Pov Pascall
Ik ben helemaal rood als we eindelijk klaar zijn met de Switch. Hijgend val ik op het gras van Ronald zijn tuin. "Vermoeiend hè?" vraagt Ronald. Ik knik. Ronald doet zijn shirt uit en ik kijk ernaar, daarna went ik met moeite mijn blik af. Ik mag niet naar hem staren, alles behalve dat. Ik ben hier met een reden. Dan kan ik die reden niet opgeven doordat ik voor hem val. Wacht wat? Waarom zou ik voor hem vallen. Ik ben hetero. Volledig hetero. Geen enkele jongen kan daar verschil in brengen. Ik lach zenuwachtig. Hetero, ja, dat ben ik. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik kijk op, het is Ronald. Ik bloos. Maar dat zie je niet omdat ik helemaal rood ben van de hitte. "Is er iets?" vraagt Ronald aan mij en hij komt naast me zitten. "Nee hoor." zeg ik met een grijns. "Oké dan, wil je zo wat eten?" vraagt hij. Ik ga op mijn rug liggen zodat ik naar de lucht kan kijken. "Misschien." mompel ik. Ik voel dat Ronald ook op zijn rug gaat liggen. "Oké dan." zegt hij. Een heel uur blijven we daar samen liggen en zeggen we allebei niks meer."Al honger?" vraagt Ronald uit eindelijk. Ik kreun en ga rechtop zitten. Ik ben moe van het liggen. "Ja." zeg ik, dan gaap ik. "Wat wil je eten?" vraagt Ronald die ook rechtop zit, ik kijk hem even aan, hij heeft zijn shirt nogsteeds uit. Ik staar er even naar maar kijk dan weer weg. "Je hoeft geen moeite voor me te doen hoor, bestel maar patat ofzo." zeg ik zacht. "Ach kom op, wat vind je lekker?" dringt hij aan. Ik zucht. "Spaghetti?" vraag ik. "Oeehh!! Goed idee, doen we!" lacht Ronald. Daarna staat hij op en loopt hij naar binnen. "Kom helpen!" schreeuwt hij naar me. Ik zucht en sta ook op. Daarna loop ik achter hem aan naar binnen. "Wat moet ik doen?" vraag ik. "Pak spullen uit de kast!" zegt Ronald lachend. Ik knik en loop naar de kast en pakt er wat spullen uit. Daarna loop ik naar de keuken en daar zet ik het neer. Ronald pakt een paar pannen en een snijplank. "Eerst de saus?" vraagt hij. Ik sla mezelf in mijn gezicht. "Serieus, je weet niet eens hoe het moet?" vraag ik. Ronald bloost. "Nope, geen flauw benul." ik zucht. "Dek de tafel maar ofzo, of zoek een film uit om te kijken, ik maak het wel." zeg ik. Ronald grinnikt. "Oké mama." ik schud mijn hoofd. "Hupp, opschieten." zeg ik, dan duw ik hem uit de keuken.
Als ik het eten heb gemaakt heeft Ronald ook al een film uitgezocht en een deken op de bank neergelegd zodat die niet helemaal rood wordt van de tomatensaus. Ik pak de twee borden met bestek en draag het naar Ronald toe, die al op de bank zit. "Welke film?" vraag ik. "Harry Potter!" zegt Ronald met een grijns. Ik lach. "Leuwk." Ronald knikt. "Kom zitten." hij klopt naast zich op de bank. "Doe een shirt aan." mompel ik. "Why?" vraagt Ronald. "Het is heel ongemakkelijk, doe het gewoon." zeg ik. Ronald zucht en staat op. "Oké dan." zegt hij, daarna loopt hij naar boven. Ik grijns en ga zitten op de bank, de borden zet ik op het tafeltje die voor de bank staat. Na een tijdje komt Ronald weer terug, wel met een shirt aan deze keer. "Dankjewel, en nu zitten zodat we die film kunnen kijken!" lach ik. Ronald rolt me zijn ogen en komt dan naast me zitten. Hij pakt een van de borden van het tafeltje en ik pak de ander. Ronald zet de film aan en rustig eten we de spaghetti op.
Pov Ronald
Hij is in slaap gevallen. Ja... Wat moet ik hier nou mee? Als ik hem wakker maak, zou die dan boos worden? En, hij ligt zo schattig. Hij was vast moe. Ik kan hem toch niet wakker maken?! Dat kan ik niet maken!! Ik zucht en til hem op. Alles staat toch al uit. Ik loop met Pascall in mijn armen naar boven en loop de gastenkamer in. Daar leg ik hem op het bed. Zou hij het niet warm krijgen met die kleding aan? Maar ik kan het toch niet zomaar bij hem uittrekken. Dat zou zo goor zijn, en héél ongemakkelijk. Ik zucht en trek voorzichtig zijn shirt uit. Meer doe ik niet. Ik leg de dekens over hem heen en loop daarna de kamer uit. Ik doe de deur van de kamer dicht en maak dan mezelf ook klaar om te gaan slapen.--------------------
Dat einde moest ik er gwn bij doen XD

JE LEEST
Lost - Ronscall - Voltooid
Fiksyen Peminat7e boek, verdrietig maar leuk XD Wat als je ontvoerd wordt. Mensen komen er te laat achter, en dan ook nog eens verliefd wordt, maar niet zomaar verliefd, maar op je ontvoerder. Je zou denken, wat een goedkoop verhaal. Maar het is niet zo maar iets...