Pov Pascall
Wanneer ik wakker wordt voel ik dat iemand me beethoudt en knuffelt. Ik open mijn ogen en allemaal mensen staren me aan. Oftewel de jongens (Harm, Joost, Link, Jer). Ik kijk ze geschrokken aan. "Wtf doen jullie?!" mompel ik zacht, anders maak ik Ronald nog wakker. Link geeft een klein gilletje, maar Jeremy stompt hem en dan is hij weer stil. "Zo schattig." piept Link. Ik zucht. "Ja ja, heel schattig." zeg ik. "Zijn jullie samen?" vraagt Harm. Hier moet ik even over nadenken, zijn we eigenlijk wel samen? Na alles wat we hebben gedaan en samen hebben meegemaakt? Ja, ik denk het wel. "Ja, we zijn samen." zeg ik. Ronald die houdt me steviger beet waardoor ik weet dat hij wakker is. "Ronald." mompel ik. Ronald grinnikt zachtjes en ik rol mijn ogen en draai me om. "Doe je ogen is open." zeg ik wanneer ik zie dat hij ze nog dicht heeft. Hij opent zijn ogen en kijkt mij aan. Ik ga rechtop zitten zodat Ronald me wel los moet laten, daardoor gaat Ronald ook rechtop zitten. "JONGENS?!" schreeuwt hij. Joost zwaait. "Hoi." zegt hij. Ik sla mezelf op mijn hoofd. "Pascall! Niet doen!" zegt Ronald meteen. Ik zucht. "Mag ik mezelf niet facepalmen?" vraag ik. De jongens grinniken en Ronald pakt mijn hand beet en geeft me er een kus op. "Weten jullie wat er is gebeurt?" vraag ik. Jeremy knikt. "Jullie zijn ontvoert, samen." zegt hij. Ik rol met mijn ogen. "Ja dat weten we zelf ook." zeg ik. "En jullie zijn onder een soort apparaat gelegd dat nog niet helemaal goed af was, maar daardoor kom je in een ander leven terecht." zegt Jeremy dan. "Maar hoe kwamen we daar dan uit?" vraagt Ronald. "Nou, nadat jullie het gebroken hadden, was het apparaat te zien op de militaire scanner ofzo, en zo hebben ze jullie gevonden." zegt Harm. "Ohw." "Maar waarom werden we niet wakker nadat we eronderuit werden gehaald?" vraag ik, en ik kijk Ronald even aan. "Ik denk dat dat komt omdat we elkaar tegen kwamen en het meer een soort droom was toen." zegt hij. Oké, vaag, maar ja dat zou best wel kunnen. "COUPLE GOALS AS FUCK!! SAMEN ONTVOERD WORDEN WTF!!" schreeuwt Link, Harm pakt Link meteen beet en houdt zijn hand op zijn mond. "MRMRMMMRR" mompelt hij dan. We lachen met z'n vijven en Link heeft een boze blik in zijn ogen. "AUWWW!!" schreeuwt Harm dan, en hij laat Link los terwijl hij pijnlijk zijn hand zwaait. Link grinnikt en Joost kijkt hem boos aan. Link trekt een pruillip en steekt dan zijn tong uit. "Hoelang zijn jullie hier al?" vraag ik aan de jongens. "Een uur!" zegt Link trots. "EEN UUR?!" schreeuw ik. De jongens knikken. "We hebben dus heel lang gekeken hoe jullie schattig aan het slapen waren." lacht Jeremy. Ik kijk ze ongelovig aan en Ronald slaat zijn armen weer om me heen. Dan leunt hij naar mijn oor. "Love you." fluistert hij. Ik bloos en Link die begint weer te fangirlen. Deze keer zeggen de andere jongens ook 'Aww'.---------------------------
Blijkbaar leeft de squad ook nog XD
JE LEEST
Lost - Ronscall - Voltooid
Fanfiction7e boek, verdrietig maar leuk XD Wat als je ontvoerd wordt. Mensen komen er te laat achter, en dan ook nog eens verliefd wordt, maar niet zomaar verliefd, maar op je ontvoerder. Je zou denken, wat een goedkoop verhaal. Maar het is niet zo maar iets...