabaya doğru yaklaştım.
Arabanın içinde öylece oturuyordu.
Önüne tepkisiz bir halde bakıyor ve gerçekten üzgün görünüyordu.

"Selam "
Kapıyı sertçe çekip kapadım.

"Sahile sürüyorum"
Diyerek beni takmadı pek.

"Tamam"
dedim ve yolu izlemeye başladım.

Yol boyunca ne o ne de ben konuşmamıştık.
Sadece gittiğimiz yollar bize ne olduğunu nasıl bir durumda olduğumuzu anlatıyordu.

"Dinlemek istemiyorumm "
Diye bagırıp hepsini susturmak istesemde her nesne bana yaptığım yanlışı, yaptığım hatayı anlatıyordu.

"Sen adi bir insansın. Steven a ihanet ediyorsun"

Ağaçlar , kaldırımlar, sokak lambaları
Öylece duran arabalar, yürüyen insanlar, şehir ve şehirdeki her nesne bana bu şekilde bagırıyordu.

"Adisin ona ihanet ettin ."

Yaptığım şey yanlış tı bende biliyordum.
Hatta herkesten fazla biliyordum ama bu şekilde duyunca pek hoş olmuyordu.
Dolan gözlerimi silerek tekrar yolu izlemeye başladım.

On beş dakika sonra falan uzunca bir uçurumun kenarındaydık.
Aşağısı şehrin bütün işıklarını yutmuş bir yeraltı canavarı gibiydi.

"Sahil demiştin "
Dedim gözümü manzaradan ayırmadan.

Buna cevap vermeyip kendini toparladığı anda bağirmaya başladı.

"Derdin ne senin Emma ha sôylesene "
bana doğru döndü..

"Bir derdim yok Steven herşey yolunda"

"Öylemi neydi bugün yaptığın şey "
Dedi ve derince nefes alıp devam etti.

"Beni takmadın  "

"Beni  yokmuşum gibi davrandın"
Dedi elleri ile gözünü silerek devam etti.

"Beni hayatından siktir edip o şekilde yaşamaya çalıştın ."
Dediği anda kendimi tutamayıp dudaklarına yapıştım.

Sıcak ve büyük dudakları hem öpüyor hemde sonuna kadar emiyordum.

Birine ihtiyacım vardı.
Acı çekiyordum ve bana yardim edecek tek bir kişiye bile muhtaç haldeydim.
Ondan hiçbir etkilenme almasamda bunu yapmıştım sebepsiz ve gereksiz yere.

Ellerimi boynuna dolamış halde dudaklarından öpüyordum.
Oda bana karşılık vermeye başlayınca kendimi yavaşça geri geri cektim.
Farkettiğim şey ile iyice utanıp koltuğa yaslandım.

Bu yaptığım şey benim için anlamsız birşey iken Stev için çok şey ifade ediyordu.
Kurtarmaya çalışırken bir kere daha kuyunun en dibine salmıştım kovayı.

"Özür dilerim "

"Sorun değil "
Diyerek arabayı çalıştırdı.

"Herşey için "

"Sorun yok... "