EFRA

4.BÖLÜM

Odaya adımımı atmamla kalakalmam bir olmuştu. Esra yatağın üzerine oturmuş banyodan çıktığını belli eden ıslak saçlarıyla, bir ileri bir geri sallanıyor sıkmaktan bembeyez olmuş eline bakıyordu.

Üç adımda yanına gidip , yüzüme bakmasını bekledim yüzüme bakması bir yana hiç bir hareket belirtisi bile olmadı. Mırıldanır şekilde sızlanması dışında . ''Esra yüzüme bak '' sözlerimi işitmiyordu , yada duymamazlıktan geliyordu.

Hızla yerinden kalktı titreyen ellerini ağzına doğru götürdü. O an kafama dank eden gerçeklerle ayağa fırlamam bir oldu kolundan tutup hızla banyoya çekiştirdim . Hİç bir şey yapmaması karşınında boğazına baskı uygulayıp kusmasını bekledim , biraz önce sesi bile çıkmayan kadın şimdi bir yandan içindekileri boşaltıyor hem , de boğuk bir sesle ağlıyordu.

Öğürmeleri durmuş , elleri fayansın üzerinde hareketsizce duruyordu. Kendi kendine sesizce mırıldanmaya başladı , mırıltısı saniyeler geçtikçe dahada arttı artık bağırır şekilde mırıldanıyordu. Kendine gelmesi için hızla sarsmaya başladım.

Hem sarsıyor hem de bir yandan içimdeki öfkeyi bağırarak dışa vuruyordum.'' Esra ne yaptığın farkındasındır umarım . Bir karar verdim ve sende buna uymak zorundasın . Şimdiye kadar sesimi çıkarmadıysam sana bunu suistimal etmeyecektin. Bu odadan ben demediğim sürece dışarı çıkmak yok, yemeğin odana gelecek aşağı masaya da inmeyeceksin , anladın mı ?''

Söylediklerimle ağlaması dahada arttı. Sinirle çenemi sıvazlayarak kapıya döndüm kapının önünde annem , evin yardımcıları sultanla Fatma da yerde oturmuş Esra ya bakıyorlardı.

Kapıya yaklaşıp;'' Ana ya şu gelinine akıl ver yada ben yapacağımı bilirim.'' deyip anamın arkamdan seslenmelerine kulak asmadan hızla merdivenlerden aşağı indim.

Evden uzaklaşmazsam iyi şeyler olmayacaktı. Hızla arabaya binip gaza yüklendim çarşının girişindeki Kervan kahvesinin önünde durup hızla arabadan indim bahçedeki saman sedire oturup etrafıma bakınmaya başladım. Refik; '' Ağam kahveni hemen gönderiyorum'' deyip hızla mutfak tarafına koşturdu.
Gözlerim karşı kaldırımdan geçen Etrafında ve Rojda ya kaydı. Kol kola girmiş birbirlerine bir şeyler anlatıyorlardı.
Ne yapıyordu bunlar böyle ,yol o kadar kalabalık ken yanıma gelen Tetiğe kahveyi masaya koyması için işaret edip yerinden kalktım .

Rojda onlara doğru gideceğimi anlamış olacak ki bir dükkanın önünde durur vaziyetteydiler.
Yanlarına gitmekle Rojda hemen açıklama yapmaya başladı. "Abi valla biz okuldan diplomaları almaya gittik."
Efra hiç ses etmiyor sadece benim yaptığım gibi açıklama yapan bacımı dinliyordu.
"Tamam bacım anladım", deyip . etrafıma göz gezdirdim
Tam Rojda ya dönmüştüm ki utangaç bir ses böldü sessizliği; ''Şey... Afran Ağam benim eve gitmem gerek,müsadenizle? Olacaklardan hala haberi yok Rojda bir bana bir de Efra arasında bakışlarını sürdürüp, bana bakarak ama soruyu Efra ya yöneltiyor. '' Ne zaman geleceklermiş, ağa kimmiş Efram ?''

Rojda'nın Afran abinin yanında sorduğu soruyla kalakalmam bir oldu.Afran ağa abim gibiydi acaba o biliyormuydu kimin geleceğini.Şimdi buda sorulmaz ki öyle istekli gibi.... ''Bilmiyorum..'' sadece bu kelimeler döküldü dilimden istemiyorum ama gelecekler, bağırarak ağlamak istiyorum ama susuyorum , millet ne der diye değil olacakları değiştiremiceğimi kabule ettim zaten , sesssiz bir kabullenişti benimkisi.. ' Hadi bacım eve, bir dahada tek başınıza çıkmayın .'' Afran ağa sözlerini bitirip iki elini cebine koyup gitmemizi bekler gibi olduğu yerde kımıldamadan durdu. Rojda'ya dirsek atarak hareketlenmesini bekledim ama o ise , gözlerini abisine dikmiş gözünü bile kırpmıyordu artık dayanamayıp. Bu sefer daha sert bir şekilde dürttüm. Dürtmemle Allah diye bağırması bir oldu. Dayanamayıp elimle ağzımı kapatıp güldüm .Afran abinin de yüzünde önce bir gülümseme oldu sonra etrafa göz gezdirdi.

Biliyordum oda abim gibi bize bakan var mı diye bakıyordu.Tekrar bize dönüp '' Eve'' sadece bu kelimesi bile yetmişti zaten hareket etmemize. Bu seferde Rojda önden gidiyor bir yandan da beni çekiştiriyordu. Çarşının köşesine gelince , o da yorulmuş olacak ki yavaşlayıp benim yanına gelmemi bekledi.

'' Rojdam bu sinirin kime ? Afran abi-'' ben daha sözlerimi tamamlamadan. konuşmaya başladı. '' Abimin kuma meselesi , kumaya karar verildi. Abim ne kadar kötü birisi olmasada korkuyorum Efra bir kişinin günahına giriyoruz tamam bakma bana şöyle ben kara vermedim ama bunun vebali hepimizin üstünde olacak. abim nasıl biri oldu da ben artık abimi tanıyamaz oldum?'' Ne diyebilirdim ki bu kardeş gibi sevdiğim kıza ilkokuldan beri yaptığım şeyi yapıp birden ayağa kalktım, ellerimi uzatıp ayağa kaldırdım , Parmaklarımı yüzüne yaklaştırdım ve hafif korkak bir sesle'' Yanağında delik var !'' dememle Rojda'nın elimi daha sıkı tutup kendine çekişiyle hafif dengemi sağlayamasamda sarılışına karşılık verdim.

''Hadi bacı gidekte azar yemeyek.'' Şiveli konuşa konuşa geçen beş dakikanın sonunda bizim konağa gelmiştik bile , birbirimize tekrar sarılıp ayrıldık kapıdan girmemle bahçede telaşla bir o yana bir bu yana koşan evin yardımcıları , iş buyuran annem , benim geldiğimi görmüş olacakki son işi de buyurup yanıma geldi.

Annem anlamış olacak ki merakımı ,'' Efra kızım bugün geliyorlarmış bir sat önce haber geldi , sende hazırlan kızım hem istersen yengeni de yanına göndereyim hı kızım ne yapalım annem ?''

'' Yengem değil sen gel ana kızını ölüme hazırla , Kirli olmayayım ana temiz pak gideyim tabuta sen gel ana temizle pakla öyle sal tabuta..''

Ağlamasına ağladığım anam bile kabullenmişti , ben nasıl kabüllenmeyeyim . O dama çıkıp direk dolaba yönelip kıyafetlerimi ayarladıktan sonra banyoya girdim.Sıcak su aktıkça gözyaşlarımda, kesintisiz akmaya başladım. Ne kadar banyoda durdum bilmiyorum , hızlıca havluya sarınıp yanıma aldığım kıyafetleri üzerime geçirdim .

Ne demişti anam hazırlan. Hazırlanmam gerekiyordu evleniyordu en güzel elbiselerimi giyip , yüzümde gülümsemeyle gezmem gerekiyordu ama ne gülecek ne de hazırlanacak takat var dı bende saçlarımı kurutmadan açık bırakıp aşağı bahçeye indim herkes bir tarafa koşituruyordu ben sadece bakıyordum .

Cenazemin hazırlığını yapıyorlardı. Daha fazla ayakta duramadım sedire oturup hazırlıkları izlemeye başladım .Yengemin ısrarı üzerine kıramayıp odama çıktık beraber , dolabımdan ne verdiyse sesimi çıkarmadan giydim .Hazırdım artık. Yengem odamdan çıkmadan gözleri dolu dolu ayandan bana bakıp;'' Kolay değil Efra'm biliyorum , ama sende şunu unutma abin le biz neler yaşadık Efra'm gördün. ama bak yara gittikçe kapanıyor yerine yenileri açıldıkça diğer yaraları hissetmiyorsun bile yengem .''

Aşağıdan gelen kalabalık sesler kulağımda uğulduyordu , Yengem odamın kapısını açıp kafasıyla zamanı geldi diyip kapıyı göstermesiyle oturmaktan halsizleşen bedenimi bir külçe gibi yerden kaldırdım. Yavaş adımlarla odadan dışarı çıktım büyük salona gitmeden mutfağa gidip kahvelerini yapmam gerekiyordu. Mutfağa gittiğimde daha biraz önce konuşan herkes sus pu olmuştu.

Kahveleri yapıp elime almamla yengemin tepsiyi elimden alması bir oldu. Kahvelerden birinin fincanının kulpuna kırmızı bir kurdele bağladı , tekrar almak için yöneldiğim de eliyle ellerimi itip baharatlıkdan bir tutam karabiber attı. Her şey tamamdı da bir tek bumu eksikti. Bir tek ben mi mecburiyetten boyun eğmiştim . Tepsinin elime tutuşturulmasıyla gözlerimi kapatıp açıp . Yürümeye başladım büyük salonda hummalı bir konuşma geçtiği belliydi, sesleri sofa dan bile duyuluyordu. Salonun kapısına geldiğim de arkama dönüp baktım yengem gözlerini kapatıp açtı, yavaş ama istemeyerek kapıyı ittirip açtım kimseyle göz teması kurmadan başım eğik bir şekilde kahveleri dağıtmaya başladım hem kahveleri dağıtıyor hem hoşgeldiniz diyor sonrada afiyet olsun diyordum .

En son evleneceğim adama uzattım kahveyi biraz önce hoşgeldiniz kelimesini söyleyemiyordum ki ellerini uzatıp kahveyi bir çırpıda aldı bende sessizce büyük salondan çıkıp kapalı olan kapının önünde isteme için bekledim .

''Şirvan ağa sebebi ziyaretimiz bellidir kızın Efra yı oğlum Afran'a istiyorum.''

EFRA AFRAN VE AİLESİNİ GÖRÜNCE NE YAPACAK ?

BU BÖLÜM İÇİN 50 VOTE SINIRI KOYMAK İSTİYORUM .İLGİNİZE TEŞŞEKKÜERLER.